Dit verhaal gaat over Luca. Haar vader overlijd door een auto ongeluk, haar moeder komt in een zware depressie, haar broer verwerkt het op zijn eigen manier en wilt een betere band opbouwen met mensen.
Luca daar in tegen valt in een zwart gat maar d...
De week begon weer. Mijn moeder bracht Jens en Max naar zijn werk, Femke liep stage, alleen het weekend was iedereen thuis en in de avond. Ik ging mijn kluisjes in huis doen, de meiden zaten voor de tv, ik had een broodje voor hun gemaakt die ze aan het eten waren, ik ging mezelf even omkleden en opmaken, ik weet niet of het heel interessant is hoe mijn ochtend er uit zag met de meiden. Ik ging met de meiden naar boven, ik deed hun in bad en ging ze aankleden, het voordeel is dat ze nog allebei in bad kunnen, tegelijkertijd. Ik ging de meiden klaar maken om naar buiten te gaan, er hoefde gelukkig niet veel te gebeuren omdat het lekker warm was buiten was, omdat mijn moeder Max en Jens naar het werk bracht had ik de auto. 'Waar willen jullie heen?' vroeg ik aan ze, het was even stil, de meiden wisten echt niet wat ze wilde.
'Zullen we even bij papa kijken?' vroeg ik, ik moest nog de radio laten maken 'ja papa!' riepen de meiden, ik lachte en reed naar de garage. 'Hey lieverd.' zei Max toen hij me zag, de meiden liepen naast me, ik had hun handen vast omdat ze nog wel eens de andere kant op kunnen lopen en ik vond het heel spannend met al die auto's. 'Papaa!' riepen de meiden blij, ze reden op Max af, Max ging door zijn knieën en gaf de meiden de knuffel, ik liep naar ze toe 'hey Luca.' zei Jens 'waarom ben jij hier?' 'mijn radio is stuk.' zei ik 'die is al een tijdje stuk, maar ik kan hem niet stiekem laten maken.' Max lachte 'nou dan moet papa even kijken.' zei Max tegen Lotte, Mila en mij 'gaan jullie helpen meiden?' vroeg hij, ik keek hem angstig aan 'het is goed.' zei Jens, de auto mocht gewoon op de parkeerplaats blijven staan.
De meiden gingen kijken wat Max allemaal deed 'wat gaan we eigenlijk eten?' vroeg Max, ik haalde mijn schouders op 'wat wil je eten?' vroeg ik 'rode kool.' zei Jens, ik lachte 'dan ga ik dat zo halen.' zei ik 'moeten we winkel?' vroeg Mila 'ja.' zei ik, ze keek me verdrietig aan 'maar jullie mogen het toetje kiezen.' er kwam meteen een glimlach op haar gezichtje, de radio was snel klaar dus we reden meteen door naar de winkel. 'Mama schoenen uit.' zei Lotte 'is goed meissie, kan je dat zelf?' vroeg ik 'ja.' zei ze, toen ik de auto parkeerde bij de winkel waren de schoenen van de meiden al uit 'mama gaat even een karretje pakken.' zei ik, ik deed voor de zekerheid de auto op slot, want dan waren de meiden tenminste veilig, ik deed het heel snel dus binnen een minuut was ik terug. Lotte deed ik in het kinderzitje van het karretje en Mila deed in de het karretje zelf. We liepen met zijn drieën door de winkel heen, ik pakte snel de spullen die ik nodig had.
Mila was de hele tijd gekke geluiden aan het maken en lachte er vervolgens zelf om, Lotte keek haar elke keer raar aan omdat Lotte niet wist wat Mila aan het doen was. Ik pakte mijn telefoon en maakte er een foto van, het moment dat Mila aan het lachen was en Lotte haar raar aan keek heb ik op beeld, ik zal het hier beneden wel laten zien. 'Toetje.' zei Mila 'ohja.' zei ik 'goed dat je het zegt Mila.' we gingen naar de toetjes afdeling. 'Die die.' zei Lotte toen ze naar een toetje wees 'nee die.' zei Mila toen ze naar een toetje wees 'en waarom niet allebei?' vroeg ik aan de meiden 'mag dat?' vroegen ze, ik lachte en knikte, ik pakte de toetjes die Lotte en Mila bedoelde, legde die in het karretje 'is mama nog iets vergeten?' vroeg ik, Mila schudde wilt haar hoofd, ik lachte en liep naar de kassa.
