Opowiadania Zbyt Krótkie

Lellinger

—To był taki beznadziejny skok—westchnąłem zdołowany stając obok trenera, który kazał mi do mnie podejść po pierwszej serii

—To prawda. Przegrałeś z Huberem. Co prawda jest w formie, ale nie aż takiej. Przemyślałem to sobie i doszedłem do wniosku, że mój pomysł z separacją ciebie i Stephana to nie był dobry pomysł. Kiedy mieszkaliście razem szło ci zdecydowanie lepiej, a i Stephan wydawał się być nieco żywszy. Dlatego postanowiłem, że od Ga-Pa znowu macie razem pokój. Ale żeby nie było na was ani jednej skargi od sąsiadów, bo wylądujecie następnym razem między pokojami sztabu—postawił warunek, a ja radośnie pokiwałem głową i, mimo zepsutego konkursu, z uśmiechem uścisnąłem jego rękę

Po przypieczętowaniu umowy pobiegłem odszukać Stephana i przekazać mu dobrą wiadomość. Gdy w końcu go o tym poinformowałem radośnie mnie uścisną i obiecał, że w drugiej serii się poprawi.
_______________
Takie sobie. No ale nie mogłam się powstrzymać od skomentowania tego uścisku dłoni między Wernerem i Andreasem w przerwie między seriami 😂