Hoofdstuk 51.

203 8 1
                                    

Femke en Max waren het er mee eens en Jens en ik waren het er niet mee eens. 'Jullie mogen jullie praatte doen waarom kinderen minder naar school moeten.' zei de docent tegen Femke en Max 'kinderen hoeven niet uren lang op school te zitten terwijl ze ook dingen thuis kunnen leren.' zei Femke 'kinderen moeten naar school om dingen te leren van een gespecialiseerd iemand.' zei Jens 'ze kunnen tegenwoordig allemaal dingen opzoeken op het internet.' zei Max 'als je nog vragen heb kan je het niet aan het internet vragen.' zei ik 'het kan wel.' zei Femke 'maar google vertaler heeft altijd wel fouten.' zei Jens 'dus dan leert die je het op een foute manier.' zei ik.

Femke schudde haar hoofd 'klaar meiden.' zei de docent, Femke en ik keken elkaar verbaasd aan 'hoezo nu al?' vroeg ik 'dit slaat nergens op.' zei hij 'dit word een welles nietes spelletje.' Femke en ik keken elkaar aan en begonnen te lachen. 'Heb je ooit erover nagedacht als je op jezelf zou wonen?' vroeg ik aan Femke, Femke en ik zaten naast elkaar. 'Ja.' zei Femke 'dan woon ik in een flatje met Jens.' ik begon te lachen 'en jij?' vroeg Femke, ik schudde mijn hoofd 'ik kan niet eens koken.' zei ik, er gingen 2 handen voor mijn ogen 'Max.' zei ik, zonder iets te zeggen ging Max op mijn schoot zitten 'ik kook dan voor je.' zei hij 'ik kan vet goed een salade maken.' ik begon te lachen.

'Word ik niet te zwaar?' vroeg Max die nog steeds op mijn schoot zat, ik schudde mijn hoofd 'niet liegen.' zei Max terwijl hij in mijn wangen kneep 'au!' riep ik 'oh sorry, schatje.' zei Max, hij gaf me allemaal kusjes 'je bent echt melig.' zei ik lachend, Max begon ook te lachen en gaf me meer kusjes 'Max, Max, Max.' zei ik lachend, Max keek me aan 'je word zwaar.' zei ik 'dat word rennen.' zei Femke, maar ik kon niet rennen, want Max zat op me. Max begon me te kittelen. Ik kon niet anders dan heel hard lachen.

'Max stop!' schreeuwde ik eruit, de docent was weg btw. 'Mag ik dan van het weekend bij je slapen?' vroeg hij, ik was stil dus Max ging door me kittelen 'ja, oke.' zei ik, Max gaf me een knuffel 'dit is niet lekker knuffelen hoor.' zei ik, Max pakte mijn arm en trok me omhoog 'dan doen we het zo.' zei Max, hij sloeg zijn armen om me heen, we stonden daar zo'n 5 minuten, maar het voelde als een uur. De bel ging dus we gingen naar huis, ik gaf Max een kus en ging samen met Jens naar huis.

Toen we naar binnen liepen rook ik de geur van appeltaart, ik liep meteen door naar de keuken. Ik zag dat Grace aan het bakken was, naja ze was klaar en ging dingen opruimen. 'Het ruikt zo lekker.' zei ik 'ja, om het weekend te vieren.' zei ze 'het is donderdag.' zei ik lachend 'dan om donderdag te vieren.' zei Grace lachend 'ik heb alles opgeruimd.' zei ze 'als jij de taart eruit haalt, dan ga ik naar huis.' ik knikte, Grace pakte haar spullen en ging naar huis. Ik plofte op de bank neer en ging mijn verslag maken. Ik moest een film verslag schrijven, even later ging de pieper dat die klaar was, ik haalde hem eruit en ging het avond eten klaar maken. Grace had het eten alvast gemaakt, ik moest het alleen nog aan zetten, Jens was met Max geen idee naar de stad volgens mij.

