Knocked Up ★ [ÇEVİRİ]

60- Bir Sen, Bir Ben, Bir De Bebek

Knocked Up

Yazar: jjokkomi

Çeviri: Minnie Hyung

BÖLÜM 56 - FİNAL

21 Nisan Cumartesi, 34. Hafta

İki genç de hastane odasının kapısının dışında duruyor, sessizlik içinde Sohee'nin minik mızırdanmalarını dinliyorlardı. Odaya girmeye müsaadeleri vardı, herkes girebiliyordu ama koridordaki yerlerinden henüz kıpırdamamışlardı.

Sohee çok ağlıyordu, sesi de çok çıkıyordu ve hem Kyungsoo hem de Jongin içeri girmeye çekiniyordu. Joonmyun onlara kendisiyle gelip gelmeyeceklerini sormuş ama onu geçiştirmişlerdi, tek söz etmeden izliyor ve ağlayışını dinliyorlardı.

"Yaygaracı ya." Jongin bir süre sonra konuştu, sanki sihir falan yapacakmış gibi hâlâ kapıya bakıyordu. Sohee'yi susturacak bir sihir mesela.

"Hı hı." Kyungsoo mırıldandı, kızcağız nihayet susarken dudağını ısırıyordu.

Ama ondan sonra bile ikisi de odaya girmek için bir harekette bulunmamıştı. Bunun korkunç olduğuna dair sözsüz bir mutabakata varmışlardı zira bir aydan az bir süre sonra kapının dışında değil, ağlayan kendi bebekleriyle birlikte içeride olacaklardı ve bu dehşet vericiydi.

Dışarıdan bakmalarına rağmen -neredeyse gerçek anlamda- bu o kadar uzun sürmeyecekti.

"Bebek yapmak yerine kedi sahiplenmeliydik."

"Katılıyorum."

"İkiniz içeri girecek misiniz?" Kyungsoo'nun halası sordu ve ikisi de şaşırarak irkildi, kadın onları itmeye başladığı zaman itiraz edememişlerdi.

Kyungsoo odaya girdiklerinde ciyakladığıyla kaldı, Jongin'in koluna asıldı ve girişteki mahremiyet perdesini geçerlerken onun arkasına saklandı.

Jongin yutkundu, nişanlısını üzerinden atmaya çalışırken sersemce herkese gülümsüyordu. "Kyungsoo, bıraksana." diye fısıldadı, odaya bakındı ve hiç de hayal ettiği gibi korkunç olmadığını gördü.

Güzel görünüyordu, özel oda olduğundan gerçekten iyiydi. Genişti, uçtaki köşede bir kanepe vardı ve yatağın önündeki duvarda düz ekran bir televizyon asılıydı. Jongin beğenmişti, sahiden rahat göründüğünden gidip kanepede uyuyası da vardı ama Kyungsoo koluna ölümüne asılıyordu.

"O iyi mi?" Luhan ikiliye yürüyerek sordu ve Jongin Kyungsoo'yu öne itmeye çalışarak omuz silkti ama oğlan hareket etmemekte hâlâ ısrarcıydı.

"Iıı, hayır?"

"Hâlâ ağlıyor mu o şey?" Kyungsoo sordu, Jongin'in omzu üzerinden gözetledi ve Luhan onun bu kadar komik görünmesine neredeyse gülecekti ama az önce kızından resmen 'şey' olarak bahsetmişti.

"Sohee bir bebek, anlarsın ya, senin de doğuracağın gibi, hem şu an ağladığını duyuyor musun?" Diye sordu ve Kyungsoo duymadığını söylerken yüzü ısındı, tekrar Jongin'in arkasına saklandı ve somurttu.

"Şimdi gidip Minseok'a selam verin yoksa o ağlamaya başlayacak."

Söyledikleri Kyungsoo'yu yersiz korkusundan sıyırdı ve bir miktar uykulu görünerek yatağında yan yatan büyüğe doğru sürünerek ilerlemeden önce başını salladı.

Jongin, eğilerek Minseok'u varlığından haberdar ederken onu izledi, ikili sessizce selamlaştılar ve Kyungsoo büyüğü yanağından öptü, Minseok'un yüzü yorgunca parlamıştı. Sağ tarafından ufak bir inilti duyunca irkildi, Luhan'ın bebeği babasından aldığının farkında bile değildi.