_ Merhabalar arkadaşlar. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Şu sıralar çok yoğun bir dönemdeyim. Sınavlar hep üst üste geliyor. Bende onlara çalışıyorum ama bulduğum her fırsatta sizlere yeni bölüm yazıyorum. Bu bölümü de umarım beğenirsiniz. O güzel gönlünüzden geçen yorumları bekliyorum ve sizleri çok seviyorum . İyi ki varsınız.
iyi okumalar.
♥♥♥
》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》
Aras Cihan'ı kontrol ederken Zeynep annesinin yanında elini tutuyordu. İçi parçalanıyordu sevdiklerini böyle görünce. Bunu istemiyordu işte. Böyle olmasını onların üzülmesini istemiyordu. Demet'in de Cihan'ın da yavaş yavaş kendine gelmeleri ile birlikte herkes atlatmaya çalışıyordu. Anlamaya çalışıyordu. Sevdiği adamın elini bırakmamasına rağmen hâlâ konuşmadan bir yere dalması canını daha da çok sıkıyordu. Gözleri dolmuştu yine tıpkı Demir den kurtardığında hastaneye getirdiği gibi. Yanına otururken karşısında kendilerine şok içinde bakan ailesine arkadaşlarına döndü.
_ Lütfen sakin olun. Çok kötü hissediyorum kendimi. Biliyorum size daha erken söylemeliydim ama.. Cesaret edemedim. Anladınız mı? Çok zordu. Hâlâ da öyle. Sizi böyle görmeye dayanamayorum.
Selin'in gözlerine odaklandığında çoktan dolduğunu gördü. Hatta ağlayacağı belliydi. Sevdiği adamın elini mecburi bırakıp hızlıca sarıldı kız kardeşine. Sımsıkı sarılırken kapattı gözlerini. Onun sesi kulaklarıns dolarken içi sızladı. Onunda kendini sımsıkı sarması ile daha çok sarıldı. Gözlerini açıp diğer kardeşleri ile buluşunca hepsinin ortasına oturup onlardan önce sarıldı.
_ Lütfen böyle yapmayın. İyiyim ben, bir şey olmadı. Duydunuz Aras'ı işte, engelleyebiliriz.
Hepsinin kendisine aynı şekilde sarılması ile içindeki yara daha da kanamaya başladı.
_ Gerizekalı. Sen nasıl söylemezsin böyle bir şeyi bize!
_ Şok oldum ne yapacağımı bilemedim. Ama artık biliyorsunuz. Hadi lütfen toplayın kendinizi.
Zeynep hepsini sakinleştirmeye çalışırken ağlayan annesine babasına sarılıp öptü. Aynı konuşmaların fazlasını onlara yaptı. Doğrulup Kerem'in yanına gidecekken güçlü kollar aldı bedenini. Hemen karşılık verip sımsıkı sarılırken sevdiği adamın sahiplenici halini daha iyi hissetti. Başını göğsüne yaslarken onun saçlarını okşaması öpmesi derin derin iç çekmesi ile kendini daha da suçlu hissetti. Başını kaldırıp kıpkırmızı olmuş gözlerine baktı. Kalbine düşen sızı hissettiklerinin en fazlası, en acılısıydı. Aynı anda götürdüler ellerini birbirlerinin yüzlerine. Biliyordu ki Kerem ağlamazdı ama konu kendisi olunca dayanamıyordu çünkü onunda içinin yandığını biliyordu. Kendi gözleri de dolarken daha yaklaşıp kısık ses ile konuştu.
_ Kerem'im bak doldu yine gözlerin. Ben seni böyle görmeye dayanamayorum. Daha önce de söyledim. Lütfen dolmasın o güzel gözlerin. Canım acıyor. Ben iyiyim, bir şeyim yok...
_ Neden söylemedin birtanem? Hı? Neden? O kadar şey olmuş, acı çekmişsin, canın yanmış ama benim haberim yok. Senin yanında olamadım.
