Mijn hemel, wat een lange nacht. Ik steek mijn sleutel in het slot en draai de deur open. Als ik naar binnen loop doe ik de deur achter me dicht, draai het slot wel twee keer om en loop dan direct door naar mijn slaapkamer. Hier ontdoe ik me van mijn werkkleding en borstel de klitten uit mijn lange haar. Met een handdoek om me heen loop ik naar de badkamer en draai de kraan open. Als het water de goede temperatuur heeft bereikt, stap ik onder de kleine douche. Wat is dit toch heerlijk ontspannend.
Omdat ik niet voor heel lang warm water heb, stap ik al na vijf minuten de douche uit, voordat de ijskoude waterstralen mijn lichaam doen bevriezen.
Met mijn hand veeg ik de damp die zich op de spiegel heeft genesteld weg. Donkere kringen ontsieren mijn groene ogen. Mijn pikzwarte haar plakt op mijn voorhoofd. Eraan toegeven dat dit werk mij nekt doe ik niet. Ik heb gewoon een beetje slaap nodig. Maar helaas ook na de douche voel ik me niet slaperig.
Nadat ik me heb omgekleed, loop ik naar haar kamer en doe de deur heel zachtjes open. Mijn engeltje slaapt nog als een roosje. Ik loop naar haar toe en pak het boek dat open op haar buik ligt. Ik moet lachen als ik de titel zie. Dit boek heb ik haar namelijk al ontelbare keren voorgelezen. Op haar nachtkasje staat een halfvol glas melk. Oei, de deugniet heeft vast haar tanden niet gepoetst. Ik strijk haar donkere haren uit haar gezicht en geef haar een kus op haar voorhoofd. Dan loop ik haar kamer uit. Over twee uurtjes moet ik Aya wakker maken, want dan moet ze naar school.
YOU ARE READING
De zwarte met het witte hart (VOLTOOID)
言情''Waar zijn ze?'' Schreeuwde ik. Mijn oma keek weg. ''Ze zijn heen hbiba, ze zijn heen.'' Antwoordde ze huilend. Ik voelde alle leven uit mijn lichaam trekken en viel neer. Ik was een paar uur bewusteloos, al kon ik wel om me heen horen wat er gebeu...
