Sweet Creature (l.s.)

-H20-

P.O.V. Louis Tomlinson

Ik open mijn ogen uit de rust en kijk voor me uit, echter zie ik niks—op zwart na. Ik ben omringt door warmte, wat te onderscheiden is uit mijn eigen lichaamswarmte. Dus glimlach ik en bevrijd me vervolgens uit Harry's armen en ga rechtop zitten. Hij mompelt wat en draait op zijn buik, waarna ik twee handafdrukken op zijn schouder zie. Ik begin licht te grinniken en denk na aan de vorige nacht. Het voelde goed en ik denk was het ook goed, omdat ik nu sterker  sta in de relatie van ons. En daarbij ben ik ook blij nu dat Harry me een keer zonder shirt heeft gezien, al was ik daar ontzettend onzeker over. Niet dat ik me schaam voor mijn lichaam of iets in die zin, maar ik vind het niet fijn als iemand mij zonder kleding of überhaupt al zonder shirt ziet. Daarom ben ik blij dat ik het nu gehad heb, zodat het in het vervolg wat makkelijker gaat. Ik grinnik bij mijn gedachte. In het vervolg. Want die komt zeker. Via lichamelijk contact laten we elkaar voelen hoe erg we om elkaar geven, op een manier waarop woorden dat nooit zouden kunnen. Zodra ik diep inadem, voel ik een lichte steek in mijn borst en als ik naar mijn borst kijk, zie ik twee grote handafdrukken staan. Niet alleen daar voel ik een steek, maar ook in mijn nek. Ik stap uit bed om naar de spiegel te lopen en kijk naar de plek waar ik een steek voel—een paarse plek is te zien via het spiegelbeeld. Ondertussen is Harry wakker geworden door waarschijnlijk het geluid— te zien dat hij rechtop in het bed zit. Ik draai me om naar hem. "Vind je dit normaal?" Vraag ik grappend terwijl ik wijs naar de zuigzoen in mijn nek. Harry grinnikt, waardoor ik mijn ogen rol, op hem afren en op hem spring. Hij begint luid te lachen en vangt me direct op in zijn armen. Ik lig met mijn blote rug op zijn blote buik en staar naar het plafond. Zijn armen zijn om me heen geslagen, welke ik daar houd door mijn handen over zijn armen te leggen. Ik voel me redelijk oncomfortabel liggen door mijn spijkerbroek die ik nog aanheb, waar ik gisteren in heb geslapen, aangezien ik blijkbaar te moe was om hem uit te trekken. "Zullen we vandaag Liam bezoeken?" Vraag ik. Harry knikt. "Gezellig."

Ik klop nerveus op de deur van Liam. Ik weet dat hij het niet erg zal vinden, ik weet dat er niks kan gebeuren, maar toch ben ik een beetje gespannen. Het blijft niet makkelijk om te vertellen, daarom ben ik blij dat mijn andere vrienden er zelf achter kwamen—al was dat ook niet het makkelijkste. En daarnaast heb ik ze nog niet in het echt gezien sinds ze weten dat ik daadwerkelijk een relatie heb met een jongen. Liam opent de deur en kijkt verbaasd als hij mij ziet staan. Het duurt niet lang voordat er een grote lach op zijn gezicht komt en hij me een grote knuffel geeft. Zijn gespierde lichaam overspoelt mijn lichaam, waardoor een klein piep-geluid mijn keel verlaat en Liam snel de knuffel verslapt en "sorry" zegt. Ik lach en trek me terug uit de knuffel. Vervolgens kijkt hij naar Harry en Harry steekt zijn hand uit. "Hi, ik ben-" begint hij, maar wordt onderbroken door Liam wie snel snel zijn hand op en neer schudt. "Harry Styles,' lacht Liam breed. Liam kijkt me met grote ogen aan en schudt snel zijn hoofd. "Sorry, mijn vriendin praat wel eens over je." Ik kijk hem verbaasd aan. "Vriendin?" Ik krijg een lach op mijn gezicht. "Wij moeten bijpraten', lach ik en vervolgens lopen we zijn appartement in.

