Cinderella but than different ✅

hoofdstuk 5

Zoals ik al had verwacht zit ik diep in de problemen. Ik heb nog meer klusjes dan normaal en ben vaak tot laat in de avond bezig.

Mijn stiefmoeder heeft ook een nieuwe hobby gekregen, kritiek op mij leveren. Dat deed ze altijd al graag, maar nu als ik iets fout doe, lijkt het alsof ze nog harder naar me gild.

Dan komt er bij dat ik ook nog is niet goed slaap. Als ik dan eindelijk rust heb komt het gesprek van mij en de kaasboer door mijn hoofd spoken. Het herhaalt zich steeds opnieuw: "Je vader zou hebben gewild dat je gaat".

Ik mis hem. Meer dan wie dan ook. Vaak heb ik het gevoel dat hij met me mee kijkt en me helpt als ik het moeilijk heb. Maar dan bedenk ik me dat hij er niet meer is en daar wordt ik alleen maar verdrietiger van.

Ik wordt wakker door de kerkklokken die luiden. Als ik uit mijn raam kijk, kan ik nog net de twee hoogste torens van het kasteel zien. Daar woont de prins met zijn familie. Voor de rest heb ik uitzicht over bijna ons hele dorp en wat bossen.

Ik loop naar de keuken die helemaal beneden is. Ik maak voor mijn stiefmoeder een ontbijtje klaar. Ik zet alles op een dienblad en breng het naar haar kamer.

Ik klop eerst drie keer aan. "Binnen", zegt ze. Ik maak zachtjes de deur open. Hij piept.

Mijn stiefmoeder zit overeind op bed, met de kat die knorrend naast haar ligt. Ik loop naar haar toe en leg het dienblad aan haar voeten eind.

"Waar heb ik dit aan te danken?" vraagt ze achterdochtig. Ik twijfel even. "Morgen is het bal van de prins", begin ik. "Ik dacht... misschien.... als u het goed vind, dat ik daar naar toe zou kunnen gaan", zeg ik. Mijn stiefmoeder begint te grijnzen. "Dus jij denkt dat ik het goed zou vinden?" vraagt ze met een spottend lachje. "Euh... Ik dacht dat een beetje vrije tijd mij wel goed zou doen", zeg ik haar vraag ontlopend. "Dan kan ik daarna weer beter aan de slag", voeg ik er snel aan toe. Ze is even stil. "Dus jij vind dat je te weinig vrije tijd hebt?" Zegt ze. "Nee", zeg ik iets te snel. "Waarom vraag je me dan om naar dat bal te gaan?" Vraagt ze. "Euh... nee... ja... Ik wil gewoon graag naar dat bal", zeg ik dan."Goed dan" zegt ze. "Echt?!" Vraag ik ter bevestiging. "Op een voorwaarde...", zegt ze langzaam. Ik knik snel. "Al je klusjes zijn gedaan. Er komt geen uitstel", zegt ze.