Cinderella but than different ✅

hoofdstuk 7

Ik wordt wakker door mijn wekker. Ik heb dat ding echt te vroeg gezet. Ik sta snel op. Mijn klusjes ben ik niet vergeten. Ik ga ook meteen aan de slag.

Vanmiddag is de kaasboer langs gekomen. Hij zei dat ik mee mocht rijden met zijn dochters, als ik toch had besloten om te gaan. Ik had gezegd dat ik me best zou doen, maar niet wist of ik het wel zou halen.

7 uur s'avonds.

Ik wrijf het zweet van mijn voorhoofd. Ik heb het gewoon gered, al mijn klusjes zijn gewoon op tijd af. Ik ren naar mijn vaders oude kamer. Mijn stiefmoeder heeft die wel zo gelaten. Ik denk dat ze stiekem, met haar kleine hart toch wel een beetje hield van mijn vader. 

Ik pak een licht blauw pak uit de kast. Ik trek hem zo snel mogelijk aan. Als ik het aan heb probeer ik mijn haar nog een beetje te fatsoeneren, maar dat blijft recht overeind staan. Ik laat het maar zo. 

Ik neem de achterdeur, gewoon voor het geval dat. Ik wil niet dat mijn stiefmoeder me zo ziet. Als ze zich plotseling bedenkt dan is al mijn harde werk voor niets geweest.

Ik probeer op een normaal tempo naar het huis van de kaasboer te lopen, maar door de zenuwen is dat eerder een drafje. De kaasboer doet open. "Je bent eerder dan ik had verwacht", zegt hij. Ik hijg een beetje na. "Kom binnen. wil je iets te drinken?" vraagt hij. "Een glaasje water, graag"

Het is een klein huisje. De meubelen staan iets te dicht op elkaar en er hangen schilderijen die niet goed bij elkaar passen. Ik ga op de wat oudere leren bank zitten, waar verschillende soorten stukken stof in verschillende kleuren op zijn vast gemaakt. Daar was hij waarschijnlijk kapot. 

"hier je water", zegt de kaasboer. "dank je", zeg ik en neem kleine slokjes uit het glas. Hij komt naast me zitten. "De meiden zijn nog boven bezig met omkleden". Ik knik. Het is even stil. "Je mocht toch gaan", zegt de kaasboer dan. "Ja", zeg ik. "Ik heb er het nodige voor moeten doen, maar ik ben er nu". "Gelukkig maar. De meiden vinden het ook leuk dat je gaat. Ik denk dat ze bang waren dat ze daar alleen over zouden blijven", zegt hij. 

Olivia en Cara zijn de dochters van de kaasboer. Ze worden altijd en door iedereen de meiden genoemd. Ze zijn altijd samen en lijken ongelooflijk veel op elkaar, ondanks het leeftijdsverschil. Cara is de oudste.