Harry en ik zitten op de bank en Liam zit op een grote stoel tegenover ons. Hij is druk aan het praten en ik luister aandachtig naar zijn verhaal. "Dus je hebt haar leren kennen in de stad en vervolgens kom je erachter dat ze het zusje is van een van je beste vriendin?" Vraag ik lachend. Liam knikt en ik benadruk nog hoe blij ik voor hem ben dat hij iemand heeft gevonden, ook al heeft hij best snel steeds een nieuwe vriendin. "Ik heb- uhmm- ook iemand gevonden', zeg ik uiteindelijk voorzichtig. Liam kijkt me met grote ogen aan. "Oh my god, Louis! Je eerste vriendin!" Zegt hij enthousiast. "Nou dat is het een beetje...." Begin in. "Louis, mate, ik ben zo blij voor je! Hoe heet ze?" "Uuhmm..." "Wacht, misschien ken ik haar wel! Is het euhmm... Zeg niet dat het Eva is!" Ik trek een verbaasd gezicht. "Jaa! Ik wist het! Jij en Eva passen zo goed bij elkaar! Ik was echt aan het wachten totdat jullie bij elkaar kwamen." "Liam, gadver nee! Eva is mijn beste vriendin okay?" Zeg ik, walgend al bij het idee om iets met mijn beste vriendin te hebben. "Oh, jammer! Euhmm.... Sar-" "Ik heb een vriendje', zeg ik om direct van zijn rare ideeën af te zijn. Liam laat zich achterover leunen op zijn stoel en kijkt me verbaasd aan. "Jij gay?" Ik zeg niks en wacht de pijnlijke stilte af. "Dat had ik echt niet verwacht', zegt Liam zacht. Er valt nog een kleine stilte. "Wie is de gelukkige?" Zegt hij dan vrolijk. "Wacht!" Roept hij uit en gooit zijn hand omhoog, waardoor ik schrik en hem verschrikt aankijk, niet alleen door de wisseling van zijn emotie, maar ook door zijn plotselinge 'wacht!' Hij kijkt me met grote ogen aan. "Het is toch niet Zayn?" "Oh my god Liam! Nee!" Ik gooi mijn hoofd naar achteren om het rare idee weg te branden uit mijn hoofd. "Oh." hij blijft even stil, waardoor ik weer afwacht voor wat hij gaat zeggen, omdat ik nog steeds niet echt weet wat hij ervan vindt. "Oh sorry, het is echt niet erg hoor. Alleen maar leuk! Wist je dat gaykoppels vaker en langer bij elkaar blijven? En ze zijn veel schattiger', zegt Liam enthousiast. Harry lacht en legt zijn hand op mijn been. "Nou dan komt het bij ons wel goed', lacht hij en trekt zich vervolgens geschrokken terug. "Sorry', zegt hij snel en kijkt me verontschuldigend aan. Liam kijkt ons met grote ogen aan en zijn mond hangt een stukje open. Ik glimlach klein en leg mijn hand even op Harry's been. "Maakt niet uit Haz." Liam staart ons aan, maar zegt niks. "Je maakt een grapje', zegt hij uiteindelijk. Ik lach en schud mijn hoofd, terwijl ik tegen Harry aanleun en mijn armen om zijn taille heen wikkel. "Ik ben jaloers op je', zegt Liam. "Op mij zeker, omdat ik iets met Louis heb', grapt Harry. Ik kruip weg uit de positie en rol mijn ogen. "Smooth hoor Haz', zeg ik lachend. "Ik wil alles weten. Nu,' zegt Liam, wat me laat lachen en me laat beginnen aan het verhaal.

"Dat is het meest romantische liefdesverhaal wat ik ooit heb gehoord', zegt Liam, nadat ik het hele verhaal heb verteld, waardoor ik moet lachen. "Nee serieus! Wat vinden je ouders ervan?" Zegt Liam. De lach vaagt van mijn gezicht. "Ik heb het hun nog niet echt vertelt." "Nog niet echt?" Zegt Liam. Ik rol mijn ogen. "Niet', verbeter ik mezelf dan. "Waarom niet?" Vraagt Liam. "Jeez Li, wat een vragen. Ik heb gewoon nog niet het juiste moment gevonden. En ik wil het hen binnenkort echt vertellen. Zo snel mogelijk eigenlijk. Het voelt gewoon lastig om te vertellen dat ik op jongens val, omdat ik zoveel zusjes heb. Ik ben in huis altijd een beetje 'de man' en 'de grote broer' geweest voor al mijn zusjes en dat wil ik dan niet plots opgeven." Liam knikt begrijpend. "Blijven jullie eten, slapen?" Ik kijk naar Harry voor goedkeuring en zie dat het hem gezellig lijkt. "We hebben een hotel in Utrecht, maar eten is wel gezellig', zeg ik vrolijk. Harry knikt instemmend. "Gaan we zelf koken?" Vraagt Liam. Ik knik enthousiast. "Harry kan fantastisch koken en ik begin het een beetje te leren!" Liam en Harry lachen. "Laat dat dan maar zien!"

Ik loop door Utrecht met Harry als we zijn vertrokken van Liam en nu weer richting het hotel lopen. We lopen zelfverzekerd hand-in-hand de stad door. Ik voel geen teruggetrokkenheid meer in het openbaar en ben trots op wie ik ben—trots op wie ik ben met Harry. Ik geef een zacht kneepje in Harry's hand, waarop we elkaar vervolgens glimlachend aankijken. Licht blozend kijk ik weer voor me uit, nadat we elkaar beiden aan hebben gestaard. "Homo's!" Hoor ik plots achter me. Ik knijp stevig in Harry's hand en kijk recht voor me uit. Ik voel me gespannen, misschien een beetje bang, maar ik voel me vooral nijdig. "Hey homo's!" Hoor ik weer. Mijn hoofd loopt rood aan, door de woede in me. Ik kijk naar Harry, maar hij vertrekt geen spier. "Hey vieze homo's!" Hoor ik weer een harde stem achter me. Woede giert door mijn lijf en in een ruk laat ik Harry's hand los en draai me abrupt om. "Wat! Heb je er wat tegen!?" Schreeuw ik. Drie grote jongens lopen onze kant op, wie ik schat rond de 23. De middelste is lang en ziet er sterk uit door de spieren welke goed te zien zijn door zijn korte mouwen shirt. De lange jongen blijft voor me staan op geschat vier meter afstand. Ik zet een stap naar voren, waardoor ik laat zien dat ik niet bang voor hem ben—wat ik ook zeker niet ben. "Jij bent klein. Zijn alle gays zo klein?" Lacht de jongen gemeen. Harry zet een stap naar voren om aan mijn zij te staan. "Oh, blijkbaar niet', zegt de jongen met een speelse grijns, terwijl hij Harry scant. "Ah, Harry Styles', zegt de jongen. Harry zegt niks en kijkt hem alleen maar aan. "Peter,' zegt de jongen, terwijl hij zijn hand naar voren steekt, maar trekt hem direct weer terug. "Oops, ik schud geen handen met gays." Ik adem diep uit en mijn hoofd loopt rood aan. "Houdt je fucking bek dicht', bijt ik. "Krijgen we een grote mond?" Zegt Peter nog steeds met de gemene grijns over zijn gezicht. Ik vouw mijn vingers tot vuisten en knijp ze stevig vast. Ik wil nog een stap naar voren zetten, maar Harry houdt me tegen door zijn hand subtiel op mijn arm te leggen. "Aww, protective boyfriend?" Zegt de jongen, terwijl hij zijn hoofd een beetje schuin houdt. Ik kijk Harry aan en hij geeft me een blik wat me zegt dat ik er niet op in moet gaan en ze gewoon met rust moet laten. "Geef je nu al op homo?!" Roept Peter. De woede giert mijn lichaam door en ik voel hoe hard mijn hart tekeer gaat. "Jullie horen niet in deze maatschappij!" Ik probeer naar hem toe te rennen en hem aan te vliegen, maar Harry pakt me snel vast door zijn handen om mijn middel heen te vouwen. De jongen tegenover me kijkt me met een gewaagde blik aan. "Ik win het toch wel kleintje', zegt hij. "Tuurlijk, geloof het zelf', sis ik terug tussen mijn op elkaar geklemde kaken door. Harry pakt me vast bij mijn hand en trekt me mee weg. Voordat ik kan tegenstribbelen, besluit mijn lichaam al om met Harry mee te lopen, weg van Peter. Ik voel nog steeds de woede door me heen stromen en ruk mijn hand los uit die van Harry, waarop ik vervolgens mijn armen over elkaar heen vouw. "Louis', zegt Harry rustig. "Je had me niet hoeven te beschermen hoor, ik had hem heus wel aangekund', zeg ik boos. "Daar gaat het niet om! Het gaat erom dat je niet mensen moet aanvallen, ook al zijn ze gemeen', zegt Harry nu ook met enige stemverheffing. "Dus ik had hem gewoon zijn gang moeten laten gaan en lekker ons laten uitschelden?" Roep ik boos. "Nee, dat zeg ik ook niet. Je had het gewoon moeten laten zitten. Geen aandacht aan besteden. Het maakt niet uit wat zij vinden, het gaat erom wat wij ervan vinden en wat de mensen wie wij liefhebben ervan vinden', zegt Harry rustig, wat mij doet zwijgen. Hij stopt met lopen en draait zich naar mij toe, waardoor ik hem aankijk. "Weet je Lou. Het is belangrijk dat wij lekker doen wat we willen. Hun mening maakt niet uit. Ik wil gewoon dat je niks overkomt. Please beloof me dat je nooit zult gaan vechten', zegt Harry zacht. In een klap is de woede uit mijn lichaam verdwenen en vervangen door rust en verstand. Harry heeft gelijk. Ik pak zijn hand weer vast en geef hier een licht kneepje in. "Ik beloof het', zeg ik met een kleine glimlach.

_____________________________
Ik heb morgen bio pw en nog niet geleerd, overmorgen Engels pw en nog niet geleerd..... HELP 💀