Eksik Karanlık

❣ZOEY

Yeniden yanıma çöküp ellerimi yavaşça çekti. Morluk kalmamıştı. Gözlerime bakıp her kelimenin üzerine basarak "Jared boğazını mı sıktı?" dedi. Başımı onaylarca sallardıktan sonra hemen "Ama bilmiyormuş gibi yap. Anladın mı? Kimseye bir şey söyleme veya belli etme. Tama- Robin!" Sözümü yarıda kesip ayağa kalktığında koluna yapıştım. "Robin yapma!" deyip onu çektim. Beklemediği anına denk geldiğinden bacaklarımın üzerine düştü. "Yapma sakın! Merak etme boğazımı çok sıkmamıştı. Bak ben iyiyim. Gördün mü? Ayrıca ona tepki gösterirsen bana daha fazla baskı uygular." dedim. Derin bir iç çekip "Pekala. Bilmiyormuş gibi yapacağım." dedi. Bacaklarımı hafifçe kımıldatınca hızla yatağın boş yerine kayıp "Özür dilerim." dedi. Kısa süreliğine gülüştük.

"Bu değişim hoşuma gitti. Eskisi gibi oluyorsun." dedi. Başımı iki yana sallayıp "Hayır. Asla o saf ve aptal kız olmayacağım." diye karşı çıktım. "Yine mi aynı konuşmayı yapacağız? Ben seni aldatmadım Zoey." dediğinde hızla "Beni zorla öptün!" dedim. Başını hafifçe sallayarak "Sadece küçük ve masum bir öpücüktü." dedi. Küçük veya masum olmadığını bildiğim halde "Yine de oldu. Ve bu son noktaydı." dedim. Sinirli bir iç çekiş sessiz odamı doldurdu. "Şöyle yapalım. İkimiz de ilk tanıştığımız günkü gibi davranacağız. Tavırların yüzünden kendimi düşmanım ile aynı evde kalıyor gibi hissetmeye başladım." dediğinde konuyu dağıtmak için "Siyah saçlı olan beyaz tenli şu çocuk mu?" diye sordum. Düşmanını tarif etmiştim. Anında buna inanıp "Evet. Hani buz mavisi gözleri olan." dediğinde "Hatırlıyorum. Çok kötü bakıyor. Sanki bakışlarıyla yumrukluyormuş gibi." dedim. Başıyla onaylayıp "Aynen." dedi.

Konunun değiştiğini fark edip "Lanet olsun! Yapma şunu bana. Ben ciddiyim. Öyle yapalım. Nötr olarak yeni bir başlangıç deneyelim. Yeniden çıkalım demiyorum. Yani istersen çıkarız ama... Her neyse. Arkadaş olalım diyorum. Nefretle değil de boş boş bakmana bile razıyım." dedi. "Düşüneceğim. Şimdi çık odamdan." diye yanıtladım. Ayağa kalkıp "Düşün ama. Boş verme." deyip odamdan çıktı.

O çıkar çıkmaz kıvrılıp örtüyü başıma kadar çektim. Sabah olduğunda ise rahatlıkla uyandım. İhtiyacım olan tüm uyku ihtiyacımı karşılamış gibiydim. Uyanınca telefonumdan saate bakıyor ve "Mmm. Sanırım bir saat daha uyusam bir şey olmaz." diye düşünerek yeniden uyuyordum. Ve şimdi ise saat 11.37 oldu. Sanırım 'sabah uyandım.' tabiri yanlış oldu. Aman! Neyse ne!

Yatağımdan çıktım ve koşar adım mutfağa gittim. Kendime bir kupa sımsıcak kahve yapıp yeniden odama gittim. Örtülerin arasına girerken kahveyi dökmemeye dikkat ettim. Sonunda birkaç yudum alıp rahat bir iç çektim. Birkaç saatliğine de olsa tüm ev bana aitti. İstediğimi giyer, istediğimi söyler yani canım ne çekerse yapabilirdim. Kısa sarı saçlarımı sol elimle dağıtıp gülümsedim.

