Evlilik

18 3 0
                                    


Deku bugün kesinlikle yerinde duramıyordu. En sonunda o hafta sonu gelmişti. Bugün Kacchan ile evlenecekti. İçinden gelen sevinç çığlıklarını bastirdiktan sonra karnı kocaman gözüken sevgilisinin yanağından öptü ve uyandırdı onu. Normalde öğlende anca uyanan Katsuki huysuzlansa da işleri vardı ve herkes yakın zamanda gelecekti. Gerçi her zamanki kişiler olacaktı.

Sonuçta tören akşam 6'da olacaktı ve her şeyin hazır olması gerekiyordu.

Hızlıca yataktan kalkıp kahvaltıyı hazırladı ve iki kedi insanı sofraya taşıyarak kaldırdı. Bu enerjisi ikisi içinde fazla boğucuydu. Daha sonra Deku bir korumayı terzide özel takımları alması için yollarken Katsuki de duşa girmişti.

Bir kaç saat sonra önce Kiri ve Denki, sonra düğün için kiraladıkları eşyalar gelince fazlasıyla yardımla beraber bahçeye ufak bir tören için gerekli her şeyi getirmişlerdi. Beyaz masa ve sandalyeler, yürüyüş yolu için üzerine çiçek olan büyük beyaz sütunlar ve elbette altında duracakları beyaz kemer.

Ardından kızlar-Mina, Tsuyu, Jirou, Kiyoko, Tooru ve Ochako geldi. Hepsi daha yeni toplu kuaförden çıktıkları için mükemmel gözüküyorlardı.

Erkekler ise kendilerinden utandıklarında için üst kata kaçıp kendileri hazırlanmaya başlamışlardı. Kiri ve Denki getirdikleri siyah takımları giyerken Deku kızların zoruyla odada olan takımını farklı bir yerde giymişti. Düğünden önce gelini görmek kötü şans getirirmiş. Daha sabah yanında uyandığını söylemeden sadece dediklerini yapmanın daha doğru olduğunu düşünmüştü

Beyaz takımı üzerinde parlarken gülümsemesini tutamamıştı. Normalde hep siyah giydiği için Katsuki'nin isteğiyle kendine beyaz, ona siyah takım söylemişti. Normalde gelinlerin beyaz giymesi gerektigi düşünülse de onun için fark etmezdi. Katsuki'ye her şey mükemmel dururdu. Ayrıca hamileyken daha da güzel gözüküyordu gözünde.

"Hiç mi gergin değilsin lan? O kadar da konuşma hazırladım." Dağınık saçları az da olsa toparlanmıştı. Ama her an bozulabilecek gibi durduğundan aynaya bakıp kontrol etmeden duramıyordu. "Yıllardır hayalimde olan anı yaşadığım için mi? Hayır." Hayır, ölecek kadar gerginliği vardı ama mutluluğu üstün geliyordu.

"Senin adına mutluyum dostum." Uzun bir yoldan gelmişlerdi buraya. Şirketi kurmaları, kendilerini tanıtıp üstünlük sağlamaları ve en sonunda onunla yüz yüze geldikleri o ilk andan bu zamana kadar.

"Seni ne zaman görüyoruz?" Ama bunları ona söyleyecek değildi. Aralarında olan görünmez bağı söylemek gereksiz olurdu.  Kiri düşünüyormuş gibi yaptı. "Sen ne diyordun? Ha hatırladım. Kapa çeneni." Beraber gülmeye başladılar.

"Katsuki ne zaman hazır olur dersin?" Omuz silkti. "Kızlar ne zaman tamam derse?"

"Söylesene uzun süre buradayız."

"Birkaç dakika ya da saat bana etki etmez." Geçen yılları yılları düşündükçe daha da önemsiz geliyordu. "O halde saçına bakmayı kes ve otur. Aptal gibi gözükmeye başlıyorsun."
...

Katsuki ise odada kendine sabır diliyordu. Deku'nun aldığı takımın beli lastikli olduğu için karnını rahatsız etmiyordu. Ceketin kesimi ise karnını kapatıp sıcak tutuyordu. Aynaya bakınca kendi hazır hissetse de yanındakiler hiç de öyle düşünmüyordu.

"Saçımla uğraşmayı kesin artık!"

"Kesim daha yeni bitti Katsuki bırak şekillendireyim." Evet saçları uzatmıştı ve uzun süredir jöle sürmediği için dağınık ve uçları boynuna değiyordu. Hazırlığına yardım etmek için geldiklerinde ise Mina böyle olacağını bildiği için yanında getirdiği kesme makasıyla ona gülümsemeye başlamıştı.

Kedi-İnsan (Dekubaku)Where stories live. Discover now