Luca.

Hoofdstuk 50.

Femke en ik moesten nog en half uur daarna hadden we gym. We gingen dingen overschrijven van een meisje die al helemaal klaar was. 'Mogen we je boek lenen?' vroeg ik 'j-j-ja.' zei ze stotterend, ik kreeg haar boek en ging terug naar Femke. 'Fem, volgens mij zijn er mensen bang voor me.' zei ik lachend 'dat zal best.' zei Femke 'je ziet er eng uit.' ik begon te lachend 'bedankt.' zei ik, toen we bijna klaar waren ging de bel. Ik ging langs mijn kluisje 'Femke, wacht.' zei ik 'ik moet je nog iets vertellen.' Femke ging naast me staan 'vertel het eens.' zei ze 'Max doet heel geheimzinnig.' zei ik 'zoals?' vroeg Femke 'ik liep zijn lokaal binnen, hij hield me meteen tegen en deed zijn had voor mijn ogen.' zei ik 'beetje gek.' zei ze 'Femke kom op.' zei ik 'het is meer dan gek.' zei ik 'Luuc, laat het gaan.' zei ze.

Ik zat bij Femke achterop onderweg naar de gymzaal. 'Meneer, welke zaal?' vroeg ik '3.' zei hij, Femke en ik gingen naar de gymzaal. 'We gaan voetballen.' zei ik 'serieus?' vroeg Femke, ik knikte 'we hebben alle 3 de gymzalen.' zei ik, ik keek naast me en zag daar een techniek klas. 'Femke.' zei ik, Femke keek ook die kant op 'we moeten ze verslaan.' zei ze, ik knikte. Femke en ik willen graag winnen want wij, vooral ik, kunnen niet tegen ons verlies. Femke en ik gingen ons super snel omkleden. Één voor één kwamen die kinderen uit de kleedkamer gelopen. 'Oke jongens.' zei ik enthousiast 'zien jullie die klas daar?' vroeg ik, hun knikte 'ja mensen, die moeten we natuurlijk wel verslaan.' zei Femke.

'Nemen jullie het niet een beetje serieus, meiden?' vroeg de gymdocent, Femke en ik keken elkaar 'nee.' zeiden we terwijl we onze hoofd schudde. 'We moeten toch winnen of wat?' zei Jens. Iedereen ging snel op zijn plek staan. Na een tijdje stond het nog steeds 0-0 maar ik had de bal, ik rende snel naar het doel van de tegenstanders. Een jongen rende vol tegen me aan, hij was net zo groot als Max, ik viel op de grond. 'Kan je niet uit je doppen kijken!' riep ik boos 'het is voetbal.' zei hij 'dus we kunnen wel voorzichtig doen.' zei ik, de jongen schudde zijn hoofd 'meiden horen niet op een voetbal veld, ze horen aan de zijkant te staan.' ik stond op en voelde dat mijn enkel super pijn deed. De jongen liep weg, ik rende naar hem toe en sprong op zijn rug 'ga van me af.' zei hij 'wat dan bang om te verliezen?' vroeg ik, jammer genoeg pakte de gymdocent me en trok me van hem af.

'Kan je normaal spelen of moet je aan de kant zitten?' vroeg ie 'jullie zien alleen wat ik doe.' zei ik boos. We hadden nog 10 minuten we stonden een punt achter 'Luca, gaat het wel?' vroeg Femke, nu denk je waar is Max in deze hele gymles, hij was nog bij techniek. 'Nee, mijn enkel.' zei ik 'jongens gaan jullie maar omkleden.' zei de docent, ik gooide boos het lintje op de grond en liep naar de kleedkamer 'we gaan zo naar de conciërge.' zei Femke 'nee, dat hoeft niet.' zei ik, Jens kwam de kleedkamer binnen gelopen en tilde me op 'nee, we gaan nu.' zei hij 'Jens, laat me los.' zei ik 'laat er nou gewoon even naar kijken.' zei hij.

Ik deed wat ze zeiden en ging naar de conciërge, zij deed er een drukverbandje omheen. We gingen met zijn drieën naar huis. 'Waar is Max?' vroeg ik 'of heb ik hem niet gevraagd om naar ons huis te komen?' vroeg ik, Femke haalde haar schouders op 'hij komt altijd naar ons huis.' zei Jens 'ik snap je hint.' zei ik, ik stapte op de fiets en ging naar zijn huis 'hallo.' zei ik 'is Max er?' zijn moeder schudde haar hoofd. 'Nee, sorry.' zei ze 'maar je mag wel even wachten totdat hij er is.' zei ze. 'Wil je iets drinken?' vroeg zijn moeder toen ik binnen kwam, ik knikte 'wat wil je?' 'doe maar chocomelk.' zei ik 'wil je hem warm?' ik knikte.

Toen mijn chocomelk op was ging ik naar zijn kamer, ik zag op zijn kamer allemaal foto's. Foto's van zijn gezin, zijn hele familie, een foto, van zijn zusje en mij en nog veel foto's van mij en Max samen, dat was heel schattig, ik ging op zijn bed liggen. 'Hey Luca.' zei hij terwijl hij is de deur opening stond 'hey.' zei ik, ik stond op en liep naar hem toe 'we moeten praten.' zei ik 'je bent niet zwanger, toch?' vroeg hij, ik lachte en schudde mijn hoofd 'nee.' zei ik 'oh wat is er dan?' vroeg hij 'je doet gek.' zei ik voorzichtig, Max knikte 'ik weet het.' zei hij zachtjes 'ik mocht niet eens naar binnen.' zei ik 'en toen kwam je ook niet naar gym.' 'Luca, maak je geen zorgen.' zei hij 'vertrouw me.' 'je weet dat ik je vertrouw.' zei ik 'hoelang gaat dit nog duren?' vroeg ik 'niet lang.' zei hij 'dat beloof ik.' Max sloeg zijn armen om me heen.

Die avond bleef ik bij Max slapen, ik kwam moeilijk in slaap. Ik kan niet slapen als er allemaal dingen door mijn hoofd heen gaan, ik bleef naar het plafon kijken, Max was al aan het slapen en lag met zijn hoofd op mijn borst. Niet veel later viel ik ook in slaap.

De volgende dag.

Ik werd wakker in een shirt van Max, ik werd wakker gemaakt door de moeder van Max 'gaan jullie wakker worden, tortelduifjes.' zei ze, ik deed mijn ogen voorzichtig open, zijn moeder deed de gordijnen open. Ik keek naar buiten en zuchtte 'we moeten naar school hé?' vroeg ik, Max knikte. Ik keek op mijn telefoon en zag dat het half 7 was 'wat is het zo vroeg?' vroeg ik, Max knikte weer.

Max en ik gingen naar beneden en gingen aan tafel zitten. 'Luca, je kleren heb ik in de was gedaan.' zei de moeder van Max 'dank u.' zei ik. Onderweg naar school stopte we even bij mijn huis om mijn boeken te pakken. Toen we op school waren gingen we naar Maatschappij, we moesten een discussie voeren. 'Het onderwerp is minder school.' zei de docent 'jullie zijn het er wel mee eens en jullie niet.' ik en Jens zaten bij elkaar, we moesten tegen Femke en Max, na veel gedoe mochten we samen tenminste.