TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

8.BÖLÜM

" Kerem Zeynebin ona kendisi gibi bağırdıktan ve odadan çıktıktan sonra düşünme fırsatı bulur. Bağırması gereklimiydi? Değildi. Ama diğer kızlara verdiği tepkilerden dolayı ona da bir anda bağırmıştır. Babası geldikten sonra da onunla biraz konuşmuş ve ardından yeniden odaya Zeynep girmiştir. Kendisi ile kısa süreliğine göz göze geldikten sonra Zeynep kafasını çevirip babasına dönmüştür. Babası ile konuştuktan sonra yeniden odadan çıkmıştır. Babası da toplantı nedeni ile odadan çıkınca kendisi de bir süre sonra odadan çıkar. Koridorda bütün rahatlığı, karizması, çekici tavrı ile yürürken yine tüm ilgiliyi üzerine çekmiştir. Asansöre giderken gözğ bir odaya çarpar kapı tam kapatılmamıştır bu yüzden Kerem bir anlığına baktığı yerde Zeynebin saçlarını görür. Yoluna devam edecekken olduğu yerde durur ve kapıyı yavaşça açıp içeri girer. İçeriye girince Zeynebe doğru ilerler. Zeynep'in başını masadan kaldırmadığını görünce şaşırır. Yana doğru hafifçe eğilir ve gözlerinin kapalı olduğunu görür. Geri çekilip ellerini cebine koyup onun uyanabileceği ses ile konuşur"

_ İş yerinde ne zamandan beri uyunuyor?!

"Zeynep dalmışken yüksek ses ile bir an da gözlerini açıp kafasını kaldırır ve bulanık gözleri ile karşında Kerem'i görür. Gözlerini bir kaç kere kapatıp açar ve aynı zamanda kaşlarını çatar. "

_ İş yerinde uyunmadığını bende biliyorum Kerem Bey! Sadece daha zaman olduğu için başımı koydum! Bir daha olmaz !

_ Bencede bir daha olmasın. Zehraydı değil mi? Zehra Hanım.

"Zeynep'in çatık kaşları tam tersine bu sefer biraz havaya kalkar. Zehra mı? Zeynep adını Zehraya mı çevirmişti? Sinirle ama yüzüne yansıyan zoraki gülümseme ile bakar ona. "

_ Hayır Kerem Bey, Zehra değil Zeynep. Bu kadar unutkan olabileceğinizi tahmin etmezdim, sonuçta sizi kurtaran kişinin ismini de unutmanız biraz tuhaf.

"Kerem kendine tuzağına düştüğünü anlasada yüzündeki sahte gülümsemesini bozmadan devam eder. "

_ Önemsediğim bir şey değil. Eğer önemseseydim unutmazdım zaten. Ayrıca ben sana gel beni kurtar dediğimi hatırlamıyorum. Teşekkürde ettim konu kapandı en azından benim için.

_ Öyle mi? Çok güzel. Şimdi eğer izin verirseniz dosyaya son bir kez bakıp Ahmet Bey'e götüreceğim.

_ Tabii ki. Dikkat et ama uyuma dosyalara bakarken.

_ Çok şakacısınız ama ben gülmedim. Neyse şöyle yapalım ben Ahmet Bey'in yanına gidiyorum siz isterseniz burada bekleyebilirsiniz?
" Zeynep ayağa kalkıp dosyayı ve defterini alır. Daha sonra Kerem'e bir kez bakıp yanından geçecekken engellenir. Zeynep önce kolundaki eline daha sonra da Kerem'in yüzüne bakar sorarcasına. Kerem'in gözleri onun gözleri ile buluşurken yavaşça sözler dökülür dudaklarından."

_ Babama da böyle yakalanma.

" Zeynep en azından bir özür beklerken ondan alayla çıkan bu sözler karşısında kolunu hızla çeker elinden. Bu sefer o Kerem'in suratına zoraki bir alay ile bakar. "

_ Bu kadar düşünmeyin beni, dikkat ederim ben merak etmeyin siz.

