Herkese yine mükemmel geçmesini dilediğim bir hafta sonundan merhabalar. Zeynep'imizin ve Kerem'imizin mutlu anlarına tanık olacaksınız bu bölüm♥ Bölümü multi media daki şarkı ile okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum çünkü göreceksiniz yazdığım bir yerle ilgili♥ O güzel yüreğinizdeki yorumları bekliyorum ♥ Sizleri çok seviyorum.
♥♥♥
İyi okumalar.
》》》》》》》》》》》》》》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》
" Zeynep sabahın erken saatinde Kerem'in kendisini dün söylediğinden sonra bir yere götüreceğindeb dolayı kalktı. Öğlen görürse ne olurdu ki? Biraz daha uyusalardı. Kerem yataktan bile zorla kaldırmaya çalışıyordu Zeynep'i ama Zeynep tam tersine uyumak istiyordu. Kerem ellerinden çekerken o gözlerini bile açamamıştı henüz. "
_ Sabah sabah gitmeyelim bir yere. Öğlen gidelim şimdi uyuyalım lütfen.
_ Hadi bakalım uyuyan meleğim kalk artık. Ordada uyursun.
_ Tamam sen git üstünü giyin bende kalkarım o sırada.
_ Ben üstümü giyindim bebeğim.
_ O zaman elini yüzünü yıka.
_ Onu da kalktığımda yaptım.
_ O zaman şu hep yaptığın beni öperek uyandırma varya onunla zaman kaybet.
_ Onu en başta denedim ama sen tabi ki uyanmak yerine daha çok uykuya tutundun. Hadi birtanem hadi güzelim bak çok güzel bir yere gideceğiz.
" Zeynep onun kendini çekiştirmesi üzerine zorla açtı gözlerini ve kendini bırakıp kaldırmasına izin verdi. "
_ Nereye gideceğiz ? Ben evde kalırız sanıyordum.
" Kerem onu kollarının arasına alırken banyoya ilerledi. "
_ Hadi bakalım elini yüzünü yıka sonra üstünü giyin aşağıda bekliyorum seni. Eğer hemen gelmezsen ve ben gelip seni yatakta bulursam o şekilde götürürüm.
"Kerem onu bir nevi tehdit ettikten sonra çıktı odadan ve Zeynep'i yanlız bıraktı. Zeynep'in de o çıktıktan sonra elini yüzünü yıkayıp üzerini giyinip aşağıya indi. Kerem ile merdivenlerin başında karşılaştığında birlikte masaya geçtiler. Kısa bir kahvaltının ardından evden çıktılar. Arabaya binince Zeynep yeniden sordu. "
_ Nereye gidiyoruz sevgilim söylemedin.
_ Koskoca gün sadece bizim. Sana dediğim gibi otelde yanıma geldiğin günü hiç unutmuyorum. Gerçi her şey saniye saniye aklımda ama... Aynı otele gideceğiz. O odaya zaten sadece ben gidiyordum. O günden sonra da başkasının girmesi imkansız.
_ Gerçekten yaptın mı böyle bir şeyi?
_ Tabi kii. Kimse girmedi oraya. Sadece bana söylendikten sonra temizlik için girildi.
" Zeynep bu dediğini şaşırarak dinledi çünkü böyle bir şey beklemiyordu. Mutluluğu git gide katlanıyordu onun sayesinde. Elini yanağına koyup okşadı yüzündeki gülümseme ile. "
_ Sen ne kadar düşenceli bir adamsın. Ben çok şanslıyım.
_ Asıl şanslı olan benim. Senin gibi birine sahip olduğum için benimle olduğun için ben çok şanslıyım.
" Kerem de ona dönmüşken Zeynep uzanıp öptü. Kerem'in elini bir an bile bırakmadı yol boyunca. Otele geldiklerinde içinde ap ayrı bir duygu ortaya çıktı. Heyecanı mutluluğu her şeyin önüne geçiyordu. İçeri girdiklerinde Kerem o gün ki gibi anahtarı aldı ve yukarı çıktılar. Zeynep elini sımsıkı tutarken içindeki heyecanı bastıramıyordu. Koskoca bir gün sadece ikisinindi. Belki uzun bir zaman içindi ama onlarındı. Odaya çıktıklarında o gün Zeynep'in birbir aklındaydı. Kerem kapıyı açtıktan sonra ayakları bir anda yerden kesilmişti nefesi gibi. Gülerken sarıldı sevdiği adama. Odanın ortasına geldiklerinde yeniden yere bastı ayakları. "
_ Bir gün böyle gerçekten kendi evimize gireceğiz.
