Vakantie liefde

Hoofdstuk 37

Laurens pov
Vandaag gaat Lucas weer terug naar huis. Vanavond brengen we hem naar het vliegveld. Hij slaapt nog en ik lig naast hem mijn mail te checken.
Inbox:
Magcon
Ik open de mail.
Beste Lauren Wood,
Wij van de magcon organisatie zien jou steeds vaker op internet voorbij komen. Je bent een groeiende ster en het leek ons leuk om je uit te nodigen voor magcon.
Magcon is een groep met bekende jongeren die op Tour gaan om hun fans te kunnen ontmoeten. Ik
Hoop dat je mee wilt doen met magcon. Laat het ons weten!
Groet, Bart

OMG IK MAG MEEDOEN AAN MAGCON! Roep ik.
LAUU LAAT ME SLAPEN! Zegt Lucas. Oohja sorry. Fluister ik. OMG ik stuur meteen een mailtje terug.

Beste Bart, het lijkt me fantastisch om mee te doen met magcon, ik ben zelf ook een keer geweest! Ik vind dit een geweldige kans!
Groetjes, Laura wood.

Ik ben super blij! Er zit wel een nadeel aan. Cameron doet ook mee aan magcon... Achja het komt wel goed hoop ik. Ik stap uit bed en Loop naar beneden. Ik maak pannekoeken klaar en ik zet allemaal lekker fruit op tafel. Ook zet ik nutella en poedersuiker op de tafel. Als ik klaar ben roep ik Lucas, Emma en Mama. We gaan allemaal aan tafel zitten. Ziet er lekker uit lieverd! Zegt mijn moeder. Ja dat heb je mooi gedaan! Zegt Lucas erachteraan. Ik bedank ze en dan begin ik met eten.
Als we klaar zijn met eten gaan Lucas en ik samen naar de stad. We gaan eerst naar de McDonald's en dan gaan we wat winkels in. Als we klaar zijn in de stad lopen we naar een park. We gaan zitten op een bankje en praten wat. {{dikgedrukt=Lucas, gewoon=Lauren}}
Lucas ik ben bang. Bang? waarvoor?
Ik ben bang dat ik weer terugval in mijn oude gewoonte als jij weg bent. Dat gebeurt niet en als het wel zou gebeuren kon je me altijd bellen. Ik weet niet hoor... Ik snap dat je niet kunt blijven maar je steun
Vond ik echt heel fijn. Ik wil echt niet weer mezelf in slaap huilen luuc...
Lucas pakt mijn armen vast en glimlacht naar me.
Lau, je bent sterk! Je kunt dit ook zond- LAU? WAT IS DIT EN WAAROM HEB IK DIT NOG NIET GEZIEN DEZE WEEK? Zegt Lucas geschrokken kijkend naar me armen. Snel trek ik mijn armen weg. Eh het is niks luuc. Waarom kom ik er nu pas achter? Dan had ik je deze week ermee kunnen helpen, het is wel wat Lau. Het kwetst me om je zo te zien. Zo als vroeger. Lau je mag niet weer terugvallen als vroeger. Laat die Cameron toch, hij is het niet waard. Luuc, het is niet alleen Cameron. Het gaat gewoon niet goed! Cameron, Shawn, De haat op social media, ik mis jou als je er niet bent. Het is gewoon van alles. Lau, je kan niet zo doorgaan, schrammen op je armen, Wallen onder je ogen en je bent zo dun dat ik je ribben kan tellen. Je moet meer gaan eten, meer slapen en van die mesjes afblijven. Ik snap dat het moeilijk is. Maar je maakt het extra moeilijk voor me om weg te gaan. Ik maak me zorgen om je lau, echt waar. Wat zal Shawn wel niet denken als je hem gaat verassen bij z'n concert? Oh is dat wel de echte Lauren? Misschien wel. Shawn vind het ook niet leuk dat het slecht met je gaat. Hij houd van je ookal hebben jullie ruzie.
Ik laat mijn hoofd op z'n schouder rusten en begin te huilen. Lucas aait over mijn haar en geeft er een kus op. Damn ik ga hem missen. Het komt goed geloof me. Ik ga je helpen totdat Shawn het weer kan. En natuurlijk blijf ik je dan ook nog helpen hoor, maar ik wil gewoon niet dat je er alleen voor staat. Beloof me dat je stopt? Ik beloof niks... Sorry. Zuchtend sta ik op en loop ik weer weg. Lucas loopt achter me aan. Hij pakt mijn arm waardoor ik omdraai. Tranen rollen over mijn wangen en ook ontsnapt er een traan uit z'n oog. Hij sluit me in zijn armen. Ik hou van je. Fluistert hij in m'n oren. Ik ook van jou. Fluister ik terug. Samen lopen we terug naar m'n huis. Als we thuis aankomen is het al weer 16:10. Jongens! Ga jullie snel klaar maken we gaan zo uiteten! Roept mijn moeder gestresst. Lachend lopen we naar boven. Allebei gaan we douchen. Ik in die van Emma en Lucas in mijn badkamer. Daarna maken we ons klaar.
Ik trek een Witte broek aan met een oud roze blousje Er op. Ik trek mijn Nike air max 2016 aan en doe mijn haar los. Lucas trekt een grijze jeans aan met een witte blous en een Armani horloge. Z'n haar zit zoals normaal.  We  lopen naar beneden en gaan naar het restaurant.

