Luca.

Hoofdstuk 77.

'Luca wakker worden, we zijn aan de late kant.' zei Max, ik stond op, ik pakte een broek en trok die aan 'Max, hij gaat niet dicht.' zei ik, Max moest zijn lach in houden, ik zuchtte, ik pakte een zwarte legging, een wit jurkje en een zwart leer jasje. Ik deed snel basic make up op en ging naar school met Max, ik mocht dit keer wel rijden. Ik kwam op school aan. Max en ik gingen naar onze Nederlands les 'waarom zijn jullie zo laat?' vroeg Deenstra 'nou Meneer, ik trok een broek aan en die paste ik niet.' zei ik, Meneer Deenstra geloofde me niet 'je mag dit verhaal tegen Meneer van Dijk gaan vertellen.' zei hij 'meneer.' zei ik 'ik ben zwanger, wist ik veel dat ik die broek niet meer paste.' zei ik. Max en ik gingen naar Meneer van Dijk en vertelde daar het verhaal, Meneer van Dijk begon te lachen 'waarom lacht iedereen?' vroeg ik 'het is zo leuk om jou zo te zien.' zei Max 'ga maar zitten jongens.' zei hij 'wanneer hebben jullie weer een echo?' 'over 2 weken.' zei ik 'en alles gaat voor de rest nog goed?' ik keek naar Max en knikte 'hij is er nog steeds.' zei ik lachend, Meneer van Dijk knikte.

Max en ik mochten weer terug en kregen een briefje in onze handen die Meneer van Dijk had geschreven 'wat staat er op?' vroeg ik aan Max 'beste Meneer Deenstra, ik vind het niet nodig dat ik Luca en Max aan mij toe moesten komen, Luca is zwanger zoals u wel kon zien, ze paste geen broek meer dus ik snap dat ze iets te laat kwam, ik hoop dat u dit ook begrijpt.' zei Max 'en dan nog zijn handtekening.' 'hopelijk ziet hij nu in dat hij fout zat.' zei ik, Max knikte en pakte mijn hand. 'Zo, dat jullie nog terug komen.' zei Meneer Deenstra, Max gaf het briefje aan hem 'ga maar zitten.' zei hij, Max en ik haalde opgelucht adem en gingen zitten. 'Er gebeurt ook altijd wel weer iets tussen jullie 2.' zei Femke, ik knikte en Max lachte.

We zijn een paar weken verder, ik ben 19 welen zwanger en over een paar dagen ging ik weer naar de verloskundigen.

Ik ging zuchtend voor mijn kleding kast staan, al de broeken die ik aan wou past ik niet meer, ik leefde in lange shirts met legings, die ik over mijn buik kan trekken, en in jogging broeken, gelukkig hadden Max en Jens jogging broeken en mocht ik die ook aan, naja ik weet niet zeker of ik die aan mocht ze zeggen er nooit iets van. Ik ging naar school, Max bleef dit keer niet bij me slapen maar Femke, Max had het eerste uur vrij en vond het zielig als ik hem dan zou wakker maken, Femke en ik hadden weer zorg. 'Weer een jogging broek?' vroeg een meisje op school, ik maakte van mijn handen een vuist, ik voelde een schop in mijn buik, de tranen stonden in mijn ogen.

'Luuc?' vroeg Femke 'ik voelde een schopje.' zei ik, Femke pakte haar telefoon en opende haar snapchat 'ik voelde een schopje.' herhaalde ik, de tranen liepen over mijn wangen, Femke veegde mijn tranen weg en gaf me een knuffel 'kom we gaan naar het lokaal.' zei Femke, Femke en ik liepen het lokaal binnen 'wat is er aan de hand?' vroeg een docent 'Luca voelde Lotte en Mila schoppen.' zei Femke 'dat is geweldig.' riep de docent, Femke en ik gingen in ons hoekje zitten, ik ging op het bed liggen die in ons hoekje stond 'hallo moppies.' zei ik tegen Lotte en Mila 'jullie lieten mama schrikken.' Femke lachte.

'Ze hadden bitch fight.' zei Femke lachend, ik begon te lachen 'kan je opzoeken vanaf hoeveel weken ze levensvatbaar zijn?' vroeg ik 'bij 24 weken.' zei Femke 'maar wat is dat eigenlijk?' 'zoek maar op.' zei ik 'ik ben slecht in uitleggen.' Femke begon te lachen en zocht het op, ik bleef rondjes lopen, want dan wiegde ik Lotte en Mila in slaap. 'Blijf nog maar lekker zitten in mama haar buik.' zei ik 'daar is het lekker warm.' 'buiten is het koud.' zei Femke 'maar als jullie naar mama toe komen schijnt het zonnetje.' zei ik, die dag kon ik mijn handen niet van mijn buik af houden. 'Ik vind het zo leuk.' zei ik toen we buiten stonden, Femke kwam naar me toe en deed haar oortje in mijn oor 'luister dit eens.' zei ze, ze liet me het liedje Take Your Time Girl aan mij luisteren, aan het einde van het liedje lag mijn mascara ergens buiten op de grond.

Max sloeg zijn armen om me heen. 'Heb ik iets verkeerd gedaan?' vroeg Femke, ik schudde mijn hoofd 'het liedje is zo mooi.' zei ik, ze glimlachte. Ik pakte de hand van Femke en trok haar mee naar binnen, ik nam haar mee naar het muziek lokaal 'Luca, wat moet ik doen?' vroeg ze 'zingen.' zei ik 'dat kan ik niet.' zei ze 'kan je je nog herinneren dat je zingend het lokaal uit ging, toen zat ik nog met Milly.' zei ik, Femke bleef stil 'ik kan me dat wel herinneren en het klonk mooi.' zei ik 'alsjeblieft.' Femke pakte de microfoon, ik deed hem aan 'ik moet hem er wel bij hebben.' zei ze 'pak de karaoke versie.' zei ik, Femke deed wat ik zei en begon te zingen.

Toen het liedje klaar was, was ik weer aan het huilen en dit keer troost Femke me, de tranen liepen ook over haar wangen 'waarom huil jij nou, gekkie?' vroeg ik 'omdat jij ook huilt om mij.' zei ze, de bel was ondertussen al gegaan 'ik kreeg te horen dat er 2 meiden stonden te huilen in het muziek lokaal.' zei Meneer van Dijk, Femke en ik begonnen te lachen, we gingen naar zorg. 'Zullen we kleertje shoppen?' vroeg Femke, ik knikte meteen, ik zag een rompertje met Baby A en baby B. 'Koop die.' zei Femke 'ik weet nog niet waar ik alles moet laten.' zei ik 'wanneer ga je dat ding bestellen?' ik haalde mijn schouders op, ik pakte me telefoon en ging Max bellen 'kan jij dat ding bestellen?' vroeg ik 'uh wat?' vroeg Max 'die verschoonplek en kledingkast in één.' zei ik 'ik doe het zo, ik moet eerst even iets afmaken en dan bestel ik het.' zei Max, hij had gewoon nog les maar het boeit hem niet, als ik bel neemt hij sowieso op.

Let me know welk liedje je echt leuk vind op dit moment! <3