Mijn moeder kwam binnen 'hey.' zei ik 'hey lieverd.' zei ze 'het eten is al klaar.' zei ik, ik legde de borden op tafel 'waar is Jens?' vroeg mijn moeder 'bij Max eten.' zei ik 'hoezo eet jij niet bij Max?' vroeg mijn moeder, ik haalde mijn schouders op 'Luca, heb je ruzie met hem?' vroeg mijn moeder, ik schudde mijn hoofd 'nee.' zei ik 'we hadden dat niet afgesproken.' 'dus?' vroeg mijn moeder 'hij komt morgen het hele weekend slapen.' zei ik 'ik ben vanaf morgen weg hé.' zei mijn moeder 'wat?' vroeg ik 'ik moet op zakenreis.' zei ze 'dat heb je niet verteld.' zei ik 'oh dan zei ik het tegen Jens.' ik rolde met mijn ogen, we gingen zitten en aten het eten op.

Volgende dag.

Ik ging met Jens naar school. 'Femke en ik hebben afgesproken.' zei Jens ineens 'ik blijf het weekend bij haar.' 'dus dan ben ik alleen het weekend?' vroeg ik 'nee, je hebt mij.' zei Max die ineens kwam 'ohja.' zei ik 'je bent nog niet wakker hé, baby.' zei Max, Femke kwam ook aan lopen, we liepen met zijn vieren naar binnen, de arm van Max lag om mijn schouders. Mijn gevoel kan ik niet omschrijven.

'Zo daar hebben we de 4 rebels hoor.' zei meneer van Dijk, we begonnen te lachen en gingen naar onze les, alleen Max werd tegen gehouden. Niet veel later kwam hij naar me toe 'wat was er?' vroeg ik 'ik mag de les niet meer uitgestuurd worden.' zei hij 'hoezo niet?' 'geen idee, ik ben er te vaak uitgestuurd, denk ik.' zei hij, we liepen het lokaal binnen, we hadden maatschappijleer. Dit keer gingen we het nieuws kijken, ik was zo moe dat ik langzaam in slaap viel.

'Luca.' zei Femke zachtjes, ik schudde met mijn hoofd 'ja Luca, pakte je spullen maar.' zei de docent, ik pakte langzaam mijn spullen en ging ook langzaam naar de deur. 'Luca.' zei Max fluisterend 'ik moest je spreken.' ik knikte 'waarom ga jij niet meteen mee Max.' zei de docent 'ik vroeg alleen of hij maandverband had.' zei ik 'ma-maar hij kan niet ongesteld worden.' zei de docent ongemakkelijk 'maar hij is een goed vriendje, hij heeft altijd voor mij iets bij zich.' 'laat dan maar.' zei de docent.

Ik zag Max opgelucht kijken toen ik het klaslokaal dicht deed. Ik ging langzaam naar meneer van Dijk, ondertussen zat ik allemaal foto's te verwijderen uit mijn galerij. Toen ik het lokaaltje binnen kwam zag ik meneer van Dijk heel geconcentreerd achter zijn laptop kijken. Ik ging rustig zitten 'kom je even een blaadje halen?' vroeg meneer van Dijk, ik knikte, ik pakte een blaadje, daar moet je op schrijven wat je fout deed en wat je kon doen zodat het niet kon gebeuren. Slaat nergens op maar meneer van Dijk en de directeur wouden het weten. Niet veel laten gaf ik het blaadje, meneer van Dijk las het door.

Het voelt echt een tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen, ik heb een verzorg paardje 1 x in de week en school, jeetje wie heeft dat bedacht zeg?! eerst word er tegen mij gezegd dat ik goed alleen kan werken met wiskunde nu moet ik dus veel uitleg, niet dat het erg is, ik krijg alle antwoorden.

Maar anyways hier een nieuw hoofdstuk.

Luca.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu