_ Herkese merhabalar arkadaşlar. Nasılsınız ? Umarım iyisinizdir. Umarım sizleri çok bekletmemişimdir. Bana attığınız o güzel yorumları okuyorum ve çok mutlu oluyorum Sizi o güzel kalplerinizden kocaman kocaman öpüyorum Sizi çok seviyorum. Yorumlarınızı iyi kötü her şekilde bekliyorum. İyi okumalar
_ Zeynep okuma güzelim şuanları.
_ Merak ediyorum Kerem.
_ Merak edilecek bir şey yok okuma lütfen.
Zeynep bu hastalıkla ilgili şeyleri okuyordu internetten. Yaşayanlar ve yaşamış olanların hikayesini okuyordu. Kimisi iyiyken kimisi kötüydü ve bu onun kafasını karıştıyordu. Kerem'in de söylemesi üzerine bilgisayarı masaya bırakıp başını Kerem'in bacaklarının üzerine koydu.
_ Ama elimde değil. İnsanlar ne yapmış tedavi süreci nasıl geçmiş merak ediyorum.
Kerem'in elleri hemen onun saçlarına giderken eğilip öptü.
_ Sana bir şey olmayacak. Hiç bir şeyi merak etme. Biz bu tedaviye devam edeceğiz ve ne kadar sürerse sürsün sonunda sen tamamen iyileşmiş olacaksın.
_ Ya tedavi sonuç vermezse.
_ O zaman ameliyat olacaksın. Bunun kararı en kısa zamanda verilecek. Uzun uzun bekleyip riske atmayacağım hiç bir şeyi. Hemen öğreneceğiz. Eğer bende istemiyorum ama tedaviye cevap vermezse zaman kaybetmeden ameliyat olacaksın.
_ Ama ameliyat çok tehlikeli.
_ En iyi doktorla görüşeceğim. En iyisi neredeyse onu bulacağım.
_ Peki... Ya doktorun dediği ihtimal?
Kerem onun dolan gözlerinden hüzün çöken gözlerinden anladı çocuk mevzuusu olduğunu. Eğilip bir daha öptü ve saçlarını okşadı.
_ Bu sadece bir ihtimal. Ama... Benim için sen önemlisin Zeynep. Sen olmadıkça başka hiç bir şeyin önemi yok.
_ Benim içinde sen önemlisin ama ileride bir çocuğunun dediğin gibi çocuklarının olmasını istemez misin? Tabii ki istersin. Senin gibi bir adamdan herkes bekler bunu.
_ Eğer benim çocuklarım olacaksa bir tek kişi anneleri olacak; o da sensin. Bunun başka bir yolu yok. Yine en iyi doktoru bulurum işinde en iyisini... Çözüm mutlaka vardır.
_ Çözümü olsa söylemezler miydi?
_ Neyse ne. Senden başka hiç bir şey umrumda değil. Sen önce iyileş. Ben senin sağlıklı olduğunu bileyim yeter. Ömrümün sonuna kadar hayatımda sağlıklı mutlu bir şekilde sen olduktan sonra ben başka bir şey istemiyorum.
_ Ama...
_ Aması yok. Ben sensiz nefes alamam. Aldığım her nefes yapışır bana. Sen kurtul sonra ne olacağı umrumda değil. Sadece sen kurtul.
Zeynep yavaşça doğrulup sıkıca sarıldı Kerem'e. İyi ki yanındaydı bu adam. O olmasa hiç bir olmazdı. Bunun altından kalkamazdı.
_ İyi ki yanımdasın Kerem. Seni çok seviyorum.
_ Bende seni çok seviyorum. Ben hep senin yanında olacağım.
Zeynep başını yavaşça çekip baktı gözlerine.
_ Eğer... Eğer bana bir şey olursa...
Cümlesini tamamlayamadan ağzında ki baskı ile sustu. Gözlerini kapatıp toplanan yaşların düşmesine izin verdi. Ağzının üzerindeki eli tutup avcunun içini öptü.
_ Sus.
Bir kez daha öpüp tuttu ve aşağıya indirdi. Sevdiği adamın gözleri dolmuştu içi kıpkırmızı olmuştu.
_ Dinle beni.
