Sweet Creature (l.s.)

-H78-

P.O.V. Louis Tomlinson

"Okay, klaar voor?" Harry knikt en staat al klaar. Beiden staan we in positie achter zijn slaapkamerdeur en beiden hebben we niks aan op een boxer na. Onze koffers liggen nog beneden en tuurlijk heeft Harry ook wel spullen hier liggen, maar ik heb niet voor niets mijn kleding meegenomen. Ook is zijn kleding te groot voor mij. Daarnaast kan hij natuurlijk wel iets aandoen, maar ik heb gezegd dat hij dat niet mocht, omdat ik niet als enige zo gekleed naar beneden ga in zijn ouders' huis. "3, 2, 1, go!" Beiden rennen we snel de deur uit en hollen we de trap af. Ik lig voor op de route en ren de laatste gang door, totdat Anne in een keer voor me staat. Ik geef een gil en rem zo dusdanig af dat ik achterover val. Ik hoor Harry hard lachen en ik sta snel weer op. "Sorry, eeuhm, voor deze aparte verschijning,' zeg ik tegen Anne, wie voor me staat, doelend op mijn matige kledinggebruik. Ze begint te lachen en schudt haar hoofd bij het beeld dat zowel haar zoon als ik hier in alleen een boxer de trappen af kwamen rennen. "Ik heb gewonnen, Lou,' zegt Harry als hij beiden koffers in de lucht houdt. "Dat is niet eerlijk! Ik lag voor!" "Maar ik ben eerder,' zegt Harry en laat trots nog een keer beide koffers zien. "Ik wil revenge', zeg ik en dan bedenk ik me wat. "Ja! Laten we een echte wedstrijd houden in jouw kasteel slash doolhof. Dat wordt een echte wedstrijd, wie dan wint is de terechte winnaar." Harry kijkt nadenkend en knikt dan. "Okay, afgesproken." We schudden elkaars handen om het afgesproken te hebben en ik hoor Anne lachen. "Jongens toch." De gang deur gaat open en ik zie Gemma haar hoofd uitsteken. "Hoorde ik net een gil?" Vraagt ze en als ze dan ziet hoe Harry en ik erbij zitten, reageert ze: "oh." Ik lach wat ongemakkelijk en sla mijn armen om me heen waarmee ik het zicht op mijn lichaam beperk, waarna ik mijn koffer pak welke naast Harry staat. "Reken maar dat ik ga winnen,' zeg ik, waarna Harry zegt: "Echt niet." Ik geef hem een por in zijn zij, wat hem laat opspringen en hij laat hierbij een klein gilletje uit. "Waar was dat voor?" Vraagt hij lachend. "Geen vertrouwen in mij hebben." "Het is niet dat ik geen vertrouwe-" "Weet ik, ik zei maar wat. Het is gewoon leuk om te doen,' zeg ik en geef hem nog een por, waarna hij moet lachen en het terug wil doen, echter ontwijk ik hem en ren ik snel weg met mijn koffer naar boven. "Volgende keer beter Hazza!" Roep ik en ren de trap op, terwijl Harry achter me aan komt rennen en ik Gemma en Anne beneden hoor lachen.

Beiden omgekleed, lopen Harry en ik lachend de woonkamer in. "Dat mag niet,' lach ik, toegedraaid naar hem toe. We blijven beiden staan. "Dat mag wel." "Staat dat uitgeschreven in een of ander testament bij wat je wel of niet bij je vriendje mag doen ofzo?" Lach ik verder, terwijl Harry lachend zijn schouders ophaalt. "Zoiets." "Maar je doet het toch niet, want anders da-" Ik voel een klap op mijn kont, wat me een gil laat geven. "Harold! Wat zei ik net?" Ik kijk hem streng aan, maar ik smelt bij het horen en zien van zijn lach. "Okay, één keer. Enkel één keer kom je eronder uit, ik meen het de volgende keer dan-" "Dan wat?" Vraagt hij nieuwsgierig. "Dan zet ik je op sale bij www.vriendjesgezocht.nl." Hij kijkt me met grote ogen aan. "Bestaat dat?" Ik schud lachend mijn hoofd. "Tuurlijk niet, ben je gek?" "Waarschijnlijk ja." "Eens." "Hey! Dat is onaardig." Ik lach en loop tegen hem op, waardoor hij een 'oof' uitlaat. Ik blijf tegen hem aan staan. "Sla je armen dan om me heen,' beveel ik. Harry lacht en doet wat ik zeg. "Ik dacht dat je gewoon tegen me aan kwam lopen." "Ja zoiets, maar ik wilde een knuffel." Harry lacht weer en ik glimlach tegen zijn huid aan en smelt in de knuffel. "Nog iets tot uw dienst meneer?" Vraagt Harry netjes, waardoor ik mijn best moet doen om mijn lach binnen te houden. "Hmmja... heel misschien een kleine zoen?" Terwijl mijn armen nog om hem heen zijn gevouwen, kijk ik omhoog om zo naar Harry te kunnen kijken. Ik ga op mijn tenen staan, sluit mijn ogen als ik dichterbij beweeg en leg mijn lippen op de zijnen. Beiden gaan we er op in, maar Harry trekt zich snel terug. "Je zei een kleine zoen, Tomlinson." "Shut up, Styles,' mompel ik nog met mijn ogen gesloten en plaats mijn lippen weer op de zijne. Harry's handen bewegen langzaam naar mijn onderrug en taille, terwijl mijn handen naar zijn schouderbladen gaan. Ik ga nog dichter tegen hem op staan, op zo'n manier dat ik compleet tegen hem aangeleund sta en mijn rug een kleine bolling maakt. Het geluid van onze lippen die elkaar aanraken, vult de kamer en ik glimlach in de zoen. "Jullie zijn echt leuk,' hoor ik Gemma opeens zeggen. Ik laat een gil uit van de schrik en verplaats me direct uit Harry's armen. In de hoek schuin voor ons in de kamer zitten Gemma en de ouders van Harry. Ik bloos diep en bijt op mijn onderlip. Ik richt mijn ogen even op Harry en zie dat hij net zo geschrokken is als ik. Ik richt mijn blik op de grond en vouw mijn handen samen. "Konden jullie niet eerder zeggen dat jullie er zaten?" Vraagt Harry wat ongemakkelijk voor ons beiden. Alle drie halen ze tegelijk hun schouders op. "Het was vermakelijk om te zien,' zegt Anne dan. "Wat? Waarom? Dat is raar, mam." "Ik heb jullie nog nooit echt zo samen gezien. Ik vind het niet erg hoor." "Misschien wij wel." Harry seint tussen ons beiden in. Ze haalt haar schouders op. "Dan moet je beter de kamer doorkijken." Ze geeft een knipoog. Ik moet licht lachen en kijk naar Harry, bij wie ik zie dat op zijn beide wangen donkere roze blosjes te zien zijn. Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee. "Kom,' zegt hij. Echter blijf ik staan en houd zijn hand vast, zodat hij ook hier blijft. "Kom,' zeg ik dan. Harry kijkt verbaasd en blijft staan, waarna ik vraag: "Kom, please? Morgen moeten we al weg en we kwamen hier voor je familie weet je nog? En daarnaast wil ik ook tijd besteden met je gezin." Harry glimlacht dan en knikt, waarop we lopen naar de bank, waar de anderen ook zitten.