Jungkook is Mine [completed]

20.

Wala akong pakealam sa outfit ko. Basta makita ko lang si Jungkook. Desperate much? Wala e, ganu'n talaga.

Ang kailangan ko nalang gawin ay ang hanapin ang room ni Jungkook. Sa'n ba 'ko pwedeng magtanong?

Naghanap-hanap si Irene ng pwedeng mapagtanungan. Kaso medyo napapangunahan siya ng kaba dahil mukhang masusungit ang mga estudyante ng SOPA. Hanggang sa may nakita siyang nakaupo sa bench, estudyante naman ito pero mukhang matanda na kesa sa ibang mga estudyante. Kulay pula ang buhok nito at mukhang busy lang sa ginagawa nito sa hawak-hawak na cellphone.

Agad niya itong nilapitan saka nagtanong, "Ahm, bata, pwede bang magtanong?"

Napaangat naman ang ulo nito at tumingin sa kanya. Nabigla siya sa nakita. Putang-Ito ba si Namjoonie? Namjoonie! MyGahd!

"Ahh, bakit ano 'yun? Teka, kilala ba kita? Nakita na ba kita dati?" tanong naman nito sa dalaga saka napatayo at tinignan ng mabuti ang mukha ni Irene. Napatingin naman sa ibang direksyon ang dalaga saka binaba pa lalo ang cap na suot niya para hindi siya makilala ni Namjoonie.

"Hindi ah! Ngayon pa nga lang kita nakita e. Teka, pwede na ba 'kong magtanong? Alam mo ba kung sa'n 'yung room ni Jeon Jungkook?" ilang na ilang na tanong niya kay Namjoon. Patuloy lang ito kasi sa pagtitig sa kanya.

"Teka, parang kilala kita! Ikaw si. . .Ikaw si. . .Pota! Hindi ko maalala!" sigaw ni Namjoon saka napadabog. "Sa'n nga ba ulit kita nakita?" gigil na gigil na tanong nito sa sarili.

"Teka nga, bakit mo ba 'ko sinisigawan? Ngayon nga lang tyo nagkita kaya hindi tayo magkakilala! Saka nagtatanong ako sayo, sagutin mo naman, please."

"Nevermind na nga lang. Sa third floor siya d'yan sa building na 'yan. Bahala ka nalang mag-ikut-ikot kung saan," paliwanag ni Namjoon saka umupo ulit sa bench at pinagpatuloy ang ginagawa niya.

"Ahh, sige. Salamat," nakangiting sabi nalang ni Irene saka na umalis dala-dala parin ang mop at balde.

Tangina naman ng Namjoonie na 'yun! Muntik na 'kong makilala! 'Buti nalang bobo siya at hindi niya naalala. Pero mas gwapo pala siya sa personal?

Pero wala paring tatalo sa Kookie beybeh ko. Ingrown lang siya ni Jeon Jungkook para sa'kin.

Umakyat na siya sa third floor na parang assassin. Nakayuko kasi siya at halatang-halata na nagtatago lang. Mukha siyang tanga pero okay lang sa kanya kahit nagmumukha siyang weirdo sa iba. Siya lang kasi ang nakacap sa lahat ng mga janitor at janitress sa SOPA.

Pasilip-silip lang siya sa mga rooms na nadadaanan niya saka mabagal na naglalakad para pagmasdan kung nasa loob ba si Jungkook.

Napatigil naman siya saka tinignan ang lahat ng mga rooms sa buong hallway hanggang sa dulo. Ang dami. Mukhang mapapalaban ako nito a.

*•*•*

"Hyung, may tanong ako. Nine times nine?" tanong ni Taehyung kay Hoseok.

"Easy naman! Syempre sixty-nine! Gago!" sagot naman ni Hoseok kaya napaface-palm nalang si Jungkook.

Napatawa naman ng malakas si Taehyung saka napahampas pa sa tuhod.

"Bakit? Anong tinatawa-tawa mo d'yan? May mali ba, ha?" inis na inis na tanong ni Hoseok sa patuloy parin na tumatawa na si Taehyung. Pinili nalang na mag-cellphone ni Jungkook habang hinihintay si Joy na pumunta saglit ng banyo.

"Hindi. 'Kala ko kasi hindi mo alam e!"

Mas lalo pang napaface-palm ang binata. Kahit na busy sa paglalaro sa cellphone niya, naririnig parin niya ang kabobohan ng mga hyungs niya. Joy, antagal mo naman. Nauulol na 'ko sa mga kasama ko.

