Sweet Creature (l.s.)

-H68-

P.O.V. Louis Tomlinson

Met een brede glimlach lopen Harry en ik terug naar de groep. Terwijl er eerst een gesprek gaande was, valt het stil als wij terug komen lopen. "Alles goed?" Vraagt Eva voorzichtig. Harry en ik knikken beiden en ik glimlach erbij, zodat Eva ziet dat het oprecht is. We gaan weer zitten op de plek waar we zaten. Ik naast Eva en Twan en Harry tegenover me aan de andere kant van het vuur. "Je kent de regels Harry, als je een dare niet afmaakt,' zegt Tom grappend. "Tom!" Roept Eva, terwijl Emma wie naast hem zit hem slaat op zijn arm. "Misschien kunnen we een uitzondering maken voor één keer?" Vraagt ze. "Nee hoor, het is okay. Ik volg wel de regels,' zegt Harry plotseling, wat mijn hart sneller laat kloppen. Dat meent hij toch niet? Dat kan hij echt niet doen na alles wat we net hebben gezegd tegen elkaar. En nu gaat hij dus zijn dare afmaken met Twan. Harry staat op en loopt weer in de richting van hem. Echter gaat hij in plaats van op zijn schoot, op de mijne zitten. Hij wacht niet langer dan nodig is en drukt direct zijn lippen op de mijnen. Hij houdt zich zeker aan de dare, want hij maakt het ruig en diep. Mijn ogen zijn gesloten en ik ga mee met zijn dare en bewegingen, wat mijn mond direct laat openen, zodat hij toegang heeft. Zijn mond is ook geopend, welke tegen die van mij aanligt en zo met zijn tong bij mij naar binnen likt. Ik geniet van de smaken van Harry's mond en lippen. Hij trekt terug en drukt nog snel een keer zijn lippen op de mijne voordat hij weer volledig op staat, me in de ogen aankijkt en weer nonchalant naar zijn plek loopt. "Louis, zijn jullie-" fluistert Eva, voordat ik al antwoord, "Ja." De rest van de groep begint te fluiten en joelen. Ik begin wat verlegen te glimlachen en kijk met tintelende lippen en naar de grond. Ik veeg met met mijn shirt over mijn lippen heen door de ruige zoen, voordat Harry uiteindelijk zegt: "Truth or dare, Brandon." Dare." "Doe een ijsklontje in je onderbroek totdat die helemaal gesmolten is." "Je bent gemener geworden, wat heeft Louis met je gedaan? De onschuldige Harry is verdwenen,' lacht Brandon, waardoor we mee moeten lachen. Zodra Sara terug is met het ijsklontje, handigt ze die over aan Brandon. "Sterkte,' knipoogt ze, voordat Brandon het ijsklontje in zijn boxer doet met samengeknepen ogen.

"Dat doe ik nooit meer!" Roept Brandon uit als het ijsklontje blijkbaar helemaal gesmolten is. Een natte plek is in zijn broek te zien, wat eruit ziet alsof hij in zijn broek heeft geplast. Ik lach hard voordat Brandon me met een grijns aankijkt. "Truth or dare, Louis." Omdat ik bang ben voor de grijns van Brandon en ik bang ben dat hij iets ergs gaat geven, wat ik niet kan maken tegenover Harry, zeg ik: "truth." "Nee, Louis! Doe dare! Ik had zo'n leuke!" Klaagt Brandon, waardoor ik sassy mijn schouders ophaal en grijns. "Wacht maar tot de volgende ronde." Brandon steekt zijn middelvinger op, welke ik hartelijk ontvang met een knipoog. "Mag je wel truth zeggen volgens de regels?" Vraagt Sara. Zayn knikt. "Hij had dare gezegd in ronde één en twee." Brandon zucht teleurgesteld. "Okay dan. Welke smaak is Harry?" Vraagt hij. Ik frons en denk even kort na. "Zout-azijn? Ik probeerde iets inventiefs te bedenken, maar dit was het eerste waar ik aan dacht." "Wauw,' reageert Tom.

