Kylo Ren - Opowieść o Upadłym Jedi

Kapitan Solo

Stary przemytnik, a później bohater Rebelii. Teraz, kiedy Imperium nie stwarza już zagrożenia, Han Solo postanowił nieco oderwać się od ważniejszych obowiązków i wrócić do bardziej luźnego stylu życia. Nie stał się znowu szmuglerem, ponieważ nie musiał przed nikim niczego przemycać. Po prostu, razem ze swoim wiernym kompanem wookiem, zaczął przemierzać mniej znane rejony galaktyki, w okolicy Dzikiej Przestrzeni.

Właśnie zajmował się naprawą generatoru pola, który zaczął nawalać po zadarciu z lokalnymi gangsterskimi klubami.
Wtedy usłyszał pisk w swoim holo-komunikatorze.

-Chewie! Przekieruj wiadomość do komputera. To może być Leia!

Wookie posłusznie wziął wyświetlacz, wcisnął pare guzików i potwierdził oczekiwania przyjaciela pomrukiem. Oddał urządzenie Hanowi, który już wychodził "spod podłogi" Sokoła.

Ustawił wyświetlacz przed sobą i uśmiechnął się.

Dokładnie naprzeciwko niego pojawił się nieco zniekształcony, niebieskawy obraz jego żony. Po chwili hologram się ustabilizował.

Leia, z niewielkim przymusem, odwzajemniła uśmiech męża.
Obok niej pojawili się C-3PO i R2-D2.

-Kapitanie Solo.

-Mi też miło cię widzieć.

-No dobrze... Han... chciałam tylko powiedzieć, że Adepci są już w drodze na Illenium.

-Ben... on też?

-Właśnie to mialam ci przekazać. Może... ustabilizujecie swoje kontakty? Może spowrotem spróbujemy żyć normalnie? Tak jak kiedyś?

-On i tak będzie pod okiem Luke'a. Ma być Jedi, a oni nie mogą przywiązywać się do innych osób...

Leia z rezygnacją odwróciła głowę.

-Skoro szukasz tak niewiarygodnych wymówek, to znaczy, że pewnie wcale ci nie zależy...

Połączenie zaostało zakończone.
Chewbacca, który w milczeniu przyglądał się sytuacji, teraz zaryczał cicho. Potem warknął głośno i spojrzał na przyjaciela.

-Że mi nie zależy? I ty jeszcze ją popierasz? Eh, to właśnie tu utkwił nasz związek.

Teraz Chewie wskazał kokpit i zawył.

-Ustaw cel na Illenium. Może uda nam się dotrzeć przed Adeptami.