Kerem başını sallayıp başka yere çevirdi bakışlarını. Ama Zeynep çenesini yavaşça tutup kendine bakması için zorladı.
_ Dinle beni lütfen.
Yeniden göz göze gelince içi daha da fazla acıdı. Onu böyle görmekten acı yanıyordu. Ama her ihtimal vardı önlerinde. Hepsini düşünüyordu.
_ Eğer bana bir şey olursa.
_ Olmayacak sana bir şey! Anladın mı? Olmayacak! İzin vermeyeceğim!
_ Bazı şeyleri biz engelleyemeyiz. Olacak demiyorum olursa... Eğer olursa sakın bende takılı kalma olur mu? Başkasını da sevmeyi dene. Hak eden birini sev. Ama sakın bana olan sevgini benim sana olan sevgimi unutma. Hep kalbinin bir tarafında sakla. Sakın unutma. Ben senin beni ne kadar çok sevdiğini biliyorum çünkü bende seni çok seviyorum. Ama... Dene. Kalbinin sertleşip taş olmasına izin verme. İçinde bende varım unutma.
Seveceğin kişiyle evlen. Sana benzeyen çocukların olsun. Hepsini çok sev ama beni içinde hep en derininde sakla.
Kerem gözlerinden akan yaşla birlikte çekilip kalktı ayağa. Elini gözüne götürüp yaşı sildi ama yerine yenisi geldi.
_ Bu dediklerinin hiç birisi olmayacak! Ben senden başkasını sevemem senden başkasına aşık olamam! Ben seni saklayamam kalbimin başka yerine koyamam neden biliyor musun ? Çünkü sen benim kalbimsin! Benim kalbim seninle atmaya başladı, seninle yumuşadı! Ben bir tek kişiyi seviyorum o da sensin! Ben bir tek kişiye aşığım o da sensin! Ben sadece sana aşığım ve ben sevdiğim kadınla evleneceğim! Bana değil bize benzeyen çocuklarımız olacak! Sen benim en derinimdesin zaten! Hep de orada olacaksın! Oraya başkası giremez! Orası kilitli ve anahtarı da bir tek sende! Eğer sen oranın kilidini açarsan bu bahsettiğin olay varya benim asla izin vermeyeceğim olay işte o zaman durur kalbim! Yaşayamayacağım bir yerde de durmamı bekleme!
" Zeynep akan göz yaşlarına karşın ellerini kapattı yüzüne. Söylemek istedi bunları sevdiği adama. Her ihtimali düşünüyordu. Herşey olabilirdi. Korkusu kendisine bir şey olmasından değil Kerem'i bırakma ihtimalindendi. Daha başında bile olsalar bunları söyleme gereksinimi duydu. Elleri tutulup gözlerinden çekilinde karşısında ki kırmızı olmuş gözler ile karşılaştı.
_ Bunların hiç biri olmayacak. Sana bir şey olmayacak. Bir daha söyleme böyle şeyler.
_ Ben sadece...
_ Biliyorum biliyorum ama lütfen Zeynep lütfen söyleme. Ben bunları duymak istemiyorum. Senin inandığını duymak istiyorum.
_ İnanıyorum. Bizim için inanıyorum.
_ O zaman bir daha söyleme. Beni ne kadar çok üzüldüğünü biliyor musun?
_ Seni üzmek isteyeceğim en son şey. Sadece söylemek istedim. Bazı şeyleri söylemek istedim.
_ Bir daha söyle. Olmayacak şeyler bunlar.
_ Olur söylemem. Sen yeter ki üzülme.
_ Düşünmede. Düşünürsen de üzülürüm. Zaten o kadar canım acıyor ki güzelim. Sende böyle düşünme. Çünkü olmayacak ve sen en kısa zamanda kurtulacaksın
_ Senin için.
_ Bizim için.
_ Bizim için sevgilim bizim için.
"Kerem yanına oturduktan sonra kendine çevirip sildi göz yaşlarını. Öpüp geri baktı gözlerine. "
_ Özür dilerim. Bağırdığım için. Sana bağırmadım biliyorsun. Gözünden düşün tek damla yaş için bütün dünyayı yakarım.
_ Biliyorum sen bana bağıramazsın. Ona ağlamadım. Sende neden ağladığımı biliyorsun.
_ Biliyorum ama ağlama. Ben sana dayanamıyorum.
