Hoofdstuk 34

160 4 0
                                    

Het is woensdag en Lauren gaat Cameron ophalen van het vliegveld.
Laurens pov

Ik zet mijn wekker uit en sla de dekens over me heen. Het is fucking 8 uur. Als mijn Wekker na 9 minuten weer afgaat stap ik wel uit bed. Ik trek mijn kleding uit en stap onder de douche. Ik was mijn haar en lichaam en stap dan weer onder de douche vandaan. Ik trek mijn kleding aan en doe mijn make-up. Daarna krul ik mijn haar en maak ik een ontbijtje klaar. Het is inmiddels 10:45 en mijn taxi staat voor de deur. Ik pak snel mijn jas en loop dan de deur uit. Ik stap de taxi in en zeg de man gedag. Om 11:20 zijn we aangekomen. Ik bedank hem en loop naar de aankomsthal. Ik zie een aantal fans staan. Ik ga helemaal vooraan staan. Rond 11:25 komen er al mensen uit de schuifdeuren lopen. Ik blijf wachten en wachten. Om 11:30 ongeveer Zie ik een wel heel bekend persoon. Mijn mondhoeken krullen omhoog. Ik loop weg van de menigte en loop zijn kant op. Fans roepen zijn naam maar ik negeer het. Ik loop op hem af. Ongemakkelijk geven we elkaar een knuffel en tot mijn verbazing geeft hij me een kus op mijn lippen. Fans gillen nog harder en ik geniet van het moment. Na Een aantal seconden trekken we terug en kijken we elkaar blozend aan. Ehm, geef je koffer maar aan mij dan kan jij je tas dragen. Zeg ik verlegen. Hij knikt en overhandigt mij zijn koffer. Ik pak hem aan en ongemakkelijk lopen we in stilte naar een taxi. We geven de chauffeur onze koffers en stappen in. Eventjes is het stil maar na ongeveer 5 minuten verbreekt Cameron de stilte.
Dussehh, hoe gaat het? Vraagt hij ongemakkelijk. Het lijkt bijna of hij zicht schaamt. Waarvoor? Dat weet ik niet en ik snap het ook niet. Ehm het gaat goed en met jou? Antwoord ik stil. Goed. Antwoord hij. Hij opent zijn mond om iets te zeggen. Zoekend naar woorden sluit hij zijn mond weer. Ik kijk hem vragend aan. Het was niks laat maar. Zegt hij snel. Nog eventjes kijk ik hem aan maar daarna richt ik mijn ogen weer op de weg. Als we na 35 zijn aangekomen bij m'n huis stappen we uit de Taxi. We pakken de koffer en de tas en ik open de voordeur. Cameron loopt naar binnen en ik loop achter hem aan. Zet je spullen maar hier neer. Zeg ik wijzend naar de inloop kapstok. Hij knikt en zet ze er in. Samen lopen we naar de woonkamer. Wil je wat drinken? Vraag ik. Ehm doe maar cola. Ik knik en schenk twee glazen cola in. Ik vul een schaaltje met m&m s en zet het op een dienblad. Kom we gaan naar boven. Zeg ik terwijl ik met het dienblad in mijn handen de trap op loop. Hij loopt achter me aan naar mijn kamer. Eenmaal in mijn kamer zet ik het dienblad neer. Ik ga zitten op mijn bed. Cameron blijft ongemakkelijk in de opening staan. Je mag best gaan zitten hoor. Zeg ik glimlachend. Hij knikt zachtjes, sluit het luikdeur en gaat zitten op mijn stoel. Hij kijkt mijn kamer rond. Hij blijft met zijn ogen hangen bij een foto van ons twee. Hij glimacht naar de foto en kijkt dan recht in mijn ogen. Ik bloos. Ja een eh leuke foto. Zeg ik ongemakkelijk. Hij glimlacht naar me en dan valt er een stilte. Het is geen fijne stilte maar een ongemakkelijke. Met mijn wijsvinger tik ik zachtjes mijn knie. Ik kijk eventjes naar Cameron. Hij tekent met zijn vinger rondjes op de tafel. Ik kijk weer naar de vloer. Na een aantal minuten staat Cameron zuchtend op. Hij loopt naar me toe en hurkt voor mij op z'n knieën. Hij laat zijn handen naast mijn benen rusten.
