TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

34.BÖLÜM

_ Merhabalar arkadaşlar! Sizlere erken bir bölüm getirmek istedim. İçimden geldi bende yayınlayayım dedim. Sizleri mutlu ederim diye düşündüm umarım öyle de olur. Kıskançlık olayı geçti başlarından bakalım Zeynep bunun telafisini nasıl yapmak istiyor. Bunun cevabını alabilmeniz için sizleri bölümümüze davet ediyorum:) Sizleri çok seviyorum! İyi okumalar! ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

" Zeynep Kerem'e sıkı sıkı sarılıp tüm yaşadığı şeyleri unuturken dudaklarını boynuna koyup derin bir şekilde öper ve yavaşça ayrılıp elini tutar yeniden. Koltuğun yanına getirip ellerini bırakır ve poşeti alıp içindeki kendisin de de aynısı Fenerbahçe formasını çıkartır. "

_ Sana sormadan aldım ama hiç bir zarar vermeden sana getirdim. Ben giyindim sıra sende sende giy.

" Zeynep tekrar koltuğa bırakıp o bir şey demeden tişörtünü tutup çıkartır üzerinden ve koltuğun üzerinden formayı alıp giydirir tekrar. Kerem hâlâ gülerek bakarken sonunda konuşur. "

_ Nereden aklına geldi senin bu?

_ Bilmem sevinirsin diye düşündüm.

"Arka cebinden iki biletide çıkartıp gösterir. "

_ Biletlerimiz de hazır. Maça gidiyoruz!

" Zeynep son cümleyi biraz bağırarak söyleyince Kerem gibi kendisi de güler. "

_ Sen Fenerbahçeli misin?

_ Yani ben takım tutmam aslında ama şaundan daha doğrusu bir saat önceden sonra çok koyu Fenerbahçeliyim. Senin formanın arkasında isim yazabilir ama benimkinde de yazıyor.

" Kerem Zeynep'in elini tutar ve arkasını döndürüp bakar. "

_ Vayy, çok güzel olmuş.

_ Teşekkür ederim.

_ Ama neden 14 ?

_ Çünkü biz 14'ünde tanıştık seninle. İlk başta anlamasamda barda karşılaştık sonuçta çok iyi bir nedenden olmasada. Ama onun tarihi.

" Kerem geri kendine döndürüp çeker ve sıkıca öperken sarılır. Zeynep hemen karşılık verip ellerini kollarına koyar. "

_ Özür dilerim. Söylememeliydim. Seni kırdım üzdüm biliyorum ama özür dilerim çok özür dilerim.

_ Bende özür dilerim. Sadece senin suçun değildi benimde çok büyük bir payım vardı. Bende seni kırdım üzdüm çok özür dilerim. Ama ben bunları unutmamız için giydim bu formayı eğlenelim diye. Hem senin odanda ayna yok mu? Kendimize bakalım. Aynı şeyleri giymişliğimiz var ama bu daha güzel oldu.

_Gözlerimin içine bak.

"Zeynep tam anlamıyla kendini gözlerine odaklayıp bakar. "

_ Kendini görüyor musun orada?

"Zeynep dediğini anlayınca kalbi ile birlikte gülümser. Hafifçe başını sallar. "

_ Görüyorum. Aynadan bile daha net kendi yansımamı görüyorum.

_ Bende öyle. Bu yüzden odamda bir aynaya ihtiyacım yok. Sen yanımda olunca ve senin gözlerine bakınca kendimi görebiliyorum. Ama eğer bakmak istersen arkanda var.

_ Hayır istemiyorum.

_ Bende istemiyorum.

"Zeynep daha fazla durmayıp kollarını boyuna sarıp öpmeye başlar Kerem'i. Kerem de onun gibi ellerini beline sarıp öpmeye devam eder. Birinin eli belini okşarken diğerinin eli ise ensesini ve ensesindeki saçları okşuyordur. Kerem Zeynep'i ne kadar özlediğini anlar onu öperken. Haklı olmasına rağmen yinede süpriz yapıp aralarını düzeltmişti. Oysa bunu kendisinin yapması lazımdı. Daha bugün demişti biz hep mutlu olacağız diye. Ama şuanda yanındaydı ve mutluydu. Zeynep'in boynunu öpüp yüzüne bakar. "