TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

24.BÖLÜM

_ Yeni bölüm getirdim sizlere arkadaşlar! İyi okumalar!

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

" Zeynep beklediği şeyi duyunca şaşkınca gülümser sadece gözlerine bakarken. Kerem ise artık hissettiklerini söylerken rahatladığını hisseder. Söylemişti sonunda rahatlamıştı. Büyük bir yük kalkmıştır üzerinden. Söyledikten sonra da derin ama kısa bir nefes vermiştir. Aynı heyecan ile de Zeynep'in yüzüne bakar bu sefer. Ondan da bir şeyler bekliyordur. En azından hissettiklerini iyi de olsa kötü de olsa duymak istiyordu. Negatif bir cevap beklemiyordur ama belli de olmazdı sonuçta emin değildi. Birbirlerinden hoşlandıklarını hatta daha öte olduğunu söylediler ama bu farklıydı. Aşk'tı bu. Sevgi'ydi. Kerem bunu Zeynep uyuduktan sonra onun güzel yüzünü okşarken düşünmüştü. İlk gördüğünde aşık olmuştu aslında ama o zaman tam farkında değildi. Zaman geçtikçe yanında durdukça zaman geçirip gülüp eğlendikçe daha da fazla anlar aşık olduğunu. Evet çok büyük bir ilkti bu onun için çok büyük bir şey. Daha önce hiç bir kıza böyle hissedip böyle şeyler söylememiştir. Özeldi Zeynep tekti onun için. Hayatına giren ilk kadın ilk özel kadındı. İlk gerçekten yanında durmak istediği, zaman geçirmek istediği, gülmek istediği, güldürmek istediği kadındı. İlk defa sarhoşluk dışında ihtiyaç dışında birlikte olduğu, istediği için arzu ettiği için sevdiği için aşık olduğu için birlikte olduğu kadındır. İlk canını acıtmaktan korktuğu, söyleyeceği şeylere dikkat etmesine neden olan kadındır. Bunları saysa günler aylar alırdı belkide. İlk defa böyle atıyordur kalbi. Onu görünce tekleyen şeklinde, durur gibi olacak şekilde. Çok seviyordu olmazsa olmaz diyiyordu hep kendine."

"Zeynep duyduğu şeyle kalbi deli gibi atarken hâlâ gözlerine bakıp gülmeye devam eder. Kuruyan boğazını ıslatırken Kerem'in ona sorarcasına baktığını görür. Evet kendisi de seviyordur ilk defa. İlk defa bir adamı seviyordur hemde ilk başta sinir olsada. Bu sinir o fark etmesede aslında sevgiyidi. Sadece o bunu sinir olarak görmüştü. Sonra onu tanıyınca beraber zaman geçirince içindeki gerçek duygu çıkmış ve aşık olduğunu o da kabul etmişti. Gözlerine bakarken artık onu daha fazla bekletmez istemez ama ters bir şey söyler. "

_ Ben seni sevmiyorum.

" Kerem duyduğu şeyle beyninden vurulmuşa dönerken öylece dönmüş gibi bakar. İlk başlarda sevinç mutluluk gözlerinden şimdi hüzün geçer. Kırılmış kalbi gözlerine yansırken Zeynep'in hâlâ gülümseyerek baktığını görünce ne yapsa bilemez. Bir şey demesine gerek olmadığını düşünür ve hızlıca doğrulur. Tam doğruluğu an Zeynep sıkıca sarılır boynuna. Bir süre sarılıp gülen yüzü ile elleri hâlâ boynundayken biraz ayrılıp dudaklarını öper ve yüzüne bakar. "

_ Seni sevmiyorum, seni çok seviyorum Sayer. Sana aşık da değilim, sana çok aşığım.

" Kerem'in şaşıran yüzüne bakınca sevincine seviç katarken daha da çok gülmeye başlar. Eğilip tekrar öper dudaklarını. Kerem duyduğu şeyin mutluluğunu yaşarken bir yandan düştüğü oyunu düşünürkün hüzünlü yüzü düzelip kocaman bir gülümsemeye dönüşür. Bir süre gülümseyerek birbirlerine bakarken Kerem hızlıca belinden tutup yatağa yatırır. "

_ Sen oyun mu oynuyorsun bana.

_ Hayır, oyun oynamıyorum doğruları söylüyorum. Seni çok seviyorum.

_ Bende, bende seni çok seviyorum. Bir an öyle korktum ki, anlatamam. Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü resmen.

_ Özür dilerim seni üzmek istemedim bende şuan söylemeni beklemiyordum ama çok mutlu oldum Kerem.

_ Ahh ben, ben nasıl mutlu oldum bir bilsen. Hayır daha öncede kimseye böyle bir şey söylemediğim yapmadığım için ne beklemem gerek bilmiyorum bile.