Sweet Creature (l.s.)

-H90-

P.O.V. Louis Tomlinson

Mijn hele gezin is Londen aan het verkennen, wie worden rondgeleid door het gezin van Harry. Ze hadden het zelf aangeboden en Harry en ik lijkt het leuk als ze iets met elkaar gaan doen, zonder ons. Dat is ook waarom wij nu weer alleen thuis zijn en we vast alle vaat aan het opruimen zijn, wat schoon uit de vaatwasser komt. Plotseling pakt Harry mijn hand vast, wat me laat schrikken en waardoor ik bijna het bord uit mijn handen laat vallen. "Harry!" "Kom!" Zegt hij. Ik leg snel het bord neer en laat me meetrekken. Enthousiast rent hij vooruit en uiteindelijk stopt hij als we aankomen in de kamer waar de vleugel staat. Ik frons licht en kijk Harry aan. Hij heeft een grote lach op zijn gezicht en maakt enthousiaste handgebaren richting de vleugel. Ik lach om zijn enthousiasme, maar leun mijn hoofd een stukje schuin om te vragen wat hij bedoeld. "Je zei dat je voor Kerst wat voor me zou zingen!" Ik blijf even stil. "Oh, ja. Dat zei ik." Hij knikt snel. "Moet het nu?" Vraag ik voorzichtig. Harry glimlacht. "Nee, tuurlijk niet, Lou,' zegt hij plots lief en rustig, 'je mag ook wachten totdat beiden onze gezinnen komen." Ik lach en por hem in zijn zij, waarna hij ook moet lachen. "Wat moet ik zingen dan?" "Wat jij wil." "Okay." Ik weet dat ik het moet doen. Tuurlijk moet het niet, maar ik weet hoe vrolijk ik Harry ermee zal maken en hoe erg hij ernaar uitkijkt. Dan ga ik achter de piano zitten en bedenk ik me wat ik kan gaan spelen. Dan herinner ik me wat ik vroeger altijd speelde en ik begin met wat tonen aanslaan. Uiteindelijk begin ik zacht erbij te zingen, maar uiteindelijk begin ik steeds iets harder te zingen, totdat ik uiteindelijk mijn zelfverzekerdheid heb gevonden en op een normaal volume zing.

"Well sometimes I go out by myself
And I look across the water
And I think of all the things, what you're doing
And in my head I paint a picture
Cos since I've come on home,
Well my body's been a mess
And I've missed your curly hair
And the way you like to dress
Won't you come on over
Stop making a fool out of me
Why don't you come on over Valerie?
Valerie? Valerie? Valerie?"

Zodra ik klaar ben met het stukje, voel ik hoe mijn wangen branden en ik kijk langzaam op naar Harry. Een grote lach is te zien op zijn gezicht, een bepaalde die ik op momenten zie als hij iets bijzonder ziet of als hij trots is. Ik glimlach licht en kijk dan weer naar beneden, maar word overvallen door Harry's armen die om me heen geslagen worden. "Dat was zo ontzettend mooi." Dan steekt hij zijn arm naar me uit. "Kijk, ik heb kippenvel ervan,' zegt hij en ik kijk dan naar zijn arm, waardoor ik zie dat hij de waarheid spreekt. Ik glimlach verlegen en wil dan net opstaan als Harry naast me komt zitten op de kruk. "Weet je de lyrics van if I could fly een beetje?" Vraagt hij dan. Ik frons licht en knik dan, aangezien ik snel lyrics kan onthouden van liedjes en zeker met bijzondere lyrics als deze. "Zullen we hem samen proberen?" Ik kijk hem met onzekere ogen aan en bijt dan licht op mijn lip. Vervolgens herinner ik me dan hoe hij me nooit zal uitlachen als iets fout gaat en ik heb net ook wat zelfverzekerdheid opgebouwd en wellicht heb ik net ook die muur van mezelf doorgebroken, dat ik niet voor Harry durfde te zingen. Wat maakt het uit als ik één keer voor hem zing of twee keer? Ik knik dan. "Okay." "Zal ik het eerste deel doen dat je in kan komen?" Stelt Harry dan voor. Ik knik en ben hier tevreden mee, zodat ik me eerst even op de toon kan instellen en niet direct er vol in ga. Hij speelt de akkoorden op de piano en vervolgens hoor ik Harry's zuivere stem, wat een rust met zich meebrengt en ik glimlach door de waas die door mijn lichaam trekt. Uiteindelijk zingt hij het refrein en dan als er een klein stukje piano komt, kijkt hij mij even aan en ik knik mijn hoofd en begin dan met zingen.