Lau, het hoeft niet ongemakkelijk te zijn. Zegt hij voorzichtig. Ik kijk op en kijk recht in zijn ogen. Oh god i miss him. Denk ik bij mezelf. Hij zit dan misschien wel recht tegen over me maar ik mis hem gewoon. Denk ik na. Er rolt een traan over mijn wang. Cameron pakt met twee handen mijn hoofd vast. Lauren, ik hou nog steeds van je, ik ben nog steeds even verliefd op je als eerst maar ik wil niet dat je ongelukkig bent. Zegt hij lief. Er rolt nog Een traan over mijn wang gevolgd door nog veel meer. Cameron komt naast me zitten en slaat zijn arm om me heen. Ik laat mijn hoofd op zijn schouder rusten en hij troost me.
Cam, ik ben niet ongelukkig. Ik hou van je maar waarom heb je het uitgemaakt? Vraag ik snikkend. We hebben een pauze nodig denk ik. Zegt hij. Ik ga weer recht op zitten. Je denkt het? Zonder dat je het zeker wist heb je het uitgemaakt omdat je "denkt" dat het beter is? Zeg ik geïrriteerd. Ik sla zijn arm van mijn schouder en sta op. Verdomme cam! Ik heb me dagenlang in slaap gehuild, ik zit met een gebroken hart, ik denk alleen maar aan jou en huil de hele tijd omdat jij "denkt" dat we uit elkaar moesten gaan?! Roep ik boos. Nou ik "denk" dat je beter kunt gaan! MAAR CAMERON ik weet het nog niet zeker hoor! Ik "denk" het alleen maar! Roep ik boos. Hij staat geschrokken op en komt op me af. Hij pakt mijn hand maar ik ruk hem meteen weer los. raak me niet aan! Roep ik. Lauren, je voelt wat voor Shawn en voor mij. Ik wil gewoon dat jij je beter voelt en niet dat je steeds twijfelt. Ik geef om je en ik gun je alle geluk vak de wereld. Zolang jij maar gelukkig bent! Zegt hij lief. Hij slaat zijn armen stevig om me heen. Ik laat het toe en begin weer te huilen. Sshh, het spijt me. Zegt hij troostend. Hij trekt me voorzichtig op het bed en gaat zitten. Hij troost me en maakt rondjes op mijn rug. Na een tijdje maakt hij zijn armen los van me. Ik kijk verbaasd op. Hij brengt zijn rechterhand naar mijn wang. Hij laat zijn warme hand rusten terwijl hij naar me kijkt. Hij kijkt zenuwachtig. Dan staart hij naar mijn lippen. Langzaam komt hij dichterbij en dan drukt hij zijn zachte lippen op de mijne. Ik krijg een tinteling in mijn buik. Hij tikt tegen mij onderlip aan voor toestemming. Ik geef hem toestemming. Langzaam open ik mijn mond. Onze kus gaat over in een zoen. Langzaam leunt Cameron steeds meer naar achter totdat hij op zijn rug ligt. Ik lig half op hem met mijn linkerbeen tussen zijn benen en mijn rechter been naast zijn benen. Mijn linkerhand rust op zijn borst en mijn rechterhand rust op zijn kaak. Camerons armen liggen op mijn onderrug. Na een tijdje verbreken we de zoen en kijken we elkaar blozend aan. Maar Cameron kijkt weer naar mijn lippen. Weer drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik open mijn mond meteen en zo beginnen we weer te zoenen. Even later verbreken we weer de zoen. Glimlachend kijkt hij me aan. Ikkehh ik moet eh maar eens gaan... Zegt hij terwijl hij op zijn achterhoofd krabt. Ik knik. Eh ja tuurlijk! Ik loop met je mee. We lopen naar beneden. Hij pakt zijn spullen en trekt zijn jas aan. Buiten staat een taxi te wachten. Nou ik eh spreek je nog wel! Zegt hij lief. Ik knik glimlachend. We lopen naar de deur en staan in de deur opening. Hij geeft me een lange knuffel. Daarna laten we los. Twijfelend kijkt hij me aan maar dan drukt hij snel een kus op m'n lippen. Doeii! Zegt hij blozend en dan loopt hij naar de taxi. Ik zwaai naar hem tot ik de taxi niet meer kan zien. Ik loop weer naar binnen.
Als het drie uur later is app ik hem.

Ik: Ik vond het erg gezellig😳❤️ Ly

Even later komt hij online. Hij leest het bericht en gaat dan weer offline. Raar kijk ik naar m'n scherm. Na een halfuurtje app ik hem weer

Ik: wanneer spreken we weer af?😊 voordat je weer terug gaat...
Ik: Ik hoop snel x

Weer opent hij het, leest hij het en gaat dan weer offline. Ik zucht en leg mijn telefoon weg.

Sorry dt het zolang duurde xxx

Vakantie liefdeWhere stories live. Discover now