We zijn weer terug van het restaurant en samen met Lucas pakken we zijn laatste spulletjes. Ready? Vraag ik als we alles hebben gepakt. No not really but Yeah! Zegt hij lachend met een zielig gezichtje. Ik trek een pruillip en dan lopen we met zijn koffer en tas naar beneden. Daar zitten Emma en mijn moeder al klaar. We stappen in de auto en rijden naar het vliegveld. Lucas slaat een arm om me heen als hij ziet dat er een traan over m'n wang rolt. Ik leun tegen hem aan en hij geeft me een kus op m'n haar. Als we zijn aangekomen stappen we uit. We pakken zijn spullen en lopen het gebouw in. We gaan nog met z'n allen even bij d'r Starbucks zitten in het vliegveld. "Over een uur vertrekt de vlucht naar Amerika vertrekt over 1 uur. Ik denk dat het tijd is om te gaan... Zegt hij zacht. We knikken en lopen naar de incheck balie. Hij checkt in en zet zijn koffers op de band. Dan komt hij weer naar ons. Hij geeft me moeder een knuffel. Bedankt tante! Bedankt voor alles en dat ik bij jullie mocht verblijven en bedankt voor het eten enzo! Zegt hij lief. Je bent altijd welkom jongen! Zegt ze lief. Dan knuffelt hij Emma. Ik hoor nog net wat hij in haar oor fluistert. Gelukkig heeft mijn moeder het niet gehoord. "Let goed op je zus em, het gaat niet goed" fluisterde hij in haar oor. Daarna begon hij weer te praten. Em pas goed op jezelf en als je vriendje davey je hart breekt geef je hem gewoon een klap van mij! Zegt hij lachend. Dag kleine. Zegt hij nog knipogend. Dan loopt hij naar mij. Hij geeft me een stevige knuffel en zo staan we een tijdje huilend. Ik ga je missen luuc, echt heel erg bedankt voor alles! Zeg ik. Ik ga je ook missen lau, veel plezier en succes met de verrassing. Ik hoop je Weer te zien met kerst! Zegt hij. Dan begint hij te fluisteren. Lau, je kan het ik geloof in je. We gaan iedere dag bellen. Ik wil vooruitgang zien. Oke? Fluistert  hij. Ik wil je best bellen maar ik weet niet of er vooruitgang komt. Ik ben een emotioneel wrak het gaat slechter en slechter. Ik doe mijn best maar heb er maar geen vertrouwen in. fluister ik. Ik heb altijd vertrouwen in je lau, ik geloof in je. Fluistert hij. We huilen allebei. Volgend mij moet je gaan. Zeg ik snikkend. Je mag ook huilen zeg ik met een pruillip. Hij lacht door z'n tranen heen. Ik zou het graag willen maar dat kan niet. Zeg hij. Hij drukt een kus op m'n voorhoofd. Dag lieverd, pas goed op jezelf. Ik knik en knuffel hem nog een keer. Dan loopt hij weg. Naar de douane. Hij kijkt nog een keer om en dan verdwijnt hij uit het zicht. Ik begin weer te huilen maar Emma omhelst me snel. Samen lopen we naar de auto. Als we thuis zijn kruip ik meteen in bed. Even later komt Emma binnen.
Sorry stoor ik? Vraagt ze als ze me ziet huilen. Nee nee, gewoon verdrietig om Lucas. Zeg ik snikkend. Ze komt naast me zitten. Lucas heeft het me verteld. Zegt ze. Wat? Zeg ik alsof ik hem niks heb horen zeggen tegen haar. Ze pakt mijn armen en schuift mijn mouw omhoog. Dit lau, en toen ik je knuffelde voelde ik je ribben. Lau je kan niet terug vallen in je oude gewoontes. Ik wil je geen pijn zien hebben en Lucas ook niet. Ik zucht. Ik snap het, jullie zijn bezorgd. Maar Het gaat, echt waar. Zeg ik. Nee lau het gaat niet! Zie je niet wat er met je aan de hand is? Je lijd weer aan een depressie, straks krijg je weer anorexia! Je moet meer gaan eten! Zegt ze beschermend boos. Ik zucht en draai m'n rug naar haar toe. Ik ben moe welterusten. Zeg ik kort af. Zuchtend staat Emma op van mijn bed. Ze loop Naar mijn trappenluik, doet het ligt uit en sluit dan het Luik.

Lucas is weer weg😭😭😭 jammer!