Uzun zamandır istediğim bir şeydi kendime özel bir gün. Yani yapacak milyon tane şey yoktu fakat bana alayla veya garipsemiş bakacak birileri yoktu. Mesela durduk yere topuklu ve abiyeyle evde gezsem beni rahatsız edecek kimse yoktu. Pekala sert biriyim fakat bu arada Lisa gibi olmayacağım anlamına gelmiyor. Telefonumdan müzik seçip sesini sonuna kadar açtım. Gözlerimi yumup kendimi konserde gibi hissetmeye çalıştım. Hep konsere gitmeyi istemişimdir fakat beni götürebilecek kimsem yoktu. Veya bileti karşılayacak param. Bir zamanlar Sienna beni sevdiğim bir sanatçının konserine götürmüştü ve çok eğlenmiştim. Saatlerce dans edip içmiştik. İkimizin de ilk sarhoş olduğu an o değildi. Gayet güzel vakit geçirip eve kahkahalarla dönmüştük. Jared ise onu habersiz bıraktığımız için bize kızmıştı.

Bu benim için garip bir hayattı. Sanki bir deney kobayı filandım. Uzun bir süre sokaklar benim evimdi. Dilenerek ve restoranlardaki bayat ekmeklerden yiyerek yaşamayı başarmıştım. Jared ve Sienna ikilisi ile karşılaştığım gün, yani hayatımın tamamen değiştiği gün, üzerimde yırtık pırtık giysiler vardı fakat midemde hiçbir şey yoktu. Kaburga kemiklerim oldukça göz önündeydi ve pislik içindeydim. Düzenli beslenme ve rahat uykuya alışmam zamanımı almıştı. İlk tanıştığımızda onların beni her gece birine satacağını veya hırsızlık türü işler yaptıracağını sanırdım fakat asla böyle bir şey yaşanmadı. Robin ile tanışmamı yani ilk ve tek sevgilimle tanışmamda onlar sayesinde oldu.

Her şey yolunda giderken Jared işi ciddileştirerek Sienna'ya herkese kime ait olduğunu belli edecek bir dövme yaptırdı. Sol bileğinin sağına doğru avucunun biraz altına J dövmesi yapmıştı. Dövme yapıldıktan 4 gün kadar sonra Sienna kaçırıldı ve bize tehdit mektupları yapmaya başladı. Aşkı için her şeyi göze alan Jared istenenleri yapmaya çalışsa da bize kan içinde kalmış J harfi şeklinde dövmesi olan bilek resmi, Sienna'nın o gün giydiği şeyler, saçından tutamlar ve buna benzer garip şeyler yollanınca Jared sonunda pes etti. Tabi pes edene kadar 8 ay geçti.

Sienna gittikten sonra herkes 180 derece döndü diyebilirim. Ailesi öldürüldüğü için kardeşine annelik yapan Lisa benim şu anki halim gibi sinirli ve sertti. O olaydan sonra ise çocuksu olarak kardeşinin psikolojiisini korumaya kalktı ve başarılı da oldu. Jared iyilik meleği gibi biriyken düşman sayısını neredeyse 5'e katlayarak meleklikten istifa etti. Robin ise duygularıyla mantığını kaybetmiş gibi davranmaya başlamıştı ve son birkaç aydır eski haline dönmeye çalışıyor gibiydi. Ben ise bana bu derece çok şey kazandıran iki kişi sayesinde yaşamadığım çocukluğumu yaşarken bu iyiliğin ana kaynaklarından biri gidince bu halime döndüm işte. Ah, ve tabi Robin'in bana yaptıkları da bu hale gelmemin tuzu biberi oldu.

Bir süre sonra açılan kapı sesini duymamla evde istediğimi yapabileceğimle ilgili tüm hayallerim yıkıldı. Hızla şarkının sesini kısıp kimin geldiğini görmek için merdivenlere yöneldim. Merdivenlerin başına gelince Amelia ve Robin'i gördüm. Amelia giysilerle banyo yapmış gibi görünüyordu. Robin ise sinirli gibiydi. Amelia'nın bakışları beni bulunca ondaki sinirli ifadeyi de fark ettim. Hışımla yanımdan geçip önce odasına girdi sonra da birkaç parça giysiyle banyoya girip hızla kapıyı kapattı. Robin ile göz göze geldik. İkimizde şaşkındık.