"I've got scars even though they can't always be seen
And pain gets hard, but now you're here and I don't feel a thing
Pay attention, I hope that you listen 'cause I let my guard down
Right now I'm completely defenseless
For your eyes only, I'll show you my heart
For when you're lonely and forget who you are
I'm missing half of me when we're apart
Now you know me, for your eyes only
For your eyes only"

Uiteindelijk zingt Harry het stukje erna, aangezien ik stop met zingen, omdat ik die lyrics vergeten ben.

"I can feel your heart inside of mine, I feel it, I feel it
I've been going out of my mind, I feel it, I feel it
Know that I'm just wasting time
And I hope that you don't run from me."

Uiteindelijk kijkt hij weer naar mij om aan te geven dat ik het volgende stukje mag zingen.

"For your eyes only, I'll show you my heart
For when you're lonely and forget who you are
I'm missing half for me when we're apart
Now you know me, for your eyes only."

Na dit zachte stukje, zingt Harry met me mee, wat ons beiden de woorden van het lied laat zingen.

"For your eyes only, I'll show you my heart
For when you're lonely and forget who you are
I'm missing half for me when we're apart
Now you know me, for your eyes only
For your eyes only
For your eyes only."

Ik glimlach licht als we klaar zijn en voor mijn gevoel ging het nog best goed en klinken onze stemmen ook wel goed samen, ook al is duidelijk het verschil te horen tussen mijn stem en de stem van de zanger. Ik glimlach en wil net mijn lippen op die van Harry leggen als ik plots schrik en hierdoor achterover van de kruk val. Harry kijkt me geschrokken aan en volgt dan mijn blik naar de deur, waar beiden onze ouders staan. "Wauw, Louis. Ik wist helemaal niet dat je zo goed kon zingen!" Zegt Anne, waarna Des zegt: "Inderdaad! Waarom zei je dat niet Harry?" "Omdat ik hem ook net pas voor de eerste keer heb horen zingen,' zegt Harry dan met een glimlach en helpt me de grond af, terwijl ik nog in de schrik zit. Het was al heel wat voor mij om voor Harry te zingen, maar om dan te bedenken dat ook zijn ouders ons gehoord hebben. "Hoe lang staan jullie daar eigenlijk al?" Vraag ik dan voorzichtig. "Na het eerste refrein, dus toen jij begon met zingen." Ik bijt even op mijn onderlip. "Jullie zongen prachtig samen. Je hoeft er niet onzeker te zijn, Lou,' zegt mijn moeder met een glimlach, waarna Harry vraagt: "Waarom zijn jullie eigenlijk al zo vroeg terug?" Waar ik dankbaar voor ben. Mijn vader glimlacht. "Kijk maar naar buiten." Als ik naar buiten kijk via de muur, die bestaat uit dik glas, zie ik dat het erg hard sneeuwt. "Oh." "Waar zijn Gemma, Lottie, Daisy en Phoebe?" Vraagt Harry dan. "Gemma en Lottie zijn met Daisy en Phoebe aan het spelen met de spullen die ze gisteren hebben gekregen." Ik glimlach en sta dan op van de kruk. "Zullen we even bij ze kijken?" Vraag ik aan Harry. Hij knikt en glimlacht, waarna we beiden naar mijn zusjes en zijn zus lopen.

______________
Kort hoofdstukje I know :(

maarrrr it's my birthdaayy!!! En vandaag 4 uur one direction premiere ik ben bang haha