_ Biliyorum. Ama bu da onun gibi. Sen varsın hiç bir önemi yok.
"Kerem dudaklarını Zeynep'in alnında tuttuktan sonra öpüp baktı gözlerine yanağını okşarken. "
_ Bekle.
" Yeniden öpüp ayrıldı ondan. Zeynep ise içinde git gide büyüyen mutluluk ile izledi ne yaptığını. Kısa bir süre sonra elinde bir kutu ile geldi Kerem. Meraklı gözlerle baktı sevdiği adama. Kerem kutuyu biraz daha kaldırdıktan sonra gözlerine yöneldi. "
_ Senin kadar olmasa da sana benziyor.
" Zeynep'in merakı artarken Kerem kapağını kaldırdı ve o an Zeynep melek kanatlı kolyeyi gördü. Böyle kolyeler her yerde vardı ama bu çok farklıydı. O sıradan olanların hiç birine benzemiyordu. Kanatlarının şekli bile farklıydı. Kerem melek diyordu meleğim diyordu şimdi de kolyesini yaptırmıştı. Güzündeki gülümsemenin aksine dolan gözlerini engelleyemedi. "
_ Sen yine ne yaptın Kerem?
_ İçimden geçeni.
" Kerem onun mutluluğu ile gülümseyerek arkasına geçti. Önce saçlarını ensesinden çekti ve öptü. Kutuyu bir kenara bırakıp kolyeyi eline aldı ve büyük bir dikkatle taktı. Zeynep'in eli hemen kolyenin üzerine giderken yüzündeki gülümseme daha da büyüdü. Yavaşça arkasını dönüp sıkıca sarıldı. "
_ Beğendin mi meleğim?
_ Bayıldım. Çok-çok güzel. Teşekkür ederim. Hiç çıkarmayacağım.
" Kerem biraz uzaklaşıp baktı ve tahmini gibi çok yakıştığını gördü. Yüzünü ellerinin arasına alıp alnını yanağını dudaklarını öptü. "
_ Tahminimden çok daha fazla yakıştı. Bu meleğin bir kanadın da ben bir kanadında sen varsın yani birbirlerinden asla ayrılamayacak iki kişi. Tıpkı bu kanatlar gibi.
"Zeynep dolan gözlerini kapatıp alnını alnına yasladı. Kerem'in elleri yüzünü kavrarken o mükemmel sesi dinledi. "
_ Melekler ağlamayı hak etmez. En çok da sen.
_ Ağlamıyorum. Kendimi tutuyorum. Ama mutluluktan gerçekten mutluluktan.
" Gözlerini açıp o güzel gözlere baktı. O da onun gibi yüzünü aldı elleri arasına ve mükemmel dudaklarına bir öpücük kondurdu."
_ Sen mutluluktan da ağlama hep gül. Sana olan özlemim öyle büyük ki her gün daha da büyüyor.
_ Benimde öyle. Bende seni o kadar çok özledim ki.
"Beklemeyip birleştirdiler dudaklarını. Kayboluyorlardı öptükçe. İstedikleri gibi sadece ikisi vardı işte. Sadece onlar. Daha fazlasına ikisininde ihtiyacı yoktu. Kendileri yetiyordu. "
"Kerem dayanamayıp kollarında uyuyan Zeynep'i izledi. Ezberlediği yüzünü bir kez daha detaylı ezberledi. Gözleri boynuna kaydığında kolyenin ne kadar yakıştığını bir kez daha anladı. Melek bir diğer meleği tamamlamıştı. Dudaklarını tüm yüzünde gezdirip kendine iyice çekti ve sımsıkı sarıldı. Parmaklarını omzunda gezdirirken Zeynep'in birden sıçraması ile kendine geldi. Doğrulup yüzüne baktı. "
_ Kabus mu gördün birtanem?
" Zeynep yutkunduktan sonra başını salladı. "
_ Kabus gördüm.
_ Tamam geçti bak uyandın artık. Gel meleğim.
