Sweet Creature (l.s.)

-H43-

P.O.V. Louis Tomlinson

2 maanden later

"Zayn, als je nu niet komt, vertrek ik zelf!" Roep ik ongeduldig, terwijl ik bij de deur al klaar sta. "Niet zo ongedudlig!" Roept Zayn lachend vanuit de badkamer. "Zit mijn haar goed?" Vraagt hij als hij zijn hoofd uitsteekt uit de badkamerdeur. Ik kijk naar zijn zwarte lokken die een golf omhoog maken. "Ja Zayn, nu opschieten!" We hebben over één minuut afgesproken op school met onze vrienden, terwijl het minimaal 5 minuten fietsen is, als we snel zijn dan. "Okay, okay!" Zegt Zayn en samen rennen we de deur uit. Ik haat het om te laat te zijn.

"Zo, zo, zij zijn er ook weer,' lacht Eva. Zayn en ik komen lachend uitgeput aanlopen van het fietsen. We hebben het in 4 minuten gefietst, record tijd. "Laten we snel gaan, ik denk is het college al begonnen,' lacht Sara. "Laat me raden, Zayn?" Vraagt Brandon, terwijl we lopen naar onze zaal. Zayn kleurt licht rood en ik begin te lachen. "Hoe kom je daar bij." Lachend lopen we richting zaal 7, waar we ons hoorcollege krijgen.

"Waar is meneer Schappen gebleven?" Vraagt Sara zeurderig als we de zaal weer uit lopen. "Ja, inderdaad. Deze is zo saai,' zegt Tom monotoon. "Hoe heette die ook al weer?" Vraagt Zayn. "De Hazel ofzo?" Zeg ik. "Hij viel nog best mee,' zeg ik schouderophalend. Ik krijg rare en verbaasde blikken naar me toe. Ik lach en houd mijn handen verdedigend boven mijn hoofd. "Ik bedoel alleen maar, het is niet niks om voor zoveel studenten iets uit te leggen. Hij is helemaal alleen en moet het voor iedereen in een keer goed doen,' zeg ik. Eva lacht. "Soms Lou, heel soms, ben je iets te empatisch,' zegt ze. "En te positief,' voegt Brandon toe. "En te optimistisch,' voegt Twan toe. "Okay, bedankt,' zeg ik lachend. Zayn slaat zijn arm om mij heen. "Dat is alleen maar goed en leuk." "Zullen we gaan zitten in de aula?" Vraag ik om even van onderwerp te veranderen. Ik ben nooit zo goed in het ontvangen van complimenten. "We zijn toch al uit in principe?" Vraagt Emma. "Ja, we kunnen nog wel aan ons project, maar die is zo goed als af,' zegt Tom. "Ja, eindelijk! Hebben we mooi twee maanden aan gezeten,' zegt Zayn. "Hij is wel echt mooi geworden', zeg ik, waar iedereen het over eens is. We konden kiezen uit verschillende projecten en wij hebben gekozen voor een robot die kan lopen op commando's. Hij is opzich nog best groot geworden en het belangrijkste: hij werkt. "We kunnen ook een cafeetje opzoeken als we toch vrij zijn,' geeft Tom als idee. "Nee! Dan ga ik sowieso weer geld uitgeven,' zegt Sara. Brandon lacht en slaat zijn arm om haar heen. "Okay, aula it is,' zegt hij.

We zitten aan de tafel waar we altijd zitten, beetje midden-links de aula. Zo kunnen we elkaar goed verstaan en zitten we niet in de drukte, al is het nu niet heel druk. "Ik ga even naar de wc,' zeg ik, waarna ik weer opsta. Ik loop de richting op van de wc's als ik tegen een persoon oploop. "Sorry,' zeggen we beiden tegelijk. De jongen raapt zijn telefoon van de grond, die hij heeft laten vallen door de botsing. "Sorry, gaat het?" Vraag ik. Zoals gewoonlijk ben ik best onhandig. Ik keek niet waar ik liep en liep plotseling tegen hem op. Best hard ook. Hij zou wel boos zijn. "Geeft niet hoor, kan gebeuren,' zegt de jongen lachend. Hij kijkt op als hij zijn telefoon heeft opgeraapt. Hij is een stukje groter dan ik en ziet er ook wat onhandig uit door zijn slanke lange figuur. Zijn lach is aanstekelijk door de rimpeltjes die onder en naast zijn bruine ogen verschijnen. Hij heeft donkerblond haar wat leuk doorgekamd is en heeft een leuke kledingstijl. "...Louis?" Vraagt de jongen. Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Het eerste deel van de zin heb ik niet gehoord dus ik vraag dan: "Hoe weet je mijn naam?" De jongen lacht weer. "Ik vroeg of je naam Louis is, maar blijkbaar wel dus." Mijn wangen kleuren beschaamd rood. "Ik had wel eens wat over je gehoord rond de school, daarom wist ik dat je Louis heette,' zegt hij. Ik knik. "En jij heet?" "Jens,' zegt de jongen. Ik knik verbaasd. "Alles goed?" Vraagt hij als hij naar mijn verbaasde gezichtsuitdrukking kijkt. Ik knik snel. "Volgensmij heb ik ook al wat over jou wel eens gehoord,' zeg ik. "Verhalen gaan snel de school door,' lacht hij, waarop ik mee lach, omdat het waar is. Hij kijkt me even twijfelend aan. "Sorry, ik was onderweg naar de wc en nu moet ik eigenlijk wel echt,' zeg ik licht beschaamd. Jens knikt lachend. "Sorry nog dat ik tegen je opbotste,' zeg ik glimlachend. Jens schudt lachend zijn hoofd. "Is okay." Het lijkt erop dat hij nog wat wil zeggen, maar bedenkt zich dan. "Ik zie je nog wel een keer,' zegt hij dan. Ik knik glimlachend, waarop hij ook een glimlach laat zien. "Doei!" Ik draai me om, waarna ik de richting van de wc's oploop. Ik denk fronsend na. Jens, waar heb ik die naam eerder gehoord? Een flashback gaat mijn gedachte door: