Sweet Creature (l.s.)

-H89-

Als laatste cadeautje ligt er nog een klein papiertje in het roze. Aangezien het Lotties beurd is om iets uit te zoeken, pakt ze het papiertje op en leest ze voor: "Voor Gem, van Harry." Gemma neemt hem aan en kijkt dan naar het papiertje. Vervolgens draait ze hem om, waar ze opleest: "Ga naar de vleugel." Ze kijkt mysterieus op naar Harry, wie glimlacht en zijn hoofd een beetje schuin houdt. "Je hebt niet daar iets neergezet, wat me laat schrikken toch?" Harry lacht en haalt zijn schouders op. "Misschien." Gemma maakt haar ogen tot spleetjes. "Louis, loop met me mee." Lachend sta ik op, net als Gemma. "Waarom?" Vraagt Harry. "Omdat je nooit iets ergs bij Louis zal doen, bij mij wel. Als ik Louis meeneem en je roept voordat ik daar ben niet iets van: stop! dan ben ik veilig." Harry rolt zijn ogen en Gemma en ik lopen lachend richting de kamer waar de vleugel staat. De schuifdeur is gesloten en we blijven er eerst even voor stilstaan. "Hoor jij hem roepen?" Vraagt Gemma. Ik schud mijn hoofd. "Dan zijn we veilig." Voorzichtig opent Gemma de deur tot een spleetje, maar bij het zicht wat ze krijgt opent ze hem volledig. "Oh my god!" Roept ze vrolijk en rent de kamer in, waar een reuzachtige teddybeer op de pianokruk staat. Hij is net iets kleiner dan zij is en ze slaat haar armen om de bruine beer heen. Ze tilt hem op van de kruk en sleept hem dan over de grond mee richting de woonkamer. Lachend loop ik achter haar aan. "Harry! Ik kan niet geloven dat je het echt gedaan hebt!" Harry begint hard te lachen en buigt naar voren, waarna Gemma naar hem toe rent en de grote beer in zijn gezicht gooit. Nadat ze beiden een beetje bijgekomen zijn, legt Gemma de beer weer op de grond naast de bank. "Trouwens, voor als jullie denken: waar komt dit vandaan, Harry en ik hadden het erover een paar weken geleden en we hadden er allemaal inside-jokes over. Dus het kwam niet uit het niks,' licht Gemma ons in, wat me laat lachen en ik ga weer zitten waar ik zat op de bank. "Maar thanks broertje,' zegt Gemma weer lachend en geeft Harry een knuffel.

Het is al twaalf uur en we zitten nog steeds in de woonkamer met zijn allen. Mijn zusjes hebben we al naar boven gebracht, maar voor de rest zijn we compleet. Mijn ouders en de ouders van Harry zijn wat verhalen aan het vertellen van toen we jong waren. Sommige dingen kan ik me herinneren, andere ook weer niet. Sommige dingen had ik misschien liever niet dat mijn moeder ze had verteld, maar bepaalde dingen zijn wel grappig. Zo leer ik ook veel dingen over Harry en ook vertelt zijn zus een paar dingen, die soms nog wel beschamend zijn voor Harry, maar dat maakt het juist leuker. Nu hebben ze het wat over onze middelbare en basisschooltijd, waar Harry en ik naar luisteren, terwijl ik tegen hem aanlig en met mijn hoofd op zijn schouder lig. Zijn arm ligt om me heen, die rust op mijn zij. "Louis was op de middelbare school drie keer bijna geschorst van de school voor altijd,' zegt mijn moeder, wat me laat lachen, maar vervolgens fronsen. "Drie keer?" Mijn moeder knikt. "Een keer kreeg ik een belletje van de school. Je zat toen volgens mij in de vijfde en was je dus ongeveer 16, toen vertelde ze hoe je had gevochten en zat bij de rector. Ik schrok me kapot,' zegt mijn moeder en ik glimlach wat klein als ik eraan terugdenk, terwijl Harry me vanaf mijn zijkant aankijkt. Echter zeg ik er niks over. "Wat was er gebeurd?" Vraagt Harry dan aan mijn ouders. "Nou, ik ging dus direct weg van mijn werk en reed snel naar zijn school toe. Toen ik de kamer inliep, zag ik Louis zitten, helemaal in orde. Naast hem zat alleen een jongen, wie toen in de zesde zat en hij was aardig goed geraakt, wat was te zien aan zijn bloedneus en kaak." "Toen kregen we dus alles uitgelegd, van een meisje die erbij stond bij het gevecht, wie destijds in de vierde of derde volgens mij zat. Zij had dus alles uitgelegd, aangezien ze erbij was,' zegt mijn vader dan, waarna mijn moeder het verhaal verder afmaakt. "Het was dus zo dat dat meisje al meerdere jaren gepest werd door die jongen, door het feit dat ze blijkbaar 'anders' was. Toen ze dus weer geduwd werd op het schoolterein, zag Louis dat en had hem toen een duw gegeven. Dat ging een beetje ver tot een paar klappen, nadat hij niet wilde stoppen." Gemma houdt haar hand voor haar mond om niet te lachen, wat me toch licht laat grinniken. "Wat was er toen gebeurd?" "Die jongen werd geschorst en natuurlijk mag je niet vechten, dus Louis werd voor een week geschorst." Ik knik. "Lekker weekje vakantie." Gemma lacht, maar mijn moeder schudt haar hoofd. "En die andere twee keer?" Vraagt Harry. Mijn moeder lacht dan. "Dat was simpel omdat hij al sinds de eerste klas waarschuwingen kreeg omdat hij te veel praatte in de lessen en te veel de les verstoorde door grappen en zomaar door de klas heen roepen, wat de docenten te erg irriteerde." Er wordt gelachen en ik lach ook bij de goede herinneringen van de middelbare. "Twee keer?" Vraagt Harry dan lachend, waarop mijn moeder knikt. "De eerste keer was het de laatste waarschuwing tot schorsing van een week en dat was in de derde klas volgensmij en in het einde van de vijfde moest hij officieel geschorst worden." "Echt?" Vraag ik, omdat ik het niet eens wist. Mijn moeder knikt. "Je moest volgens regels geschorst worden en toen moesten je vader en ik op school komen om erover te praten. Alleen omdat je dus zoveel praatte, is dat natuurlijk super irritant voor de docenten als ze uitleggen, maar daardoor mochten ze je wel allemaal, omdat je dus wel gezellig was in de les. Ook haalde je goede cijfers en zo kwam ze erover uit dat je een lastig persoon was om in de klas te hebben, maar te gezellig en te slim om geschorst te laten worden." Ik lach om het verhaal, net als de rest en we krijgen vervolgens te horen hoe Harry's schoolleven in elkaar zat van zijn vader.

_________________
Oi, ik update btw vanaf nu gewoon als het hoofdstuk ervoor gemiddeld is gelezen, omdat er dan geen gaten in het verhaal komen ofz haha.... in ieder geval: 💕💕💕