Odpowiedź

878 97 2
                                    

Martwe wiersze,
Martwa sztuka,
Piszę wersy pierwsze,
Błogosławiony, kto odpowiedzi szuka,
W ciemnym pokoju,
Pod osłoną nocy,
Dla duszy spokoju,
Dla umysłu pomocy,
Piszę krwawicą z nadgarstka,
Czerpiąc piórem żyletki atrament,
Choć przeżyć tylko garstka,
A w głowie zamęt,
Szukam odpowiedzi,
Szukam sensu istnienia,
Może duch oświecenia mnie nawiedzi,
Choć co to zmienia,
Jak i tak na nic moje zdanie,
Te przeklęte słowa z notesu śmierci,
Gdy ty i tak tego nie weźmiesz we władanie,
I tak się życie do góry nogami przekręci,
Nie zrozumiesz anioła samobójstwa,
Nie znajdziesz bo nie umiesz,
Nie odróżniasz go od reszty społeczeństwa,
Odpowiedzi nie ma nigdzie,
Nawet w internecie,
I nigdy jej nie będzie,
Świat ma gdzieś czego wy chcecie,
To tylko złudna nadzieja wiedzy,
Tak naprawdę nie wiesz kim jesteś,
Tak naprawdę nie panujesz nad życiem,
Nie wiesz kim kiedyś będziesz lub byłeś,
Twoje istnienie jest wielkim pytaniem,
Czy ty wogóle istniejesz,
Czy jesteś tylko czyimś wyobrażeniem,
Tego nigdy się nie dowiesz,
Bo jesteś nic nie wartym stworzeniem.

Psychiczne wierszyki psychopatkiDove le storie prendono vita. Scoprilo ora