Luca.

Hoofdstuk 63.

'Max, ik moet ook naar meneer van Dijk.' zei ik toen we over het schoolplein liepen 'hoezo?' vroeg Max 'hij wilde dat ik hem op de hoogte hield.' zei ik 'ik ga wel mee.' zei hij, Max en ik liepen samen naar het lokaaltje van meneer van Dijk. 'Meneer, ik was net voor u weet wel.' zei ik 'oh en?' vroeg hij, ik keek om me heen, meneer van Dijk deed zijn boek open, ik legde de foto daar in. De mond van meneer van Dijk ging open 'twee?' vroeg hij, Max en ik knikte 'dat is niet niks, jongens.' zei meneer van Dijk 'weten we.' zei ik 'maar wat moeten we anders doen?' hij haalde zijn schouders op.

Max en ik gingen naar onze eigen les 'kunnen we dit echt wel?' vroeg ik, Max knikte 'we krijgen hulp van iedereen.' zei hij 'je moeder heeft ook een tweeling.' ik deed de deur van het lokaal open, Femke vloog me om me oren en Jens kwam achter Femke aan, we gingen op de gang staat. 'En?' vroeg Femke meteen 'wat zijn Jens en ik?' vroeg ik aan haar, ik zag Jens geschrokken naar me kijken 'een tweeling.' zei Femke en toen ze het zei snapte ze het pas 'krijgen jullie een tweeling?' Max en ik knikte. 'Dat is zo cool!' riep Femke enthousiast 'Jens en ik zijn een twee-eiige tweeling en Max en ik krijgen een eeneiige tweeling.' zei ik 'wat is her verschil?' vroeg Jens 'een eeneiige tweeling lijkt meer op elkaar en het zijn vaak 2 jongen of 2 meisjes.' zei ik 'en een twee-eiige tweeling zijn eigenlijk gewoon 2 baby's die op de zelfde dag zijn geboren.' 'jullie gaan ze sowieso door elkaar halen.' zei Femke, ik knikte en begon te lachen.

We liepen de les in 'we moeten het aan zoveel mensen vertellen.' zei ik tegen Max, hij knikte 'het is ook vervelend, want iedereen heeft commentaar.' 'dat vind ik ook, ik weet dat het moeilijk gaat worden maar kom op ik ga geen abortus doen.' zei ik, Max sloeg zijn arm om me heen 'dank je.' zei hij 'waarvoor?' 'dat je het toch blijft houden.' zei hij, ik gaf hem een kus. 'Eerst naar jou ouders straks?' vroeg ik, Max knikte. Gelukkig was dat het laatste uurtje en gingen we meteen door naar de ouders van Max 'is het goed dat ik blijf slapen vannacht?' vroeg Max 'tuurlijk.' zei ik 'dan pak ik thuis meteen wat kleren.' zei hij.

'Mam, pap.' zei Max 'kom eens.' ze kwamen aangelopen 'ohja jullie hadden die echo.' zei zijn moeder 'en?' vroeg zijn vader 'ik moet eten voor 3.' zei ik, het was even stil 'krijg je een tweeling?' vroeg zijn vader, ik en Max knikte 'dat is even schrikken.' zei de moeder van Max 'mam, pap, doe niet zo moeilijk.' zei Max 'Luca en ik kunnen dit, de moeder van Luca heeft ook een tweeling, die kan ons alles uitleggen.' ik keek naar de grond 'ik ga mijn spullen pakken.' zei Max 'ik blijf bij Luca slapen.' Max ging naar boven, ik wilde niet beneden blijven en ging achter hem aan 'ik wil niet dat ze me moeilijke vragen gaan stellen.' zei ik, Max glimlachte en gaf me een kus.

Toen zijn spullen waren gepakt gingen we naar mijn moeder om het nieuws te vertellen. 'Mam.' zei ik, mijn moeder kwam aangelopen 'toen u zwanger was, voor hoeveel moest u toen eten?' vroeg ik 'voor 3.' zei ze, ik glimlachte 'jij ook?' vroeg mijn moeder, ik knikte 'van een eeneiige tweeling.' zei ik, mijn moeder sloeg haar armen om me heen 'dan kunnen we allemaal kleertjes kopen.' zei ze vrolijk 'u bent de enige die het zo goed opvangt.' zei Max 'hoezo?' vroeg mijn moeder 'iedereen zegt, uh kunnen jullie dat wel aan.' zei ik 'ik heb zelf ook een tweeling opgevoed, ik kan bij alles helpen.' zei ze 'dat zei ik dus ook.' zei ik.

'Max, zullen we in bad.' vroeg ik, Max knikte 'je voelt je niet lekker hé?' vroeg hij, ik knikte 'ik zie het aan je.' zei Max. Toen we in bad waren geweest trok ik mijn pyjama aan 'we moeten nergens heen toch?' Max schudde zijn hoofd. 'Ik moet naar mijn werk.' zei mijn moeder 'gaan jullie maar kijken in de kleine kamer Luca, ik heb het daar een beetje opgeruimd misschien kan dat de babykamer worden?' 'Max en ik zullen zo kijken.' zei ik 'thanks mam.' Max en ik gingen naar beneden.

'Welke kleur muur wil je de babykamer.' vroeg Max 'ik weet het niet.' zei ik 'ik denk wit, dat is lekker neutraal.' Max knikte 'we moeten er wel al aan beginnen.' zei Max 'ik weet het, maar zullen we eerst iets gaan kijken?' vroeg ik, Max knikte 'hoezo vier handen op één buik?' vroeg Max 'ik vind het leuk om te kijken.' zei ik 'wij staan soort van in hun schoenen.' 'wij zijn actiever dan hun.' zei Max 'ik werk, we zitten op school, we hebben onderdak, we kunnen alles betalen.' 'maar we weten nog niet alles.' zei ik, Max gaf een kusje op mijn wang 'is goed, als jij dit wil kijken, kijk ik met je mee.' zei hij. Toen de aflevering was afgelopen gingen Max en ik kijken in de toekomstige babykamer 'de muren zijn wel geel.' zei ik toen ik de trap op klom 'hoezo dat?' vroeg Max lachend 'geen idee.' zei ik 'dat was cool toen, denk ik.' Max lachte.

Ik deed de deur open 'oh, het is nog wel een rotzooitje.' zei ik 'maar van wie zijn deze spullen?' vroeg Max 'Jens en mij.' zei ik 'kom we maken een foto van je buik.' zei Max 'hoezo dat?' vroeg ik 'gewoon ik wil een foto van je buik.' zei hij, ik deed mijn shirt omhoog en ging staan 'let niet op mijn kleren.' zei ik 'dit is het enige shirt dat mee rekt en deze broek ook.' Max begon te lachen 'het is oke.' zei hij 'je gaat zo slapen, geen modeshow lopen.' ik glimlachte.

Deze foto heeft Max gemaakt, hier ben ik ongeveer 5 of 6 weken, mijn buik is erg groot omdat er ook 2 baby's in zitten ;).