" Korkmuş olan Zeynep'i kendine yaslayıp sımsıkı sardı ve saçlarını öptü. Zeynep de kollarını ona sarıp iyice sokuldu. "
_ Ne gördün meleğim?
_ Şimdi tekrarlamak istemiyorum sonra anlatsam olur mu?
_ Peki sen nasıl istersen.
" Bir elini belinden geçirdikten sonra omzuna getirdi ve okşadı Kerem. Şimdi istemiyorsa sormanın hatırlatmanın da bir anlamı yoktu."
_ Kerem. Dün Canların yanında çok konuşamadık. Nasıldı pizza? Tamam normal bir yemek değildi başkası kalkıp bana evde pizza yapar mısın demez ama yine de çoğunu ben yaptım Selin sadece gösterdi. Sence nasıl olmuştu? Beğendin mi?
_ Hem de çok beğendim. Ama ben senin yapacağını bildiğimden şaşırmadım. Muhteşem olmuştu. Bundan sonra dışarıda yemem canım çektiğinde sana söylerim sen yaparsın bana.
"Zeynep daha mutlu olurken başını iyice boynuna yerleştirip elini de göğsüne sürerek omzuna getirdi. "
_ Yaparım tabii. Yeter ki sen iste. Başka şeyler de öğreneceğim.
" Kerem onun diğer elini alıp dudaklarına götürdükten sonra tutup göğsünün üzerine koydu. "
_ Bugüne kadar herşeyi yaptın benim için şarkı söyler misin?
" Kerem böyle bir isteği beklemiyordu. "
_ Ben mi?
_ Hı hı. Sen. Kimse yok zaten sadece biz varız.
_ Ama benim sesim güzel değil ki meleğim yani güzel olmaz.
_ O zaman açsam beraber dinlesek. Eğer biliyorsan söylersin.
" Kerem'in onaylaması ile komidinin üzerindeki telefonunu alıp geri başını koydu ve şifreyi girip müziklerinin olduğu bölüme girdi. İstediği şarkı Kerem'in söylediği söze de uygundu. Açıp sesini yükseltip ekranı kapattı ve yanına koyup başını geri boynuna koydu gözlerini kapatarak. Elini geri elleri arasına aldı ve az önce ki gibi göğsünün üstüne koydu. Kerem'in de elini sımsıkı tutması başını başına yaslaması ile daha da huzurun içine girdi. Başlayan müziği dinlediler. Zeynep Kerem'in söylemesini istediği için şarkı ile birlikte kendisi de söylemeye başladı. "
'Dünya üzemez beni. Ölüm korkutabilir mi? Sen olmadan bu kalp hissedebilir mi? '
' Dünya üzemez beni. Ölüm korkutabilir mi? Sen olmadan bu kalp hissedebilir mi? '
' Güneş batmış bana ne! Ellerin yok kime ne..? Yerine koyamadım, Razı olamadım sensizliğe. '
' Kalpler yanmış, yağmur ıslatmış. Tanrı korumuş ya sevenleri. '
' Son nefesimde elimi sen tutacaksın, Son sözlerimi bir sen duyacaksın. Meleklerin sözü var. '
' Son nefesimde elimi sen tutacaksın, Son sözlerimi bir sen duyacaksın. Meleklerin sözü var. '
"Kerem büyülenmiş gibi dinledi sevdiği kadını ama yine olmuyordu şarkının sözleri. Sadece o söyleyince olmuyordu bazı şeyleri kabullenmiş gibi oluyordu. Dayanamayacağı gibi. Yeniden başlarken Zeynep'in devam edeceğini bildiğinden biraz doğrulup üzerine eğildi ve gözlerine bakarak dinledi belli bir yere kadar. "
' Güneş batmış bana ne! Ellerin yok kime ne..? Yerine koyamadım, Razı olamadım sensizliğe. '
' Kalpler yanmış, yağmur ıslatmış. Tanrı korumuş ya sevenleri. '
"Kerem sadece buraya kadar dinledi onu beklediği yere geldiğinde elini ikisini kalbinin üzerine koyup gözlerinin içine en derinlerine bakarak onunla birlikte söyledi. "
' Son nefesimde elimi sen tutacaksın, Son sözlerimi bir sen duyacaksın. Meleklerin sözü var. '
' Son nefesimde elimi sen tutacaksın, Son sözlerimi bir sen duyacaksın. Meleklerin sözü var. '
" Zeynep ondan dinleyince şarkıya başka bir tutundu ve gözlerini kırpmadan söyledi. Kerem gibi elini daha da sıkı tutup daha fazla hissetti. "
_ Hiç de dediğin gibi kötü değil sesin. Bence hayatım duyduğum en güzel ses.
