73.BÖLÜM

2.2K 98 22
                                    

Merhaba birtanelerim. Nasılınız bakalım? İyisiniz değil mi? Diğer bölümü yayınladıktan sonra hemen yazayım dedim. Aklıma gelen şeyler kaçmadan yazayım. O kadar heyecan yaptım ki anlatamam. Hüzünlendim. Sizden ricam multi mediayla birlikte okuyun. Ne kadar yakıştığını göreceksiniz. Ben çok beğendim bu şarkıyla yazdım bu bölümü. Sizinde beğeneceğinizi tahmin ediyorum. Sizleri çok seviyorum.
♥♥♥♡
İyi okumalar ♥

》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

"Ne kadar zamandır ameliyathanenin kapısının önünde bekliyordu Kerem bilmiyordu. Üç.. Dört... Bilmiyordu sadece bekliyordu. Canı acıyarak, canı acır korkusuyla bekliyordu. Kimse çıkmıyordu içeriden kimse bir şey söylemiyordu. Kırmızı gözlerini kırpmaya korkuyordu bir şey olur diye. Ama bekleyemiyordu artık. Merak dan ölmek üzereydi. Ayakta durmakta bile zorlanırken elini yanındaki duvara vurdu. "

_ Niye kimse birşey demiyor! Kaç saat oldu hâlâ biri de çıkıp bir şey söylemiyor!

"Acılı bakışları üzerine toplarken Aras kalkıp yanına gitti. Acıları aynıydı taşınacak şey değildi. Elini omzuna koyup sakinleştirmeye çalışıyor. "

_ Zor bir ameliyat Kerem. Uzun sürmesi çok normal. Bize düşen en sakin şekilde beklemek. Biz sakin olacağız ki Zeynep de hissetsin. Sen de ameliyat başladığından beri burdasın. Otur biraz. Zeynep çıktığında böyle mi görsün seni? Hattâ git uyu dinlen biraz. Buna ihtiyacın var bayılıp kalacaksın burda. Bak ameliyat bitse bile bekleme süreci var. Dayanamazsın Kerem. Ya git uyu ya da otur.

"Kerem'i hiç bir şey ikna edemezken Selin kalktı ayağa. Yanına gelip kolunu tuttu. "

_ Hadi gel oturalım. Sen çok seviyor olabilirsin ama bende kardeşiyim, bizde kardeşiyiz unutma. Bu yaşımıza kadar birlikte büyüdük. Çok iyi tanıyorum onu. Seni böyle görürse ne kadar üzülür bir düşünsene. Senin gözünün içine bakıyor bir şey olur korkusu kendine değil sana. Uyandığında hiç birimizi değil ilk önce seni görmek isteyecek. Seni böyle görürse çok üzülür. Zaten abimin de dediği gibi ameliyat başladığından beri burdasın biraz oturalım. Sen iyi ol ki Zeynep de iyi olsun.

"Bir kez daha kapıya baktıktan sonra Selin'r döndü. Haklıydı. Zeynep böyle görmek istemediğini belirtmişti. Eğer yorgunluğuna yenik düşerse söz verdiği şeyi yapamazdı. Uyandığında elini tutamazdı. Başını sallayıp oturdu. Başını elleri arasına alırken kapattı gözlerini. Beklemek ne kadar zordu. Ne kadar acılıydı. Yapacak bir şeyi olmaması daha acıydı. Tek kelime bekliyordu. Tek kelime. İyi. Kurtuldu. "

_ Bu kadar sürmesi normal mi? Saatlerdir içerideler. Birisi bir şey desin artık yoksa gireceğim!

_ Bilemeyiz Kerem. Belki de daha uzun sürer.

" Kerem beklemekten sıkılmış şekilde kalktı oturduğu yerden. Nefessiz kaldığını hissettiğinde elini tişörtünün yakasına geçirdi. Ameliyathanenin önünde bekliyordu. En sonunda kapıda hareketlenme gördüğünde hızlıca yaklaştı doktorlara. Diğerleri de hemen yanındaki yerini alırken merakla korkulu bakışlarla baktılar. "

_ Nasıl? İyi değil mi? İyi. Kurtuldu.

_ Öncelikle gerçekten zor bir ameliyat oldu. Özgür hoca kontrol ediyor o da sizinle detaylı konuşacak. Beyindeki sinirlere çok yakındı bizi zorlayanda bu oldu. Artık bir şey yok. Bir şey yok ama...

_ Ama.

_ Uyanmasını beklemeliyiz. Çok yoruldu. Yoğun bakıma alacağız. Uyanana kadar kontrol altında kalacak.

_ Ne zaman uyanacak? Yarın mı?

"Cevabını bekledi ama gelmedi. Doktor dudaklarını birbirine bastırıp Kerem'in omzuna eli koyduktan sonra bir şey demeden ayrıldı yanlarından. Kerem ardından bakarken ne yapacağını bilmiyordu. Ne demekti ki bu? Şaşkınlığı uzun sürerken içeriden Özgür çıktı. "

TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin