-H69-

2.5K 46 32
                                    

P.O.V. Louis Tomlinson

Abrupt schiet ik wakker door wat voetstappen en vervolgens een deur die openzwaait. "Oh, hey Louis,' zegt de moeder van Emma verbaasd, wie bij de deur staat. Ik wrijf even kort door mijn ogen en neem een bepaalde afstand van Harry, zodat ik niet meer tegen hem aan lig en er een vriendschappelijke afstand tussen ons zit. "Hey, sorry,' zeg ik lachend, terwijl ik rechtop ga zitten. "Het is okay hoor! Maak je geen zorgen. Zijn de anderen van jullie hier ook?" Ik knik. "In elke kamer wel iemand." Ze lacht zacht, terwijl Harry wakker wordt van waarschijnlijk het geluid. Hij kijkt even verward om zich heen, voordat hij ook rechtop komt zitten. "Hallo mevrouw, sorry dat we hier opeens liggen,' verontschuldigt hij zich, als hij de situatie doorheeft. "Je hoeft geen sorry te zeggen, leuk dat jullie er weer zijn. Maar jou heb ik volgens mij nog niet eerder gezien,' zegt ze, terwijl ze een nadenkend gezicht trekt, omdat ze zich waarschijnlijk probeert te herinneren of ze Harry kent. "Nee, klopt. Ik ben Harry." "Ook een vriend van Sara?" Harry kijkt mij even kort aan, voordat hij antwoordt: "Ja, onderhand wel, maar ik ben meegegaan als vriendje van Louis." Ik voel hoe mijn wangen langzaam warmer beginnen te voelen. Het voelt weer goed om die woorden te horen. De moeder van Sara glimlacht en zegt, 'maar toch heb ik het gevoel dat ik je wel ergens van ken." Harry en ik kijken elkaar nadenkend aan. Vervolgens knipt ze haar vingers samen. "Wacht! Zit jij niet in een band? Harry Stijl?" Ik probeer mijn lach binnen te houden, terwijl Harry beleefd knikt en antwoordt: "Harry Styles, ik zat vroeger in een band, maar onderhand bestaan we niet meer en zijn we solo gegaan." "Jij was hun zanger, dat weet ik nog van Sara." "Wacht, sorry. Wat?" Spring ik in, verbaasd. "Jaa, Sara had vroeger haar kamer onder posters hangen van jullie band. En dan zong en danste ze zo hard op jullie liedjes! Nou, je wil niet weten!" Ik begin te lachen en Harry kijkt geamuseerd toe. "Waarom heeft ze dat nooit verteld!" Ze moet zelf ook lachen, als ze merkt dat Sara er nooit iets over heeft verteld. "Het is ook wel lang geleden. Ik denk dat ze 15 of 16 was. Ik laat jullie verder wel met rust. Ik zie jullie zo nog wel,' en vervolgens sluit ze de deur. Ik laat mezelf weer achterover vallen op het bed. "Te grappig,' zeg ik, terwijl ik nog na aan het lachen ben. Om te bedenken dat Sara vroeger posters had hangen van mijn vriendje.

Vervolgens frons ik en draai ik me om naar Harry. Hij komt ook liggen op zijn zij, naar mij toe gelegen en kijkt me aan. "Eigenlijk heb ik alleen je nieuwe liedjes gehoord en nog een deel van een liedje op het nieuws, maar voor de rest niks. Kan je wat laten horen?" Vraag ik. Harry knippert een paar keer verbaasd zijn ogen. "Van de band?" Ik knik. "Nee! Dat is echt oude en slechte muziek." Ik grijns vermakelijk. "Harry Stijl, laat horen." "Lewis, nee." "White eskimo's zei je hè?" Ik draai me abrupt en snel om en pak mijn telefoon van het kastje, ik kan nog net een spotify drukken, voordat Harry me al beet heeft gepakt en mijn handen boven mijn hoofd heeft geklemd. Ik probeer tegen te stribbelen, maar merk al snel dat dit geen zin heeft. "Beloof hierbij plechtig dat je geen muziek gaat opzoeken van white eskimo's." "Nee." "Louis." "Nee! Ik mag toch best weten wat mijn vriendje als muziek heeft gemaakt als klein 16 jaar oud jongetje?" Zeg ik, extra slijmend. Harry lacht, "nee, dat mag niet. Je vindt het toch niet leuk." "Hoe weet je dat? Misschien houd ik wel heel erg van fangirlen over slechte muziek en dan posters ophangen van de knappe zanger." Harry grinnikt, maar houdt de greep nog stevig vast. "Naar welk soort muziek luister je wel?" Probeert Harry het onderwerp te veranderen, waar ik niet in trap. "Geloof je me niet? Ik luister naar een zanger genaamd Harry Stijl en nog een heel slecht bandje genaamd White Eskimo's." "Ik weet zeker dat je nog nooit naar mijn muziek hebt geluisterd buiten de concerten waar je naartoe mee was,' zegt Harry lachend. "Weet je dat heel zeker?" "Ja." "Misschien ken ik wel alle lyrics van je liedjes." "Laten we dat eens testen dan." Harry pakt mijn telefoon uit mijn handen en zorgt dat ik niet mee kan kijken. "Ik ga hem stop zetten en jij moet zeggen welke lyrics komt,' zegt Harry uitdagend. "Wat krijg ik als ik het goed heb?" "Dan mag je een lied van White Eskimo's horen." Ik knik enthousiast. "Okay, klaar voor?" Ik knik snel en vervolgens begint er een intro te spelen. Jammer genoeg is het een lied die ik nog nooit heb gehoord, maar toch ga ik het niet laten merken en ga ik proberen om het goed te hebben.

Als een gitaar stukje is afgelopen, begint de lyrics. "Tell me something, tell me something. You don't know nothing, just pretend you do. I need something, tell me something new." Vervolgens stopt Harry het lied en kijkt hij me afwachtend aan. Hij begint te lachen en zegt enthousiast: "Je weet het niet hè! Geen liedje voor jou, Tomlinson!" "Nee! Please, ik ben je grootste fan!" Lach ik hard. "Niet groot genoeg blijkbaar,' lacht Harry mee.

Nadat ik me eraan overgegeven had dat ik geen liedje te horen zou krijgen en we ons hebben omgekleed, hebben we het bed zo netjes mogelijk proberen op te maken voor de ouders van Sara. Vervolgens zijn we naar de woonkamer gegaan, waar we al geluid van hadden horen komen. "Goedemorgen,' zeggen Harry en ik, waarna we terug begroet worden door Zayn, Sara, Emma, Eva en Brandon. "Slapen de anderen nog?" "Nou, ik denk niet meer,' lacht Emma, waardoor ik verbaasd kijk, terwijl de rest van de groep op Harry na begint te lachen. Ik kijk Harry aan om te kijken of hij er iets van snapt, maar hij lijkt net zo onwetend als ik. Eva lacht en schudt haar hoofd. "We hoorden jullie zelfs hier in de woonkamer lachen en Louis hoorde we dingen uit gillen,' legt ze uit. "Oops." Harry en ik beginnen nu ook te lachen. "Ik heb geen idee waar dat hele gesprek over ging, maar ik hoorde wel dingen als 'mijn vriendje'? Zijn jullie weer ècht samen?" Harry en ik kijken elkaar kort aan en knikken dan bescheiden en verlegen. "Yes, leuk!" "ssst, zometeen maak je de anderen nog wakker,' zeg ik tegen Emma. "Nee hoor, geen zorgen. Dat hebben jij en Harry al gedaan,' zegt Tom, die met Twan lachend binnen komt lopen. "Please Harry!,' begint Tom in een hoge stem, 'Please! Ik ben je grootste fan! Nou fuck me alsjeblieft zo hard als je kan!" Met grote ogen kijk ik Tom aan. De rest van de groep begint hard te lachen, terwijl mijn wangen rood kleuren. "Dat zei ik helemaal niet!" Spreek ik tegen. "Ja, vast. Je bedoelde het wel,' zegt Tom schouderophalend. "Nee." Ik slik en voel me rood aanvoelen. Harry legt zijn arm om mijn schouder heen en drukt me een klein beetje tegen hem aan. "Ze zitten maar te dollen, ze menen het niet,' zegt hij zacht, omdat hij merkt dat ik er mee zit. Ik knik en leun mijn hoofd op zijn schouder.

"Guys! Ik heb het meest geweldige idee ooit!" Zegt Sara plotseling enthousiast als we met zijn allen een half uur later aan de tafel zitten met ontbijt. "Vertel,' zeg ik, terwijl ik een hap van mijn croissantje neem. "Vanavond is er een feest hier in de buurt! Laten we met zijn allen gaan!" "Leuk! Hoe laat?" "Acht uur volgens mij." "Wacht, hebben we morgen geen school?" Vraagt Zayn. "Oh shit, ja klopt." Sara zucht. "Hoe laat begint het?" Zayn kijkt op zijn telefoon, voordat hij antwoordt, '9 uur 's ochtends." Ik gooi geïrriteerd mijn hoofd naar achteren. Waarom maken ze de tijden altijd zo vroeg? "Het feest begint om 8 uur, dan maken we het gewoon niet te laat, okay?" "Geloof je het zelf?" Lach ik. "Nee, maar vertel dit gewoon jezelf, zodat we kunnen gaan en dan zien we het wel,' zegt Sara met een knipoog. "Okay, I'm in,' zeg ik en keer me dan naar Harry met een hopende afwachtende glimlach. "Is het wel handig als je morgen naar school moet?" Vraagt hij voorzichtig. "Het is maar één college van één uurtje! Please? Zullen we gaan?" Ik kijk hem veelbelovend aan. "Louis, kijk me niet zo aan! Je weet dat ik dan geen nee kan zeggen." "Dus we gaan?" "Ja." "Yes!" Ik geef hem een snelle glimlach en breng mijn aandacht weer terug op de groep.

__________________________________

Thanks for reading :)

<3

Sweet Creature (l.s.)Where stories live. Discover now