" Kerem gülümserken uzanıp sıkıca öptü. "
_ Ya senin sesine ne demeli? Daha önceden neden duymadım acaba?
_ Güzel değil ki.
_ Evet güzel değil. Muhteşem. Hayatımda duyduğum en güzel ses. Seni çok seviyorum.
" Zeynep kollarını açıp boynuna sarılırken gülümsedi ve uzanıp öptü."
_ İşte hayatımda duyduğum en mükemmel en güzel en mutluluk verici en harika duymak istediğim tek harika cümle. Bende seni çok seviyorum.
" Kerem'in dudaklarını hemen hiç zaman kaybetmeden karşıladı Zeynep. Kerem'in elleri yavaş yavaş beline kayarken yine bambaşka boyutlara gideceğini biliyordu."
"Zeynep Kerem'in terlemiş olan göğsüne yasladı hemen başını. Onunda kalp ritmi kendisi gibi çok hızlıydı. Doğru düzgün nefes alamıyorlardı. Kerem onu sararken biraz yan dönüp doyamadığı boynunu öpmeye başladı. Zeynep tüm yorgunluğu ile hiç ses çıkarmadan onun sesli ipek gibi öpücüklerinin keyfini çıkarttı. Kerem hiç durmadan boynunu yüzünü dudaklarını öperken o da onun gibi dönüp bir elini sırtına bir elini göğsüne koyup gücü yettiğince okşadı.. Onun gibi öptü. Kerem'in sadece ikisi olmasına rağmen kulağına söylediği muhteşem sözler ile mest olurken söylediği eğlenceli komik bambaşka şeylerle gülüp kahkaha atıyordu daha sıkı sarılıp öperken. O da Kerem'i bazen taklit ediyor bazen de onun gibi sözler söyleyip güldürüyordu. Hem şakalaşıp hem sarmaş dolaş bir haldeyken hiç yataktan çıkmak istemiyorlardı. Kerem kulağının altını öpüp nefesini verdikten sonra ikisini de yakacak şekilde konuştu. "
_ Dün söylediğim şeyde ne kadar haklı olduğumu bir kez daha anladım.
" Zeynep ne demek istediğini anlasa da bilmemezlikten gelip burnunu yanağından boynuna sürtüp ellerini kaslarından göğüslerine okşayarak çıkarttı ve bambaşka bir ses tonunu kullandı kendinin bile bu kadarını beklemediği halde. "
_ Hangisini? Anlamadım.
" Kerem elini yavaşça omzuna bastırıp yatağa yatırdı ve gözlerine tutku dolu baktı karşılığını alarak. "
_ Aslında sana dediğim herşeyde ne kadar haklı olduğumu görüyorum ama bu sefer ne kadar seksi olduğundan ne kadar çekici olduğundan haklıyım diyorum.
_ O zaman bende haklıyım çünkü sen de öylesin.
" Kerem'in yöneldiği dudaklar anında aralanırken bu günün bitmesini hiç istemiyordu. Uzun uzun sevdiği kadınla keyfini çıkarıp zaman geçirmek istiyordu. Bu anın bozulmasını istemiyordu taki yanındaki Zeynep'in telefonu çalana kadar. Ondan ayrılmadan telefonu bulup tuşuna basıp kapattı. Kapattı ama yeniden çalması ile sevdiği kadın kendinden ayrılmak zorunda kaldı. Zeynep bir kez daha öpüp telefonu aldı. "
_ Eğer önemli bir şey değilse kimse onunla bir daha görüşme güzelim lütfen. Gerçi bizim bu anımızı bozan kişi az çok belli. Geçen seferde oydu.
"Zeynep öptükten sonra dudaklarını üzgünüm der gibi büzüp açtı ve Kerem'in sinirleneceği tahmin ettiği boş cümleleri duydu. "
_ Zeynep. Sanırım ben birisinden hoşlanmaya başladım......................