'Mama toetje.' zei Mila toen we thuis waren 'nee, eerst gaan we avond eten.' zei ik, Mila liep boos naar de kamer, maar ik trok me er niks van aan, Lotte ging naast me staan 'wil je mama helpen?' vroeg ik, Lotte knikte, ik tilde haar op en zette haar op het aanrecht, ze hield sommige spullen voor mij vast, Mila liep boos de keuken in en bleef naar Lotte en mij kijken 'wil je ook helpen?' vroeg ik aan Mila, Mila deed haar handen over elkaar en knikte boos 'dat mag, maar dan moet je wel lachen hoor.' zei ik 'hoezo?' vroeg Mila 'anders is het eten toch niet lekker.' Mila en Lotte lachte, we waren bijna klaar met het avond eten, iedereen kwam terug was zijn werk of stage.
Volgende dag.
De meiden gingen 2 keer in de week naar de peuterspeelzaal, daar konden ze samen leren spelen en vriendjes maken. Ik ging dan het huis helemaal opruimen, ik kon ze halen wanneer ik wilde en ook weg brengen wanneer ik wilde, ik gaf de katten een snoepje en besloot daarna om te gaan stofzuigen, terwijl ik bezig was deed ik de tv aan vier handen op één buik stond op, ineens realiseerde me dat ik nog steeds thuis woon, al twee jaar, met mijn kinderen, ik vond de hulp van mijn moeder nog erg fijn en in de avond lekker met zijn alle avond eten en voor de tv hangen, daarom ben ik nog niet gaan zoeken naar een huisje voor mij, Max en de meiden, toen ik die dingen weer tegen mezelf zei besefte ik me dat ik toch hier wilde blijven. Ik ging de meiden ophalen samen met Max, Max was eerder klaar met zijn werk, hij wilde samen met mij de meiden ophalen.
De meiden waren boven een middag dutje aan het doen, Max was een spelletje aan het spelen op de tv en ik zat naast het, Saar lag op me en ik zat op mijn telefoon. Mijn moeder ging de boodschappen doen en het eten maken, toen ze thuis kwam samen met Femke en Jens ging ik mijn moeder helpen met het eten, na het eten ging Jens, Femke, Max en ik naar de stad. We gingen eindelijk weer uit, mijn moeder wou op de meiden passen, mijn moeder had als verrassing voor de meiden weer een toetje gehaald. Die avond hebben we het niet laat gemaakt omdat iedereen nog de volgende dag moest werken, het was wel super gezellig met zijn alle.
Ik praat nu in het verleden want nu zijn we 6 jaar verder, de meiden zijn hele knappe dames geworden van 8 jaar oud, Max en ik hebben een eigen woning en dat is met een reden, met de oma van Max ging het niet heel goed, ze woont nu bij mijn moeder thuis, mijn moeder en zijn oma hebben de grootste lol met elkaar. Alleen maar fijn natuurlijk. De meiden doen het geweldig op school. We hebben het gezin ook weer uitgebreid, we hebben een hond Bobbie. Ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn verhaal en zoals belooft heb ik hier nog een foto van toen de meiden 2 en een half waren, het was zomer en daarom hebben ze een lekkere bruine kleur. Ik wil jullie bedanken. Doeii.
Met pijn en moeite is dit mijn laatste hoofdstuk, ik ga over een paar dagen beginnen aan mijn andere boek. Ik hoop met heel mijn hart dat jullie die ook gaan lezen. Xoxo
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