_ Canının yanacağını bildiğim için söylemedim. Ben senin için herşeye katlanırım. Ama ne yapacağımı bilmedim inan. Senden asla bir şey saklayamam baksana zaten tutamadım daha fazla. Benim sadece sana ihtiyacım var. Sadece sana. Sen olduktan sonra herşey geçer gider.
Kerem kendini zor tutarken tutup sımsıkı sarıldı. İçindekş korkuyu hiç yaşamadı daha önceden. Hşö tatmadığı bir duyguydu bu kadar korku. Zeynep'in gözünden düşen tek damla yaşla içi yanarken bu duyguğu şeyler yıkıp geçmiş, tuzla buz etmişti. Korkuyla sımsıkı sararken yanan gözlerini bastırıp engellemeye çalıştı. Yüzünü ellerinin arasına alıp alnını sıkıca öpüp oturttu. Aras'a döndü.
_ Benim en açık şekilde konuş. Herşeyi bilmek istiyorum. Riskleri, yapılacakları, yapılmayacakları. Ne gerekliyse.
_ Bende bundan bahsetmek istiyorum ama tek başıma değil herkes burdayken ve biraz daha iyiyken ben Özür hocayı çağırayım.
Aras'ın odadan çıkması ile herkesin içini de gözlerini de keder sararken Kerem elini sımsıkı tutup alnını öptü, sarıldı, kokladı, sevdiğini söyledi defalarca. Asla izin vermeyecekti asla! Ne olursa olsun bir yolunu bulacaktı ama bir şey olmasına izin vermeyecekti! Zeynep herşeyiydi, kendisiydi. Ona bir şey olma düşüncesi aklından geçemiyordu bile. Düşünemiyordu. Çünkü eğer düşünürse delireceğini biliyordu. Yanağını şefkatle öperken okşarken sevdiği kadının gözlerinden ayırmıyordu gözlerini. Aras'ın ve yanında Özgür'ün gelip karşılarına oturması ile hemen başladı konuşma.
_ Öğrenmişsiniz. Zeynep söylemen çok iyi oldu kızım. Emin ol en doğrusunu yaptın.
Özgür ellerini dizlerine koyup kalktıktan sonra masadan dosyayı aldı ve Aras'ın yanına geri oturdu. Kerem'in bakışlarını hissederken derin bir nefes alıp meraklı, korkulu bakışlar arasında konuştu.
_ Aras anlatmış size, dediği gibi kitle henüz büyük değil müdahale edilecek durumda. Allahtan fazla geç kalmamışız ve önceden tespit etmişiz. Zeynep'e de anlattık ; bu hiç basite alınacak bir hastalık değil. Bir ilaçla geçecek birşey de değil. Malesef ağır ilaçlarla, gözetim altında geçmeli bu süreç. İlaçlarla büyümesini engelleyip beyne zarar vermeden kontrol altına almalıyız.
_ Peki ilaç kesin bir sonuç mu? Ne kadar sürerse sürsün kesin bitecek mi?
_ Bunun cevabını sana asla veremem oğlum. Kimi kişide ilaçla düzelirken kimisinde hiç işe yaramaz ve ameliyata gerek olabilir. Biz bir deneme görme sürecine gireceğiz. Eğer ilaç etki eder ve durdurmayı başarırsa o zaman ameliyata gerek bile kalmayabilir. Bu çok sabır gerektiren bir yol.
_ İlacın etki etmesini bekleyeceğiz dediniz yani deneme süreci. Peki ya işe yaramazsa ve bu süre içinde kitle büyürse o zaman ne olacak?
_Fazla geç kalmadan ameliyat etmek zorunda kalacağız. Çünkü eğer ilaç işe yaramazsa o süre içinde kitle biz ne kadar engellersek engelleyelim büyüyecek. Ve en korktuğumuz şeyler gelecek başımıza. Bunları konuşmaya gerek yok çünkü olmayacak. Kısa sürede ilacın yarayıp yaramadığını tespit edeceğiz.
_ Lütfen söyleyin. Her ihtimali bilmek istiyorum. Eğer deneme süresi uzamış olursa kitle büyürse ne olur?
_ Kerem gerçekten gerek yok bunlarla canımızı sıkmaya.
