TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

62.BÖLÜM

_ Herkese musmutlu geçmesini dileğim bir pazar gününden merhaba. Nasılsınız arkadaşlar? Umarım çok iyisinizdir. Biliyorsunuz bugün Hande Doğandemir'in doğum günü. Böyle bir insanın hayatımıza girmesinden dolayı çok şanslıyız. Onu çok da seviyoruz♡

Bende bu özel günde size erkenden bir bölüm atmak istedim. Umarım beğenirsiniz ve sevinirsiniz♡ sizleri çok seviyorum♡
İyi okumalar ♥ ♥

》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

"Zeynep ne olduğunu anlamadan bir anda boşlukta, kara delikte hissetti kendini. Yine açamıyordu gözlerini. Beynine yine o çekiç vurmaya başlamıştı. Son duyduğu şey Kerem'in adını söylemesiydi. Sonrası yoktu. Gözlerini açmaya çalıştı ama yapamadı. Göz kapaklarının üzerine bir şey yerleştirilmiş gibiydi. Çok yorgun hissediyordu kendini. Elini bile hareket ettirecek hali yoktu. Aras'ın dediği bu hastalık belirtilerini göstermeye başlamıştı anlaşılan. Hastane de olduğunu biliyordu. Kerem hiç vakit kaybetmeden hemen getirmişti onu. İçine düşen korku hastalığının söylenmesiydi. Herkesin burada olduğunu da biliyordu. İçi korku ile dolarken yüzünü buruşturarak aralamaya çalıştı gözlerini. Bu sırada sevdiği adamın heyecanlı endişeli sesini duydu. "

_ Uyanıyor! Zeynep! Güzelim!

"Aras herkes ile birlikte oturduğu yerden kalkıp aceleyle geldi Zeynep'in yanına geldi. Yüzünün ifadesinden hem yorgun olduğunu hem de zorlandığını anladı. Biraz eğilip elini saçlarına götürdü ve öyle konuştu. "

_ Zeynep, biliyorum gözlerini açmakta bile zorlanıyorsun canım ama dene lütfen.

"Zeynep boğazının kuruduğunu hissetti ama zorlayarak açtı gözlerini. Yine o beyaz tavana baktı. Kendine gelmeye çalıştı ama çok yorgundu. Elinde hissettiği el sıkılınca başını çevirdi ve sevdiği adamın gözlerine baktı. İşte şimdi anlamlı bir yere bakıyordu. Gülümsemek istedi ve zorla da olsa hafifçe gülümsedi. Aras'ın sesi duyması ile ona döndü bu sefer yavaşça. "

_ Zeynep su ister misin canım?

"Boğazı kupkuru olmuştu yutkunmakta bile zorluk çekiyordu. Yavaşça başını salladı Zeynep. Aras hemen yanındaki bardağa su doldurup Zeynep'in başını kaldırdı biraz ve yavaşça içirdi. Zeynep'in gözlerinden merakı ve endişeyi anlayabiliyordu. "

_ Nasıl hissediyorsun kendini? Serumun yeni bitti.

" Zeynep zorla yutkunup öyle araladı dudaklarını. Sözler zor çıkıyordu ağzından. "

_ İyiyim ama yorgun hissediyorum.

_ Yorgun hissetmen çok normal. Özgür Hoca'ya da haber verdim ilk geldiğinde. Yani Özgür Hoca hastanemizin en iyi doktoru profesör. Ne olur ne olmaz diye MR istedi. Şimdi sen de uyandığına göre MR çektirelim.

" Zeynep anladı ne olduğunu. Böyle şifreli konuştuğuna göre bir şey söylememişti kimseye. Yine o büyük korkutucu makine bekliyordu kendisini. Girmek istemiyordu o aletin içine. "

_ MR mı ? Böyle bir şeye gerek var mı? Yani bir şey yok diyorsun ama MR istiyorsun.

_ Dediğim gibi tedbir amaçlı. Biz her ihtimale karşı bakalım. Zeynep hattâ iyiysen hiç zaman kaybetmeden hemen MR çekelim.

"Zeynep sadece korkuyla başını salladı. Kerem'in yeniden elini sıkmasıyla ona döndü. "

_ İyiyim merak etme. Gerekliymiş belli ki.

_ Tamam bende geleceğim. Seni asla yanlız bırakmam.

_ Hayır Kerem. Lütfen. Biz Arasla birlikte gidip geleceğiz.