I've Slept with A Gay

25

Chapter 25

Sinundo agad kami ng mga tauhan ni Jackson sa Airport.

Naging pribado ang dinaanan namin dahil maging dito sa Hongkong ay kilala siyang tao. Even though naka-disguise siya ay mabilis talaga siyang makahatak ng paningin mula sa iba. Ilang beses ko na iyong napatunayan.

Pagkalabas namin ay bumungad ang isang Koenigsegg CCXR Trevita Jaguar. Halos malaglag ang panga ko. For pete's sake! That's $4.8 Million sa pagkakaalam ko! Iba pa iyong kotseng ginagamit niya sa Pinas! This one's indeed a beautiful and expensive sports car. Gaano kayaman ang isang Jackson Stiles Drew Peterson?

"Are you tired?" he asked right after we entered his car.

I'm completely astounded and amazed while looking at every part of the insides of this astonishing car. I can't help but to ignore Jackson's question.

"Hey!" he's carefully held my face with both of his hands. Wala akong nagawa kundi ang ibalik ang tingin sa kanya. Ang init ng mga palad niya at talagang nakakahatak ng atensyon.

"Y-yes?" My eyes wandering around again despite the warmth.

"Look at me." Sumunod ako. There I saw his forehead creased, looking intently at me. "What's the matter? May masakit sa'yo? You're hungry? Sleepy? Tired?--"

"Wag OA. Para namamangha lang sa kotse mo eh," nakangiwi kong sagot sa kanya. Binitiwan niya ang mukha ko't parang tangang ngumiti.

Nabuang na.

"Pupunta muna tayong bahay then we'll be off to Disneyland. I'm sorry I wasn't able to bring you in California's Disneyland, dito lang kita nadala." Pinaandar niya ang sasakyan at muli akong namangha. Maygawd!

"Maka-'lang' ah! Disneyland pa rin ang pupuntahan natin! Don't worry, sobrang saya ko kaya no need to be sorry." I smiled sincerely at him.

Nagpatuloy ang byahe, hindi ko alam kung ilang oras kaming nasa sasakyan pero nakatulog ako. Naawa pa nga ako kay Jackson dahil ang tagal niyang nagmamaneho and he can't even take a nap para makapagpahinga. I'm sure he's tired already.

Nabaling ang atensyon ko nang may gate na bumukas sa harap namin.

I don't know but this house is simple yet I found it peaceful, elegant and bongga! Hindi ko man lang napansin na walang kapitbahay at malayo kami sa kabihasnan!

It has modern exterior na para bang sa panahon pa ng kastila na may touch of Chinese intricate design since we're currently in Hongkong, hindi ko lang alam kung anong design ng interior.

"Let's go." Ibinigay niya ang susi sa valet na nandoon lang din pala sa gilid. Humilera ang tatlong kasambahay kasama ang isang matanda sa harap namin bago makarating sa main entrance ng bahay.

"欢迎回来年轻的大师。
Huānyíng huílái niánqīng de dàshī," they said in Unison.

"Thank you." Ngumiti si Jackson sa kanila.

"Ano raw?" baling ko kay Jackson nang mag-alisan ang mga tao kanina. Niyukuan lang ako nila bago umalis.

"Winelcome lang nila ako." Kinuha niya iyong mga gamit ko at gamit niya. "Tara."

"Ay ganon?" I pouted.

He chuckled. Hinatak niya ang isang kamay ko at sa kabilang kamay ang mga gamit.

Pagpasok sa loob ng bahay ay modern din ang design. Malaki iyon ngunit tama lang para sa dalawang tao. Chandelier is hanging in the center of the sala-- ang ganda! Hindi ko na alam iyong tawag doon sa iba. Basta bongga pero elegante!