Nina Gorol, córka prezesa JW kończy studia fizjoterapeutyczne. Jej ojciec proponuje jej prace podczas Ligi Narodów, aby nabrała doświadczenia w przyszłości. Mimo wielu minusów owej propozycji, w postaci chociażby osób, Gorol zgadza się nie wiedząc w...
Spędziłam z Tomkiem kilka dni razem w mieszkaniu, ale już jutro wylatujemy do Turcji na nasze pierwsze, wspólne, samotne wakacje tylko we dwo.. no w trójkę.
Tomek nas spakował, a ja dorzuciłam jeszcze stroje kąpielowe. — Który to tydzień? W razie czego, jakbyś miała jakieś wątpliwości możesz pytać Ani.— zapytał. — ósmy. Tak wiem, już z nią pisałam pare razy.— wspomniałam o naszej znajomej z Krakowa.
Rano pojechaliśmy na lotnisko do Katowic, skąd lecieliśmy do Turcji. Na lotnisku zaczepiło nas kilka fanów i poprosiło o zdjęcie. — Nie, nie! Niech pani rowniez podejdzie!— uśmiechnęła się o wiele młodsza ode mnie brunetka. — Błagam, tylko nie pani!— zasmialam się i podeszłam z lewej strony nastolatki, bo Tomek stał po prawej. Uśmiechnęliśmy sie, a rodzice dziewczynki zrobili zdjęcie. — Dziękuje bardzo, bezpiecznego lotu.— uśmiechnęła się. — Dzięki!— pomachalam jej, a Tomek splótł nasze dłonie.
Czekaliśmy przed bramka spokojnie na lot. Oboje przeglądaliśmy telefon i co chwile coś komentowaliśmy. — W ogóle. Odezwała się agencja do Ciebie.— rzuciłam, a Tomek na mnie spojrzał zaciekawiony. — LZ Sport. — dodałam. — O! A to ogarniesz mi spotkanie z George'm? On jest agentem w tych sprawach, dość dobrym z reszta.— odparł. — Tak. Przed memorialem?— podniosłam brew. — Tak, chyba najlepiej będzie.— skinął głowa. — Dobra. Skontaktuje się z nim po przylocie. — uśmiechnęłam się i pogladzilam Tomka po policzku.
Ostatnio przejelam funkcje managera Tomka, gdyż poprzedni trochę zaniedbywał robotę, a nikt tak dobrze go nie zna, jak ja.
Dolecieliśmy spokojnie do Turcji. Tomek wziął nasze walizki i wyszliśmy z lotniska, chwyciłam taksówkę i wkładając bagaże pojechaliśmy do hotelu.
Odpoczelismy chwile i wyszykowalismy się na plaże. W międzyczasie słońce zaczelo zachodzić, poprosiłam Tomka o zrobienie mi zdjęcia, które predko dodałam na insta stories.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kolejne dni spędziliśmy na wypoczynku i opalaniu. Po powrocie od razu Tomek już leciał na zgrupowanie do Zakopanego, które przygotuje kadrę na Memoriał, a przede wszystkim Mistrzostwa Europy.
W czasie wolnym bez Tomka, spotkałam się pare razy z Anią oraz pojechałam na badanie, jak zawsze. — 42! — krzyknęła moja lekarka. Weszłam do gabinetu i ze stresu czekając zgniotłam karteczkę z numerkiem, wrzuciłam ja predko do kosza w gabinecie i usiadłam na krześle na przeciwko pani Doktor. — Dzień dobry, Ninko. Jak się czujemy?— spytała. — Dzień dobry. Wyśmienicie.— uśmiechnęłam się, kobieta skinęła głowa i wskazała na fotel. Wstałam i odpinając kilka guzików moich spodenek, usadowiłam się na meblu. Pani Doktor nałożyła żel i zaczęła wykonywać USG.
Po paru minutach wytarła mój brzuch i dała mi dodatkowa ilość papieru, chwyciłam i dokładnie jeszcze się oczyściłem z żelu. — Wiec tak..— westchnęła i zdjęła rękawiczki. — Na razie jest wszystko w porządku.— uśmiechnęła się delikatnie. — Na razie?— przelknelam ślinę i zapielam guziki. — Oh! Wybacz, Ninko, zły dobór slow. Widzimy się za półtora miesiąca lub nawet za dwa chyba, ze będziesz miała jakieś wątpliwości.— dodała, a ja odetchnęłam z ulga.
