Hoofdstuk 33.

234 9 0
                                    

'Zien we jullie op het feest?' vroeg Jens, Femke en ik knikte 'maar je weet niet hoe.' zei Femke lachend. Femke gaf Jens een knuffel en een kus. Femke en ik gingen naar mijn huis. 'Hey Luca.' zei mijn moeder, Femke en ik liepen naar de eetkamer waar mijn moeder was. 'Dit is Femke.' zei ik 'is dit de vriendin van Jens?' vroeg mijn moeder blij, Femke lachte en knikte.

'Meiden, hier is wat geld voor Pizza of wat jullie willen eten.' zei mijn moeder. Mijn moeder is in de tijd veel veranderd, ze werkt nu iets meer dan vergeet ze even haar problemen. 'Thanks mam.' zei ik, ik hoorde de voordeur dicht gaan. 'Oke Femke.' zei ik 'we hebben nog 3 uur voordat het gemaskerde bal begint, we moeten ons klaar maken.' Femke kreeg een lach op haar gezicht. Haar jurk en make up had haar moeder vanochtend al gebracht.

'Kan je mijn haar wassen?' vroeg Femke aan mij, ik knikte 'tuurlijk.' zei ik. We gingen naar de badkamer. Femke ging met haar hoofd in de wasbak, toen ik klaar was gingen Femke mijn haar wassen. Toen ons haar aan het opdrogen was, was het eten thuisgebracht. 'Dus.' zei Femke 'zo even onze make up doen.' zei ik 'daarna ons haar.' zei ik. We hadden meer dan 2 uur om ons klaar te maken.

We gingen naar de badkamer toen we klaar maken met eten. 'Wil je mijn wenkbrauwen doen?' vroeg ik aan Femke, Femke ging mijn wenkbrauwen epileren en bij tekenen. Ik ging ook Femke haar wenkbrauwen doen, maar ik ging die van haar alleen bij tekenen. 'Wacht, ik zet even de krultang aan.' zei ik. Ik rende naar beneden en deed snel de krultang in het stopcontact, ik rende weer naar boven.

Na een tijdje waren we ook klaar met onze make up. 'Hier een spray.' zei Femke 'voor wat is dit?' vroeg ik 'als je dat over je gezicht heen sprayt dan blijft je make up langer zitten.' zei Femke, ik sprayde het op mijn gezicht. 'Eerst jou haar krullen?' vroeg Femke. Ik ging zitten en Femke ging mijn haar krullen. Femke deed hele grote krullen bij mij, niet veel later ging ik het haar van Femke stijlen.

Toen we klaar waren gingen we naar buiten, ik had gewoon mijn zwarte schoenen aan, want op hakken kan ik niet lopen, laat staan dansen. 'Femke, we moeten lopen.' zei ik 'we kunnen niet fietsen.' Femke begon te lachen. We liepen naar school, Femke had allemaal muziek op.

We kwamen op het feest aan, aan de ene kant zag ik een tafel met eten en drinken. Ik zag heel veel mensen dansen, terwijl ik in de deuropening stond zag ik groepjes meiden dansen en jongens naar die meiden kijken. Ik liep verder samen met Femke. Femke werd meegenomen, ik zag in de drukte niet snel waar ze heen ging.

Iedereen liep met een masker op, ik zag Femke dansen met iemand. Je mocht niet je naam zeggen. 'Femke.' zei ik, Femke keek op en liep naar me toe 'Luuc.' zei Femke 'dat is Jens.' 'hoe weet jij dat?' vroeg ik 'zei hij en ik herken hem.' zei Femke lachend. Toen ze dat zei zag ik ook dat het Jens was. Femke liep weer naar Jens, er werd op mijn schouders getikt.

'Wil je met me dansen?' vroeg een jongen, ik keek om en zag dat de jongen iets groter dan mij was. Ik keek in zijn ogen en knikte. Je mocht niet je naam zeggen, want dan was de hele lol er van af. 'Hoe gaat het?' vroeg de jongen 'gaat wel oke met jou?' vroeg ik 'niet met mij.' zei hij 'hoezo niet?' vroeg ik 'ik heb het meisje van mijn leven laten lopen.' zei hij 'als jullie voor elkaar gemaakt zijn komen jullie elkaar tegen.' zei ik 'heb ik van Femke.' ik hoorde hem lachen en drukte mij dichter tegen hem aan.

Met sommige mensen heb je een hele goede klik en met de ander minder. Ik voelde bij hem een goeie klik.

Femke en Jens kwamen aangelopen 'hey.' zei ik tegen Femke, toen kwam er een liedje op. Femke en ik gingen helemaal los.

Je bent nu Max.

Femke en Luca waren aan het dansen. Niet te geloven dat ik met Luca heb gedanst, ondertussen was Jens tegen me aan het praten 'weet ze dat jij het bent?' vroeg hij, ik schudde mijn hoofd 'gelukkig maar.' zei ik 'hoezo?' vroeg Jens, ik haalde mijn schouders op, ik bleef maar staren naar Luca. 'Je moet over een uur je masker afzetten.' zei Jens, ik keek hem aan 'wat nu als ik vlak daarvoor wegga.' zei ik 'nee, we gaan geen assepoester spelen, jij blijft hier.' zei Jens 'jij gaat nu met de liefde van je leven dansen en laat haar zien wie je bent, oke?' ik begon te lachen.

Ik stond op en ging naar weer naar Femke en Luca, Femke wist wel dat ik het was maar Luca wist dat niet.

Je bent nu weer Luca.

De jongen kwam terug, hij heeft gepraat met Jens. Ik zag wel dat hij elke keer naar Femke en mij keek, maar het kon me vrij weinig schelen. 'Over 45 minuten gaan de maskers af.' zei ik, ik zag hem ongemakkelijk lachen, ik had geen idee wat ik moest zeggen. Er kom een slowe nummer op, hij sloeg zijn armen om mijn heupen, mijn hoofd ging op zijn schouder en we gingen rustig dansen. Ik wist niet wie hij was, maar het voelde echt chill.

'Dames en heren.' riep meneer van Dijk 'ik wil even jullie aandacht.' de muziek ging uit en iedereen keek naar meneer van Dijk 'als eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie komst en ik hoop dat iedereen heeft genoten!' riep hij, iedereen begon te juichen 'ik ga zo aftellen en dan doen we op 1 doen we de maskers af.' ik keek naar de jongen, hij keek mijn ook aan.

Jaja, mensen hoe zal Luca reageren? Ik ga proberen het zo snel mogelijk te schrijven. Voor de mensen die wetend at ik een 3 had ik heb het opgehaald naar een 5,7. Morgen heb ik een repetitie en ik ga voor die 8. Succes met school mensen en veel lees plezier.


Luca.Où les histoires vivent. Découvrez maintenant