Cinderella but than different ✅

hoofdstuk 49

"Hoogheid", zegt een wacht die de kamer waarschijnlijk net in is komen lopen. "De koning en koningin verwachten u en Milo."

Ik sta snel op en Caspers hand glijd van mijn schouder. "Dank u", antwoord Casper zakelijk en hij loopt met rechte rug naar de kamer waar zijn ouders zijn.

Ik volg hem.

"Casper!" De koningin loopt op Casper af en omhelst hem. "We waren zo bezorgt", zegt ze en laat hem los.

"Milo, is alles goed met jullie?" Ik knik en ze legt even haar hand palm tegen mijn wang.

Ik schrik ervan. Die aanraking die voor anderen zo normaal over moet komen is voor mij heel nieuw. Een hele lange tijd heeft niemand mij zo aangeraakt. Zo vriendelijk, zo lief, zo moederlijk.

Ik moet terug denken aan mijn eigen moeder en hoe erg ik haar mis, maar dit is niet het moment om sentimenteel te worden. Er was iets gebeurt anders zou Caspers moeder nooit zo doen.

"We hoorden dat jullie mogelijk achtervolgt werden door de Duitsers", gaat Cassandra verder.

"Er is niks gebeurt mam", stelt Casper zijn moeder gerust. "Maar wat als er wel wat gebeurt was. Wat dan?" gaat ze verder en pakt Caspers handen vast. "Dan zal nog steeds alles goed zijn gekomen", zegt Casper en hij kijkt zijn moeder indringend en toch vriendelijke aan.

Ik heb Casper nog nooit zo volwassen gezien als nu. Hoe rustig hij met de situatie omgaat. Hij moest natuurlijk geweten hebben dat er iets aan de hand was. Al die beveiliging en hoe snel we naar binnen moesten. Dat kon niet alleen aan het weer liggen.

Cassandra slikt en kijkt haar zoon aan. Dan knikt ze.

"Jullie zijn er gelukkig", zegt de koning met een iets lagere stem dan normaal.

Casper draait zich naar zijn vader. "Is alles hier gelukt voor het festival?" vraagt hij. Zijn vader knikt.

Casper begint te grijnzen. "Wanneer begint het?" vraagt hij. "Over een half uurtje begint de parade en daarna de speeches", zegt de koning. Caspers ogen beginnen helemaal te glimmen.

"Dan moeten we ons maar gaan klaarmaken", zegt Casper en hij pakt mijn pols vast om mij een andere kamer in te trekken. Cassandra wil ons tegenhouden, maar we zijn al weg voordat ze überhaupt de kans krijgt.

Casper neemt me mee een trap op. Boven is een soort zolder. Er staat niet veel. Een oude stoffige paarse bank, een bruine oude kast met een spiegel die waarschijnlijk heel erg piept als je hem opendoet en een bed dat al heel lang niet beslapen is.

Casper haalt de tas met mijn jurk erin tevoorschijn. "Casper, wat ben jij van plan?" vraag ik achterdochtig. "Wij Milo, gaan meedoen met de parade", zegt hij trots. "Wat!" roep ik. "Maak je geen zorgen iedereen is verkleed dus we vallen niet op." "Jawel, we vallen wel op. Jij bent de prins weet je nog", help ik hem er aan te herinneren.

"Ja, maar dat weten zij niet, want ik ga ook verkleed", zegt hij. Ik kijk hem vragend aan en hij haalt nog een kostuum uit de tas. Ik wist niet eens dat dat er in zat. "Ik word een ridder."

Als we allebei verkleed zijn kijk ik in de spiegel. Ik heb de roze jurk aan waarvan de korte mouwen over mijn schouders heen hangen. Het heeft een lage hals, maar aangezien ik een man ben en geen vrouw valt de jurk een beetje apart op plekken waar normaal gesproken de rondingen van een vrouw horen te zitten. In plaats van een decolleté zoals je normaal gesproken zou zien zie je bij mij alleen mijn sleutelbeenderen en de bleke huid eronder.

Casper draagt een zwarte leren broek met hoge bruine laarzen er onder die tot zijn knieën rijken, een grijs T-shirt dat gevormd is door allemaal aluminium rondjes die aan elkaar zitten. Eronder zit een wit lange mouwen T-shirt. Ook draagt hij een helm waarvan het roost naar beneden kan zodat je alleen zijn ogen nog kan zien en hem niet meer kan herkennen en om zijn middel zit een riem met een houder waar een zwaard in zit. Ook al zie je niet het hele zwaard, ziet het er toch behoorlijk echt uit.

"Bijna perfect", zegt Casper als hij naar mij kijkt. Hij bukt zich om het potje haarmiddel wat hij mij vanochtend heeft laten zien er uit te halen en een glimmende diadeem.

"Mag ik?" vraagt hij als hij het potje open draait. Ik knik.

Hij pakt wat van het spul en doet het in mijn haar. Hij zorgt er voor dat mijn haar naar beneden valt en er een kleine scheiding aan de linker kant is.

"De tiara", mompelt hij als hij de glimmende diadeem in mijn haar vast zet.

"Zo helemaal perfect", zegt Casper en hij bewondert zijn werk.

Ik lach nerveus. Ik vind eigenlijk dat ik er nog al lachwekkend uit zie, maar als iedereen verkleed is is het denk ik wel goed.

"Nu zijn we de ridder en de prinses", zegt hij lachend.

Hey

Ik heb nu vakantie en ik wilde jullie allemaal ook een fijne vakantie wensen. Als je al vakantie hebt gehad hoop ik dat die leuk was. Fijn weekend.