_ Beyin kanaması.
Kerem Özgür ve Aras'ın söylediklerine odaklanmış dikkatlice korkarak dinlerken konuşan Zeynep'e döndü.
_ Beyin kanaması olur eğer gereğinden fazla büyürse.
Kerem gözleri büyüyüp korkuyla dolup taşarken yeniden döndü onlara.
_ Doğru mu? En yüksek ihtimal bu mu?
Ağzına bile almak istemiyordu bu da yakışmıyordu sevdiği kadına. Olmuyordu olamazdı. Söyleyemiyordu bile. Aras konuşamazken Özgür yeniden konuşmaya başladı.
_ Evet. Doğru. Eğer büyürse beyindeki damarları sıkıştırır ve beyin kanamasına neden olur. Bu en korktuğumuz şey. Bunun olmaması için elimizden gelen herşeyi yapacağız. Sizlerde başına dikkat edeceksiniz. Sana söylemedik Zeynep ama ihtimaller var.
_ Lütfen, söyleyin bende duymak istiyorum.
_ Evet herşeyi bilmek istiyoruz.
_ Bu sürece çocuk sahibi olmayacaksın. Hastalığı önceden tespit ettik şanslıyız ama madem bütün ihtimalleri konuşuyoruz herşeyi söyleyeyim içiniz rahat etsin. Tedaviyi çok ciddiye almalısın eğer dikkate almazsan bu tür durumları daha sık yaşamaya başlayacaksın. Daha öncede söyledim sen ona direndikçe yoksarak devam edersen sana kendini daha sert hatırlatacak. Bunu atlatacaksın hiç şüphem yok. Daha çok gençsin önünde uzun sbir ömür var. Bak kızım biz bu kitle yayılmadan durduracağız ama sadece eğer olursa -ama olmayacak- eğer ilerlerse yayılırsa...
Özgür gözlerini yere eğdikten derin bir nefes aldıktan sonra yeniden gözlerine baktı. O hiç beklemediği duymadıyı yine istemedikleri şeyleri söyledi.
_ Eğer yayılırsa tedavinin sonunda hiç çocuk sahibi olamayabilirsin.
Öylece kaldı Zeynep. Duyduğu onca şeyin arasında bu çok yaktı canını. Eğer ters giden bir şey olursa bir çocuğu olamayacağı söyleniyordu. Gözlerinden akan yaşları silme istediği duymadı o an. Bu hem Kerem'i hem kendisini etkiliyordu. Kerem ellerindeki elin gevşediğini hissedince yaşadığı üzüntünün üzerine koyulan üzüntüyü artık kaldıramayacağını hissetti ama ayakta durmalıydı. Sonuçta bu sadece bir ihtimaldi. Kesin değildi. Zeynep'in elini sıkarken kendine iyice çekti. Elleri ile yanaklarından akan yaşları sildi yavaşça. Gözünden düşen her damla içine kor gibi düşüyordu.
_ Sonuçta bu sadece bir ihtimal. Bir varsayım. Bunların hiçbirine gerek kalmadan iyiyileşecek Zeynep. Başka yolu yok.
_ Evet sadece ihtimaller ama göz önünde tutmalıyız yinede. Siz dert etmeyeceksiniz. Sadece tedaviye odaklanacaksınız.
_ Biz sadece tedaviye odaklanacağız. Herşey düzelecek. Düzelmesi için herşeyi yapacağım. Söz veriyorum. Bu ihtimallerin hepsi birer ihtimal olarak kalacak.
Kerem sevdiği kadına sımsıkı sarılırken öpüyordu aynı zamanda. Kulağına sessizce konuştu.
_ Sadece ihtimal birtanem, sadece ihtimal. Bir düşün; izin verir mi Kerem böyle şeylere? Bu Kerem'i en iyi sen tanıyorsun sen biliyorsun. İzin vermez. Zeynep'ini asla bırakmaz. Bizim çocuğumuz değil çocuklarımız olacak. Bütün düzeni terse çeviririm, olmayanı var ederim ama izin vermem. İzin vermem. En iyi sen bilirsin izin vermem!..............................................