Jungkook is Mine [completed]

42.

sorry sa matagal na update, wala kc kming internet dto sa caloocan hehuheuehue sana naalala niyo pa ung last scene

*•*•*

"Hyung," halos pabulong na pagtawag ni Jungkook kay Hoseok. Isinilid niya ang mga kamay sa bulsa at nanatili sa posisyon niya habang nakatingin lang sa side profile ni Hoseok. Nasa harap naman niya ang nakatatanda na nakaupo sa swing habang marahang in-u-ugoy ito. Alam niyang nakikita siya ni Hoseok mula sa peripheral vision nito ngunit hindi man lang siya nito inimikan o tinignan-diretso lang itong nakatingin sa kawalan. "Hyung, please. . ."

Hoseok heard him, but he didn't asnwer. Napalingon lang siya ng kaunti sa gilid niya ngunit hindi niya tinignan ng diretso si Jungkook. He looked back to where he was staring and heaved a sigh.

"Hyung, mag-usap tayo." Jungkook's voice was louder this time.

Hindi parin humarap si Hoseok kay Jungkook ngunit nagsimula na siyang magsalita. "Bakit nakipaghiwalay ka kay Joy? Anong dahilan, maknae?"

Nanaig ang katahimikan. Tiim ang mga bagang ng isa't-isa. Jungkook couldn't believe what he heard. Tama ba ang narinig niyang galit ang kaibigan dahil nakipaghiwalay siya kay Joy? He scoffed, "Hyung, nagagalit ka ba?"

Again, Hoseok didn't answer. Nararamdaman niya kung ano talaga ang pakay ni Jungkook at nakipaghiwalay ito kay Joy-marahil ay dahil kay Irene.

"Hyung, nakipaghiwalay ako kay Joy dahil ayokong maging madaya sa kanya. Ayokong lokohin pa si Joy. Para ko na rin kasing niloloko ang sarili ko kung ipagpapatuloy ko pa kung anong meron sa'min," kusang pagpapaliwanag ni Jungkook.

"Dahil din ba kay Irene, ha, maknae?" Hoseok asked calmly. Nag-iba talaga ang boses nito at hindi makikita ang kahit na anong bahid ng tunay na pagkatao ng isang masayahing Hoseok. Napatayo ito mula sa pagkakaupo sa swing at saka tumagilid para humarap kay Jungkook. "Si Irene ba?"

Nagsalitan sila ng mga matatalim na tingin bago sumagot si Jungkook.

"Oo hyung," matigas na sabi ni Jungkook saka pinantayan ang mga matatalim na tingin ni Hoseok. Napipikon na siya. Alam na niya ang dahilan kung bakit nanggagalaiti sa galit si Hoseok. Hindi nanaman niya maiwasan ang makaramdam ng selos.

Nagtiim ang bagang ni Hoseok saka kinwelyuhan ang binata. Jungkook kept his calmness. Tinitigan lang niya ang mga mata ni Hoseok. "Anong ginagawa mo maknae? Iniwan mo si Joy para lang sa kanya! Ano bang ginawa sayo ni Joy ha? Naging mabuting girlfriend siya sayo!" nanggagalaiting bulyaw ni Hoseok.

Naningkit ang mga mata ni Jungkook sa inis. Hindi siya makapaniwalang nangyayari ito sa kanilang dalawa. Ni minsan ay hindi pa sila nag-away. Napasinghal siya saka tinitigan ang mga mata ng kaharap. "Yan ba talaga ang kinagagalit mo? May pakealam ka ba talaga kay Joy? O naiinis ka dahil alam mong may posibilidad na pwede kong makuha si Irene?" pabalang na saad ni Jungkook na mas nagpainis lalo kay Hoseok at nagpanipis sa mga labi nito.

Bumuntong-hininga si Hoseok saka binitawan ang kwelyo ng binata at yumuko. "Alam mo naman 'diba? Alam mo naman kung anong nararamdaman ko sa kanya. Alam mo namang sa'kin lang si Irene," kalmado ngunit matigas na sabi ni Hoseok.

Matipid na ngumisi si Jungkook sa kaharap. Sobrang napipikon na siya. Si Hoseok hyung ka ba talaga? "Alam mo rin ba 'yang sinasabi mo hyung? Inaangkin mo si Irene. Ano bang karapatan mong sabihin 'yan?"

Nagtiim ang mga bagang ni Hoseok sa inis. Unti-onting napayukom ang nanginginig niyang mga kamao. "Iniwan mo si Joy para lang kay Irene? Tatlong taong naging kayo ni Joy, maknae!" he said, his brows furrowed.