Sweet Creature (l.s.)

-H99-

P.O.V. Amy Tomlinson

Gefrustreerd gooi ik mijn pen op de grond en ik laat een geïrriteerde kreun uit. Even later komt hapa met een bezorgde blik de kamer inlopen. "Gaat alles goed?" "Nee! Ik heb morgen een super belangrijke scheikunde toets die meetelt voor mijn examen en ik snap er helemaal niks van!" Ik kruis mijn armen over elkaar heen en zie hoe mijn vader mijn kant op loopt. Hij haalt de pen van de vloer en komt naast me zitten aan de keukentafel en schuift zijn stoel naar me toe, zodat hij zicht heeft op het boek. "Ik snap het." Direct kijk ik hem opgelucht aan. "Wil je het uitleggen alsjeblieft?" Hij kijkt me wat gefronst aan en richt zijn ogen weer op het boek. "Nee, ik bedoelde dat ik snap dat je er niks van snapt." "Ik geef op,' zucht ik uit en ik laat me voorover leunen met mijn hoofd op mijn boeken. "Is Jules nog niet thuis?" "Nee, hij is bij Max." "Alweer?" Ik knik, terwijl ik op mijn boeken blijf liggen. "Hij is wel voor het donker thuis toch?" Ik haal mijn schouders op. "Olivier is boven, maar aan hem heb ik niks, tenzij hij een realistische molecuulformule moet tekenen." Ik hoor hapa lachen, maar dan knipt hij zijn vingers samen. "Het is vijf uur. lapa komt elk moment thuis en hij heeft scheikunde gestudeerd." "Zal hij dit nog snappen?" Vraag ik, terwijl ik me weer achterover laat leunen in de stoel met een beetje hoop. "Vast wel, hij is afgestudeerd met een gemiddelde boven een acht." Ik zucht. "Waarom kom ik niet zijn hersenen hebben." "Ik ben thuis!" Hoor ik een stem door het huis roepen. "Papa, kom!" Roep ik direct, waarna hij de keuken in komt lopen en zijn metalen koffertje neerzet op de keukentafel. Daarna loopt hij naar ons toe en geeft hij me een kus op mijn wang en geeft hij mijn andere vader een kus op zijn lippen. Ik rol mijn ogen en trek hem weg. "Lapa, je moet me helpen met scheikunde. Ik ga echt falen." Hij richt zijn ogen op mijn scheikunde boek voor mij en bladert er wat doorheen om te kijken waar het over gaat. "Hoef je alleen hoofdstuk 8?" Vraagt hij, terwijl hij ondertussen zijn jas uittrekt. "Ook hoofdstuk zeven, maar die snap ik wel." "Heel hoofdstuk 8 snap je niet?" Ik knik voorzichtig. "Begin je er nu pas aan dan?" Zijn blauwe ogen kijken me vragend aan. "Gisteren." "Examen toch?" Ik knik voorzichtig en sla mijn ogen neer. "Sorry." "Je hoeft geen sorry te zeggen, ik deed het vroeger ook altijd. Beloof je de volgende keer wel wat eerder te beginnen?" Ik knik en druk mijn lippen samen. Hij komt zitten op de andere stoel naast mij en schuift naar me toe voor zicht op het boek. "Zal ik gewoon heel hoofdstuk 8 met je doornemen?" Mijn ogen lichten op uit enthousiasme en direct knik ik. "Graag." Dan richt hij zijn ogen op hapa. "Wil jij Jules bellen en vragen of hij thuis eet?" Hij knikt en loopt dan de keuken uit. Dan richt hij zijn ogen weer op mijn scheikunde boek en begint hij de stof uit te leggen.

Ik werk een vraag uit, die lapa mij als voorbeeld heeft gegeven, als Olivier de keuken in komt rennen. "Gaan we bijna eten? Ik heb trek." Lapa glimlacht. "Hey Olivier, ook leuk om jou te zien. Hoe was jouw dag?" Olivier lacht en geeft papa een knuffel vanaf achteren, terwijl hij zit in de stoel. "Gadver, is dat scheikunde?" Vraagt hij, waarna ik me direct omdraai naar hem. "Ja, en als je even wil stoppen met praten, kan ik me concentreren." Olivier is even stil en steekt dan zijn handen verdedigend in de lucht. "Wil je aan je vader vragen of Jules mee eet?" Hij knikt en vraagt vervolgens aan lapa: "eet Jules mee?" Ik rol mijn ogen en zie hoe lapa moet lachen en hij schudt zijn hoofd. "Je andere vader." Hij knikt dan en geeft een knipoog, waarna hij de keuken uitloopt. "Is dit goed zo, pap?" Vraag ik dan als ik zijn voorbeeld uitgewerkt heb. Hij gaat met een pen al mijn stappen af en stopt dan waar ik een tabel had gemaakt. "De reactie heb je goed opgeschreven, met voor de pijl waterstoffluoride en na de pijl een oxoniumion en fluor. De molverhouding ligt gelijk, omdat ze allemaal reageren met één atoom. Dat betekent dat wat er omgezet wordt in de molverhouding voor de pijl, ook omgezet wordt na de pijl. Hij begint met 0 en krijgt erbij wat er voor de pijl afgaat. Stel dat de molverhouding na de pijl 2 was, moest je dit verdubbelen ten opzichte van de molverhouding 1." Ik maak een verandering in mijn berekening en kijk hem dan aan. "Is dit goed?" Hij knikt en glimlacht. "Het gaat goed komen Amy, ik heb er vertrouwen in." Ik glimlach en knik. Dan komt Olivier weer de keuken inlopen. "Jules eet mee. Hij is er over een kwartier."