Knocked Up ★ [ÇEVİRİ]

24- Evi Olmayan Aptal

Knocked Up

Yazar: jjokkomi

Çeviri: Minnie Hyung

BÖLÜM 23

24 Kasım Cuma

Önce Kyungsoo uyandı, esasen Jongin ile ne yapacağı konusunda çok endişeli olduğu için dün gece zar zor uyumuştu. Daha önce hiç böyle bir durumda kalmamıştı ve bu yüzden nereden başlayacağı konusunda hiçbir fikri yoktu. Jongin'i ağlarken görmekten de hoşlanmıyordu. Bu onu zaten olduğundan daha fazla duygulandırıyordu.

İç çekti ve gözlerini ovalayıp saate baktı, dokuz buçuğu gösteriyordu. Babası az sonra uyanacaktı ve Jongin muhtemelen ağlarken bir de onunla uğraşmak zorunda kalacaktı. Sevgilisine bakarak ellerini kahverengi perçemlerinde gezdirirken onu uyandırmak için öpmek amacıyla eğildi.

Onun uyumasına izin vermekten başka istediği bir şey yoktu ancak babasından önce uyanması gerekiyordu ki dün gece burada kalmamış gibi davranabilsinler ve babası bir şey çakmasın.

Jongin kırptığı gözlerini ona çevirmeden önce homurdandı. Jongin inleyip yüzünü boynuna saklamaya geri dönerken Kyungsoo gülümsedi. Anlaşılan sevgilisi sabah insanı değildi. Eğer şartlar farklı olsaydı hayatının geri kalanını bu şekilde yaşayabileceğini düşünebilirdi, inildeyen ve uyanmayı reddeden Jongin ile.

Ama Jongin sadece annesi sürtüğün teki olduğu için buradaydı.

"Jongin uyan." Omzunu dürtükledi ancak yavru köpek inlemesi ve "Beş dakika daha."dan başka bir cevap almamıştı.

"Babamdan önce uyanman gerek." Diye belirtti. Jongin mızmızlanmış ancak yine de başını kaldırıp yanındaki yastığa bırakmıştı. Gözleri şişmişti ve artık güneş ışığı camdan parladığı için yanağındaki morluk daha belirgindi.

Eliyle morluğu okşamadan önce kaşlarını çattı, Jongin inleyip hemen geri çekilmişti.

"Özür dilerim." Yavaşça mırıldandı. Tüm bunların kendi suçu olduğunu düşünerek aniden ağlayası gelmişti.

"Sadece dokununca acıyor." Jongin çok düşünmeyerek söyledi. Eğer çok uzun süre düşüncelere dalarsa kendini yine gözyaşlarına boğulmuş bulacaktı ve elinde olsa Kyungsoo'ya bunu bir daha asla yaşatmak istemezdi.

"Hayır, demek istediğim bunların hepsi benim suçum." Kyungsoo hıçkırdı.

O partide sarhoş olmasaydı Jongin ile asla sevişmezdi. Hamile kalmamış olsaydı Jongin asla evden kovulmaz ve dayak yemezdi. 3 ay gibi kısa bir sürede Jongin'in hayatını mahvetmişti.

"Hyung, bunların hiçbiri senin suçun değil." İç çekti ve sulu gözlü sevgilisini göğsüne çekti, Kyungsoo otomatikman ona sokulmuştu. "Sakın bunu düşünme bile." Sert bir biçimde cevapladı.

"Ama--"

"Aması maması yok." Diyerek sözünü kesti. "Annemin böyle bir şey yapabileceğini zaten biliyordum, bu daha az acıtıyor demek değil ama ona yaptığım şeyi söylediğim için pişman değilim. Başlangıçta tam bir göt olduğumu biliyorum çünkü korkmuştum ve kabullenmek istemiyordum ama Do Kyungsoo, sen benim çocuğuma hamilesin ve ne olursa olsun seni bırakmayacağım, ayrıca annem beni tamamen evlatlıktan reddetmek istiyorsa bırak reddetsin."

Burun çekmeleri duyduğunda iç çekti ve hareket etti, bu şekilde Kyungsoo'ya bakabilmişti.

"Ağlama hyung, çünkü sen ağlarsan ben de ağlarım ve ben ağlarken çirkin oluyorum, o yüzden ağlama, tamam mı?"