Maya-maya lang ay dumating na rin si Joy. Nakangiti itong lumapit sa kanya saka siya hinalikan nito sa pisngi. "Babe, pasok na 'ko sa loob ng room, ha?" pagpapaalam ni Joy. Tumango nalang si Jungkook.

Kasalukuyang kasing nasa labas ang mga tropa. Wala pa naman kasing prof kaya tumatambay muna sila sa hallway. Si Hoseok naman, nakikitambay lang pero hindi talaga du'n ang room niya. Kasabayan niya kasi si Namjoon at sa kabilang building pa sila.

Maya-maya lang ay may sumigaw na unano galing sa malayo habang tumatakbo papalapit sa kanila. Hindi, si Jimin lang pala.

"Kookie!" sigaw nito at nang makalapit ay hinawakan agad ang dalawang magkabilaang pisngi ni Jungkook at pilit na nilalapit ang nguso niya sa nguso ng binata.

"Yuck, bromance!" komento ni Taehyung na diring-diri sa nakikita.

"Kung nagseselos ka, Taehyung, pwede naman nating gawin 'yan," singit ni Hoseok.

"Ulol?" tanging nasabi lang ni Taehyung saka nagwalk-out at bumalik na sa room niya.

"Hyung naman, nakakadiri ka talaga! Kailangan ba kapag nagkikita tayo, hahalikan mo 'ko?" inis na inis na sambit ni Jungkook saka tinanggal ang dalawang kamay nito sa pisngi niya.

"Hehehe. Labyu talaga, Kookie."

Hindi naman bakla 'tong si Jimin hyung pero pagdating sa'kin, nababakla na e.

Mga ilang saglit lang ay pumasok narin sila sa room nang nakitang malapit na ang prof.

Nagsimula narin ang klase. Katabi niya si Joy na binibigay ang buong atensyon sa prof. Si Jungkook naman, hindi magawang makinig sa klase. Tinatamad kasi siya. Gusto nalang niyang matulog. Pinagsasabihan naman siya minsan ni Joy kaya minsan bumabalik siya sa pakikinig. Kaso maya-maya lang ay tatamarin nanaman siya.

"Babe, subukan mo namang makinig sa prof natin. 'Wag mo hayaang kainin ka ng katamaran," pagsesermon sa kanya ng kasintahan kaya tumango siya at tinuon nalang ang pansin sa prof. Pang-ilang sermon na ba 'to ni Joy sa'kin?

Kahit ano kasing gawin ko, tinatamad talaga ako e. Saka kahit makinig naman ako, lumalabas rin naman sa kabilang tenga ko 'yung mga naririnig ko.

Nakapatong ang baba niya sa dalawang kamay niya at nag-iisip nalang ng kung anu-ano. Iniisip niya kung pa'no ba makapasa sa subject na 'yun ng hindi nakikinig.

Hanggang sa napatingin siya sa labas at nakita ang isang janitress na busy sa pagma-mop ng sahig. Pamilyar ang hugis ng katawan at tangkad nito kaya tinignan lang niya ng maigi ang janitress. Pilit niyang inaalala kung sa'n ba niya nakita ang taong 'yun. Kaso wala naman siyang naaalala. Bakit ko nga ba tinitignan ang janitor na 'yun? Janitor ba 'yun o janitress?

Mga ilang saglit lang ay medyo napaangat ang tingin nito at parang may hinahanap sa loob ng room nila.

Sinong hinahanap niya?

Sinundan naman ni Jungkook kung saan ito nakatingin saka binalik ang tingin niya sa janitress.

Tumitig ito sa kanya kaya nakilala rin niya kung sino ang janitress.

Nanlaki ang mga mata niya nang nakitang si Irene pala ang janitress na 'yun. Kumaway iyon sa kanya habang nakangiti ng malaki.

"Kookie beybeh!" hindi niya narinig ang sinabi nito pero alam niyang tinawag siya nito dahil nabasa niya 'yun sa labi ng dalaga.

Si Irene nga!

Napakagat ang binata sa labi saka napaiwas ng tingin at binalik ang atensyon sa prof. Sa sobrang excitement niya nang makita ang dalaga ay nahirapan siyang huminga. Saglit lang naman 'yun at nagbalik ulit ang normal breathing niya. Binalik niya ang tingin sa labas at nakitang wala na ang dalaga du'n. Nasa'n na ba siya?

Namamalikmata lang ba ako o talagang nakita ko si Irene?