Ondertussen heb ik al een dekentje om me heen als de klok twee uur slaat. Het spel is een uurtje geleden gestopt en nu zitten we gewoon aan het praten over van alles en nog wat. Ik heb mijn vierde biertje weggezet en ben net als de anderen een beetje aangeschoten. Op Tom na dan, hij is echt goed dronken; dat komt door zijn dare tenminste, wat volgde: drink drie biertjes achter elkaar leeg. Ik krijg het al steeds kouder, ook al heb ik een dik dekentje om me heen. Ik snap niet hoe de anderen gewoon nog met alleen een trui hier kunnen zitten, ook al weet ik van mezelf dat ik het echt snel koud krijg. Wel heeft mijn moeder altijd gezegd dat als je moe ben, je het ook automatisch kouder krijgt. Misschien heeft dat er ook wel mee te maken, want ik voel langzaam de energie uit mijn lichaam zakken.
"Het wordt al best laat en koud, zullen we naar binnen gaan?" Vraagt Emma. "Lijkt me een goed idee. Kunnen we weer hier slapen, Em?" Vraagt Zayn aan Emma. "Ja, tuurlijk. Zelfde indeling als vorige keer?" Als we weer de indeling hebben doorgenomen, lopen we met zijn allen naar binnen.

Ik stap een redelijk grote kamer in, die Sara ons toegewezen had. De vorige keer hadden we een andere kamer, maar we hadden gewisseld met Brandon en Sara, zodat zij dichter bij Emma zitten, want zij wilden nog niet slapen, maar een beetje praten. Ik was best moe, dus wilde al gaan slapen. Ook al was Harry ook nog niet moe, hij zei dat hij met mij mee wilde gaan, waar ik natuurlijk geen nee op zei. Toen ik gisteren met Harry sliep, voelde het zo fijn en sinds ons gesprek kan ik niet wachten om weer bij hem te liggen, maar dit keer dat het echt kan.

Ik ga zitten op het bed met mijn benen over de rand heen. Mijn voeten raken net niet de grond, waardoor ik mijn benen langzaam heen en weer kan bewegen. Ik ben gefocust op mijn voeten die heen en weer bewegen, als ik Harry plots opmerk, geleund tegen de deurpost. Hij zegt niks en glimlacht slechts naar me met een warme glimlach, iets waarvan ik niet wist dat ik het zo gemist had. Een bepaalde twinkeling in zijn ogen die erbij vrijkomt. Iets wat ik vanochtend sowieso helemaal gemist had. "Harry, kan ik wat vragen?" Hij loopt naar me toe en komt naast me zitten op het bed. "Tuurlijk." "Waarom deed je vanochtend zo irritant en sowieso de hele dag?" Harry begint te lachen, voordat hij vraagt, 'wat bedoel je irritant?" Ik haal mijn schouders op. "Afstandelijk." "Oh." Hij kijkt naar beneden, naar zijn handen. Ik leg mijn vingertoppen voorzichtig over de huid van zijn hand, waardoor hij eerst een tijdje naar onze handen blijft staren, glimlacht en vervolgens opkijkt. "Door wat je zei vanochtend. Dat het niks wordt. Ik vind je leuk Lou, maar ik kon er niks mee. Misschien kon ik het gevoel kwijtraken als ik iets meer afstand nam." Ik laat zijn antwoord even bezinken. "Sorry,' zeg ik dan. "Het is goed nu." "Ja, dat is het." Ik laat me achterover vallen op het bed. "Wow Haz, kom is,' zeg ik bewonderd. Harry laat zich verbaasd ook achterover vallen. We zijn beiden stil voor een tijdje. "Dit ligt goed." "En of." Ik begin langzaam te lachen, ik weet niet waar het vandaan komt, maar stoppen kan ik niet. Het is alsof er te veel blijdschap en vreugde in me zit. "Louis, wat is er?" Vraagt Harry verbaasd, terwijl hij toch langzaam moet mee lachen. Steeds meer en steeds harder begin ik te lachen, totdat ik me te vrolijk voel en langzaam erbij begin te giechelen. Ik houd mijn hand voor mijn mond om het te proberen te laten stoppen. Harry begint harder te lachen, waarschijnlijk door mijn gegiechel. Ik laat mezelf op Harry rollen en leun met elk een knie aan Harry's kant. "Stop,' zeg ik, wat niet erg overtuigend klinkt, omdat ik ondertussen door lach. Harry lacht door en slaat zijn arm om mijn nek heen, waarna hij me tegen zich aan knuffelt. Ik sla mijn armen strak om hem heen en begraaf mijn hoofd tegen de zijkant van zijn nek. Beiden lachen we nog, terwijl we elkaar strak aan het knuffelen zijn. We rollen langzaam van kant naar kant over het bed heen. Ik voel zoveel gelukkigheid en warmte van binnen, en dat is waar de jongen in mijn armen voor zorgt.

__________________________________