Sweet Creature (l.s.)

-H54-

P.O.V. Louis Tomlinson

"Lou?" Klinkt buiten mijn hoofd. "Lou?" Mijn hoofd bonkt hard en de energie is uit mijn lichaam verdwenen. Ik voel geen kracht in me. Ik voel me zwak. Al is dat niet het enige wat me op dit moment gek maakt. De verbeeldende stem maakt me gek. Lou, op de manier waarop Harry het altijd zei. Ik wil zo graag dat hij er was om me vast te houden en om weer samen te zijn—in elkaars gezelschap. "Louis,' klinkt weer zacht. Nergens voel ik kracht in mijn lichaam om te reageren. Om überhaupt mijn ogen open te doen. Ik wilde dat ik alle pijn kon stoppen. Mentaal en fysiek. Ik voel een aanraking op mijn hand. Een subtiele beweging. Hoe Harry het altijd deed. Ik voel een warmte door mijn lichaam strijken. Hoe ik me altijd voelde bij Harry. Ik maak mezelf gek. Mijn gedachten maken me gek. Een tinteling trekt mijn lichaam door en plots voel ik me koud. Klam en koud. "Louis?" "Louis. Ik ben het, Harry." Mijn adem blijft hangen en ik voel dat mijn lichaam shaket en trilt. "Stop,' weet ik uit mijn keel te krijgen, zacht en hees. Ik voel mijn wangen nat worden, maar wellicht vul ik ze alleen maar aan met nieuw vocht. "Louis, ik ben het." "Stop,' zeg ik wanhopig tegen de stem in mijn hoofd. "Louis. Het is echt. Open je ogen." Mijn onderlip trilt. Wat is de realiteit? Wat zit in mijn hoofd en wat erbuiten? "Lou, open ze." Langzaam, bang voor wat er onthuld zal worden, open ik mijn ogen. Betraande kristal groene ogen. Zachte krullen achter zijn oor gehaakt, waarvan sommige krullen er net buiten vallen en voor zijn gezicht vallen. Een baan van de tranen over zijn rossige wangen. Zijn roze lippen, waarvan zijn onderlip licht trilt. Ik sluit wanhopig mijn ogen weer en schud mijn hoofd. "Dit is niet echt. Mijn hoofd fuckt met me. Word wakker. Word wakker. Word wakker,' blijf ik maar zacht voor mezelf herhalen. Word wakker. Word wakker. "Louis, het is echt,' fluistert de stem, terwijl er een trillende hand door mijn haren gaan. Hoe Harry het altijd deed. "Word wakker. Word wakker,' blijf ik herhalen. "Laat het me bewijzen dat dit echt is. Mag dat?" Zonder dat mijn hart en mijn hoofd met elkaar overlegd hebben, knik ik al langzaam om de toestemming te geven. Al mijn gedachten worden vergeten, als ik de gemiste zachte hartvormige lippen op mijn voorhoofd geplaatst voel worden. Ik open mijn ogen als de lippen verdwijnen na slechts een aanraking van een kleine seconde. "H-Harry,' zeg ik hees. Voor een paar minuten staren we elkaar aan. Genietend van elkaars aanwezigheid, die we voor 3 maanden hebben moeten missen. Ik wil zoveel weten. Ik wil duidelijkheid. Ik weet niet waar ik moet beginnen en loop mezelf in de weg met woorden. "Waaro-hoe-wanne-" "Shht. Laat me eerst voor je zorgen. Mag dat?" Vraagt Harry kalm door zijn tranen, terwijl hij mijn tranen met zijn duim van mijn gezicht veegt. Zonder succes, elke keer als hij een traan wegveegt wordt de droge wang weer gevuld met een nieuwe traan. Ik knik langzaam mijn hoofd en laat een zucht horen. Van hoop, opluchting, tevredenheid.

P.O.V Harry Styles

Louis' ogen zijn weer gesloten. Ik mag mijn emoties nog niet laten gaan. Niet voordat ik er zeker van ben dat Louis verzorgd is en hij zich eerst goed voelt. Fysiek. Ik slik mijn emoties weg en haal een washandje om Louis' achterhoofd schoon te maken. Nadat hij zijn ogen gesloten had op de tegels, heb ik hem direct gebracht naar het hotel waar we de vorige keer ook verbleven in Utrecht. Ik heb direct ook voor vanavond deze kamer gehuurd. Louis zou waarschijnlijk naar zijn ouders gegaan zijn. En dan schrik ik. Die maken zich natuurlijk zorgen als hij de hele avond niets van zich laat horen, maar Louis wil natuurlijk ook niet zo naar zijn ouders gaan, dan maakt hij ze ongerust over het vechten. Ik wil Louis niet wakker maken. Hij moet uitrusten. Na een kleine twijfeling pak ik voorzichtig zijn telefoon die een stukje uitsteekt uit zijn broekzak. Verschillende appjes zijn binnen gekomen, waaronder van zijn ouders. Zo zie ik zijn moeder sturen:

Mama: Ben je al terug naar Delft of kom je zo
nog?
16:17

Mama: Lou, gaat alles goed?
17:18