"Zeynep ona söz hakkı tanımayıp yüzündeki gerilim ile odadan çıkar. Hızlı adımlar ile Ahmet'in odasına ilerler kapıyı çalıp içeri girer. Dosyaları verip odadan çıkar ve yine Kerem'in orada olmamasına inanarak kendi odasına döner ve Kerem'i orada görmeyince derin bir nefes verip yerine oturur. Günün devamın Kerem'i görmeden ve bunun sevinci mutluluğu ile devam ederek bitirir. Çıkış saati gelince çantasını alıp Ahmet Bey'in odasına gerekli olan bir için gider. Kapıyı açıp içeri girer. "

_ Pardon rahatsız ediyorum Ahmet Bey ama bir şey konuşabilir miyiz sizinle?

_ Tabii gel otur bakalım iş saati bitti nasıl olsa.

"Zeynep geçip karşısına oturur çekingen şekilde. Nasıl söyleyeceğini bilemez. "

_ Ne konuşacağız?

_ Nasıl söylerim bilmiyorum yani ayıp olur diye de düşünüyorum ilk günden.

_ İlk güne göre çok çok iyiydin yaptığın tüm işler çok iyidi. Ayıp olacağını da sanmıyorum söyle lütfen çekinme. İş saati bitti şuanda patronun Ahmet Bey değil, Ahmet amcanım.

_ Peki. İlk günden olmasını bende istemezdim ama ihtiyacım var buna. Acaba ben maaşımı biraz erken alabilir miyim? Şuanda çok ihtiyacım var inanın eve gidecek param bile yok o kadar kötü durumdayım. Ben maaşımı bugün alsam ilk günüm daha yarısını alsam da olur, yani siz ne kadar uygun görürseniz. İsterseniz diğer maaşımdan da kesebilirsiniz hiç sorun değil. Yeter ki şuan ki sıkıntılı durumu atlatayım.

"Ahmet Zeynebin konuşmalarını mest olmuş bir biçimde dinler. Tüm söylediğinin, anlattığının gerçek olduğu o kadar bellidirki, konuşurken bakışlarını bile kendinden kaçırıp ses tonunu en altlara indiriyordur. Ahmet Zeynep'in bu tavrına hayran kalır ve gülümser. "

_ Ne maaşını kesmesi Zeynep saçmalama lütfen. Madem bu kadar ihtiyacın var erkenden alabilirsin tabiki hakkını. Babam kredi kartımı aldı demiştin aşağıya söyle şimdilik oradan halledin sende babandan al para islemlerini bankadan hallediyoruz çünkü.

_ Çok çok teşekkür ederim anlayışınız için gerçekten ben babamdan hemen alacağım.

_ Rica ederim. Başka bir şey var mı? varsa çekinmeden söyle lütfen.

_ Hayır çok çok teşekkür ederim. İyi akşamlar.

_ Sanada annene babana selam söyle.

_ Tabi söylerim.

"Zeynep mutlulukla odadan çıkıp aşağıya iner ve para işini halleder. Sonunda elinde kendi kazandığı parası vardır. Eve gidip bunları anlatıp babasından da kredi kartını alır. Odasına çıkıp önce topuklu ayakkabılarından kurtulur ve duş alıp kendini sabahtan beri hasret kaldığı uykuya bırakır. "

"Zeynep yine mecburen ama bu kez daha mutlu şekilde kalkar sabah. Çalışanlardan istediği sandviçi yerken aynı zamanda hazırlanmaya da başlar. Kısık bir müzik açıp, hem söyleyip hem kıyafet seçer kendine. Beyaz altları çok belli olmayan dantelli dar elbiseyi giyip krem bağcılıklı topuklu ayakkabılarını giyer. Siyah takılarını takıp yine doğallığını gölgelemeyen bir makyaj yapar. İşini halledince müziği kapatır sessizce söyleye söyleye merdivenlerden iner. Bu sefer annesinin babasının kahvaltı masasında olduğunu görür. Hızlıca gelip ikisini de öper. "

_ Çıktım ben görüşürüz.

_ Yedin mi anneciğim bir şeyler?

_ Yedim anneciğim. Hadi lafa tutmayın beni işe geç kalmak istemiyorum. Görüşürüz.

" Zeynep aynı enerji ile evden çıkıp taksiye biner ve şirkete gelir. Yukarı çıkıp akşama kadar verilen işleri halleder. En son Ahmet Bey çıkmadan dışarıdan alması gerektiği şeyi söyler ve çıkar. Zeynep bütün günün sakin rahat geçmesi nedeni ile Ahmet çıktıktan sonra o da dışarı çıkar. Şirketten çıkar çıkmaz görmek istemediği birisiyle karşılaşır Zeynep.................