_ Odada uzanalım mı biraz?
_ Yoruldun mu? Uykun mu geldi güzelim?
_ Yorulmadım biraz uykum geldi ama sadece seninle uzanmak istiyorum. Uyursamda seninle uyumak istiyorum.
"Kerem bir şey demeden öptükten sonra elini de öpüp tuttu ve ayağa kaldırıp çıktılar merdivenleri. Odaya girince Zeynep'in dediği gibi birlikte uzandılar yatağa. Kerem'in kendisine çekmesiyle hemen başını boynuna ile göğsü arasına koyup iyice sokuldu. Derin derin solumaya başladı kokusunu. "
_ Senin kokunu o kadar çok seviyorum ki. Sadece bu kokuyu hissetmek istiyorum.
"Kerem sımsıkı sararken diğer elini de beline götürdü ve iyice kendine çekti. "
_ Bende senin gülüşünü o kadar çok seviyorum ki. Sadece onu görmek istiyorum. Ama gözlerinde var. O güzel gözlere benden başka kimse öyle bakamaz. Sonra benim öpmeye hiç doyamadığım dudakların var. Onlar sadece bana ait. Kısacası ben sadece seni istiyorum. Sende zaten benimsin. Bundan sonra da hep öyle olacak.
_ Ben hep seninim. Bugün de bugünden sonra ki tüm yarınlarda da. Sende sadece benimsin. Seninde o güzel yeşil gözlerin, benimde öpmeye doyamadığım dudakların benim.
_ Ömrümün sonuna kadar sadece seninim. Seninde benim olduğun gibi.
_ Seni çok seviyorum.
_ Seni çok seviyorum.
" Zeynep iyice sokulup sımsıkı öperken hatırladığı şey ile yüzünde gülümseme oluştu. Başını biraz kaldırıp baktı gözlerine. "
_ Hani sen bardan çıktığımızda beni öpmüştün ya. Hatırlıyorsun değil mi?
"Kerem gözlerine bakarken aynı şekilde bir gülümseme oluştu yüzünde. Başını geri koyup tavana bakarken o anın aklına gelmesi ile genişledi gülümsemesi. "
_ Hatırlamazmıyım. Saniyesi saniyesine aklımda. Bu güzel dudaklara ilk o zaman dokunmuştum. Ne kadar mutluydum ama. Uçmuştum resmen.
_ Yediğin tokatı da unutmuyorsundur heralde?
"Kerem hâlâ gülerken biraz doğruldu baktı gözlerine. "
_ Yok onu hiç unutmuyorum.
_ Ama ne yapayım birden geldin öptün. Şok oldum bende. Ne diyeceğimi bilemedim. Konuşamayınca tokat attım. Ama sen asıl benim mutluluğumu sor. Ben bile anlamadım sinirli miyim değil miyim diye. Sinirli olsam aynanın karşısında gülmezdim heralde. Bende uçuyordum aslında.
_ Hatırlamasam da beni sen bağladın bu hayata.
_ İyi ki de bağlamışım. İyi ki kimseyi dinlemeyip dalmışım içeriye. İyi ki Can'ı duymuşum. Hep iyi ki diyorum o an için. Şimdi olsa yine girerim.
" Kerem dayanamayıp eğildi ve yüzünü okşarken öptü dudaklarını. Karşılık alsada durdu belli bir yerde. İleriye gitmiyordu. Kendinden korkuyordu. Saçlarını okşarken aklına gelen başka bir şeyle gülümseyemeye devam ederek konuştu. "
_ Bir de neyi unutmuyorum biliyor musun?
_ Neyi?
_ Otelde yanıma geldiğin anı. Duşa.
" Zeynep elini kaldırıp ağzına koydu. Çünkü biliyordu ki susturmasa devam edecekti Kerem."
_ Sen zaten hafızan silinsede unutmazsın o anı. Aklın fikrin hep başka bir yerde olsun. Ama bende unutmuyorum. Ben bizimle ilgili olan hiç bir şeyi unutmuyorum.
" Kerem elini öptükten sonra çekti ve yeniden öptü dudaklarını. "
_ Bende unutmuyorum bizimle ilgili hiç bir şeyi. Daha unutmayacağımız bir sürü şey yaşayacağız....................