The Lost Prodigy

6. Flair

I can feel my body submerging towards the deepest part of the river. My body is suffering from the intense cold brought by the raging water. I can't fully move my body because of the spell casted on me. But despite the tragic situation, I can still breathe properly.

And I consider it weird.

Sinubukan kong magsalita at hindi naman ako nabigo dahil nagagawa ko ngang magsalita sa ilalim ng tubig. Bubbles rose as I opened my mouth. Napagpasyahan ko ring buksan ang nakasarado kong mga mata.

As I opened them, I can see a blue light shining from the surface. Kumikinang ito na tila hinihikayat akong lumangoy paitaas at umahon. Sinubukan kong galawin ang aking mga paa at braso. Hindi naman ako nabigo dahil unti unti ko na ring nagagalaw ang aking katawan ng maayos. Nawala na rin ang bisa ng spell.

I started swimming upwards. Habang papalapit ako sa liwanag ay lalo itong kumikinang. Bago pa ako makaahon ay napapikit ulit ako dahil sa liwanag nitong taglay.

"Blaire."

I can hear a woman's voice calling me. The sound of her voice feels so sweet and soothing. Gumaan bigla ang pakiramdam ko at parang nanumbalik ang aking nawalang lakas.

"Blaire, open your eyes."

Agad ko namang sinunod ang iniutos ng boses. Nang imulat ko ang aking mata ay bigla akong kinabahan dahil hindi ko alam kung saang lugar ako naroroon. Ang umaalon na karagatan at ang asul na katubigan lang ang aking tanging nakikita. Rumaragasa ang mga alon kaya nahihirapan akong makisabay sa agos. Ang ipinagtataka ko ay kung paano ako nakarating dito kung kanina ay sa ilog ako nahulog.

"Blaire, catch me and I'll help you."

Nagsalitang muli ang boses kaya hinanap ko ang pinanggagalingan nito. I looked up and I saw that it came from a large water ball floating in midair. It kept on shimmering a blue glow everytime it speaks. My instincts pushed me to catch that water ball.

Tumango naman ako bilang pag-sang ayon. Nasa hindi naman kalayuan ang bolang tubig kaya makakaya ko namang abutin ito. Isinantabi ko muna ang mga katanungang bumabagabag sa akin dahil kailangan kong magfocus.

But the question is, can I manage the wrath of the ocean? The waves are high and the current is so strong. This isn't going to be easy.

Imbes na panghinaan ng loob, I motivated myself to go on. I started swimming towards the direction of the water ball. Ginawa ko ang lahat ng aking makakaya kahit tinatangay ako ng malalakas na alon palayo. I dived underwater to avoid the waves but still, I got a hard time because the current kept on pushing me towards the opposite direction.

Despite the obstacle, I tried my very best to withstand the force of the ocean. Lumangoy ako ng mabilis underwater at nang makita ko na ang bolang tubig sa itaas, agad akong umahon. I extended my hands and finally, I had caught it.

Nang mahawakan ko ang bolang tubig ay naging asul na enerhiya ito at bumalik sa karagatan. Sa gitna ng rumaragasang alon ay lumitaw ang isang napakagandang babaeeng nakasuot ng mahabang puting bestida. Umaalon ang kanyang itim na buhok at nakikisabay sa malakas na hampas ng hangin. Nakita ko siyang ngumiti sa akin at pagkatapos nun, agad na kumalma ang karagatan.

Maayos na akong nakakalangoy dahil payapa na ang daloy. Napatingala naman agad ako nang biglang naglakad papunta sa akin ang babae. Namangha talaga ako nang makita ko siyang naglalakad sa tubig.

I saw her move so gracefully and elegantly while walking towards me. Nakita kong itinaas niya ang kanyang kanang kamay at bigla na lang akong nakaramdam ng kakaiba. Nagsimulang umangat ang katawan ko at nagulat ako dahil nakapaloob ako sa isang malaking bubble.