Kedi-İnsan (Dekubaku)

Bölüm 10

*Birkaç saat önce şirket ofisinde*

"Demek Kaminari Denki?" Kirishima anlık olarak titrerken Deku kıkırdadı. Gizlice odaya girdiği için onu fark etmemişti bile. "Şu kaç zamandır bahsettiğin garson mu?" Ekranı ona çevirdi biraz. "Evet. Şuna bak."

Araştırma sonuçlarını ona gösterdi. " 19 yaşında. Annesi küçükken ölmüş ve babası belirli aralıklarla hapse girse de kefaletle kurtulmuş. Lise mezunu. Ayrıca lise başından beri iş kaydı var." Listeye göz gezdirdi. Garson, temizlik, bulaşık, eşya taşıma, dergi ve gazete dağıtımı

"Birde şuna bak." Ekranda lise not kağıdı vardı. Her yılın başarısı çok iyiydi ve üniversite sınavında yüksek bir sıralama yapmıştı. Tercih yapmamıştı ama. "Peki nasıl bulaşmış buraya?" Kiri gözlerini devirdi. "Belli değil mi? Daha fazla para kazanmak istemiştir. Veya Birileri onu kaçırmıştır. Okuldan arkadaşı kayıp ilanı verse de ne polis ne de babası araştırmayınca kalmış olduğu gibi. İpucu bile yok."

"Kötü olmuş. Peki onun için ne yapmayı planlıyorsun?" Gözlerini ovaladı. "Şu anda, bilmiyorum. Ama onu olduğu gibi bırakamam." Omzuna vurdu yavaşça. "Anlıyorum dostum."
...

*şu an*

Geçen bir saat içinde Denki ne kadar az konuşsa dahi Deku onun güçlü bir kişiliğe sahip olduğunu anlamıştı. Kim olduğunu bilemesine rağmen Katsuki için kafa tutması kesinlikle beklemediği bir şeydi. Geçen sürede sakince içkisini içmiş ve Katsuki'ye uzaktan izlemişti. Her ne kadar ona hayran olsa da Bu kadar iyi dans etmeyi bilmesini istemezdi. Bu bilgileri ona unutturmak için elinden geleni yapacaktı. Sadece biraz daha zaman gerekiyordu.

"Merhaba efendim. Bir sorun var mı?" Ne zaman geldiğini anlamadığı pembe saçlı kıza baktı. Bir şekilde tanıdık gelse de Garsonlar gibi giyinmemişti ama çalışan olduğundan emin gibiydi. Belki garsonları denetlediğini düşünerek Denki'nin beline koydu ve hafif kendine çekti. "Hayır sorun yok. Delfie çok iyi biri." Kız yavaşça kafasını salladı. "Bunu duyduğuma sevindim." Bu bakışları bir yerden tanıdığını biliyordu Midoria ama hala çıkartamamıştı

"Ben iyiyim Mina." İşte şimdi tum parçalar yerine oturmuştu. "Mina derken..." ikili ona bakınca şapkasını çıkarttı ve saçlarını karıştırıp kıvırcak haline dönmesini sağladı. "Ashido mu? Beni liseden hatırlarsın." Kimliğini ortaya çıkartmak büyük riskti ama eğer gerçekten tahmin ettiği kişiyse çok işe yarayacaktı bu.

Kız saniyelik olarak dönmüş ardından gözlerini ovalamıştı. "Yanlış görmüyorum değil mi? İzu?" Yavaşça kıkırdadı. "Evet." Sonra bakışları denki'ye kaydı. "Şu senin kırmızılı Eijiro mu?" Çocuk şaşkınlık üzerine şaşkınlık yaşıyordu çünkü kimseye adını söylememişti. "Şey öyle de... Siz tanışıyor musunuz? Nasıl lan!" Sesini sakin tutmaya çalışıyordu ama başarılı olduğu söylenemezdi.

"Açıkçası bunu bende merak ediyorum. 10 yıl da muhteşem değişim! Lisede her gün sakarlık yapan çocuk mafyaya dönüşüyor." Midoriya şapkasını yine takarken Mina'nın hala aynı kız olduğunu anladığı için rahatlamıştı ama aynı soru onun için de geçerliydi. "Bu biraz uzun hikaye. İsmimi bilen ilk kişisin büyük bir başarı." Bunu anlayacağını umuyordu. "Pekala, senin iyi biri olduğunu bildiğim için Denki'yi sana emanet edebilirim ama bana açıklama borçlusunuz." İlerlerken bir anda durdu. "Yoksa bunların hepsi-" Dekı gülümsedi. "Evet." Mina hafif kıkırdadı. "Gerçekten, hiç değişmemişsin."

Ardından yanlarından ayrıldığında Denki hala bir şey anlamamıştı. "Bu da ne demek böyle? Hiç kimse Mina'yı bu kadar çabuk ikna edemez." Eh, haklı olduğu bir nokta vardı. "Lise zamanında arkadaştık 2 yıl boyunca ama üçe geçtiğimizde ortadan kaybolmuştu." O eski yerine geçip işlem alırken nefesini verdi. "Onu da burada bulacağımı asla düşünmezdim. Hiç konuştunuz mu bununla ilgili, geçmişi, neler yaşamış?" Başını iki yana salladı. "Asla geçmişiyle ilgili konuşmaz. Ama diğer yandan."

"Eğer Mina'yı tanıyorsan sana güvenme konusunu tekrar düşünebilirim sanırım." Deku kıkırdadı. "Memnun olurum. Ama dediğim gibi Kiri'yle amacımız aynı." Gözlerini kıstı. "O halde ortada dolaşan dedikodular ne demek oluyor?" Etrafına bakındı. "Üzgünüm ama söyleyemem. Sadece şimdilik bize güven." Denki omuz silkti ve şarabı kafaya dikti. "Bu akşam daha ağır bir şeye ihtiyacım var." Kendi viskisinden bir bardak doldurup uzattı. "Kendini zorlama."

Gecenin geri kalanı olaysız geçmişti ve Katsuki sahneden indiğinde Deku da ayağa kalkıp kapıdan çıkmıştı ve elbette karşısında Kirishima vardı. "Bu saatte buraya geldiğim için minnettar olmalısın." Sarhoş kafayla güldü. "Sende bu saate kadar kaldığım için. İyi haberlerim var." Gözlerini devirip onu arabaya yerleştirdi. "Yarın anlatırsın."
...

Sabah kendi evinde ama müthiş bir baş ağrısıyla uyanmıştı. Tatil günü olduğunu hayal meyal hatırlarken bir yere gitmek umrunda bile değildi. Kafasını telrar yastığa gömdüğünde kapı açıldı. "Uyan uykucu. Öğlen oldu sayılır. Kahvaltı hazır. Ayrıca bugün işimiz var." Yavaş aval beyni yerine gelirken ofladı. "İlaca ve kahveye ihtiyacım var. En ağırından." Ses etmeden çıktığında nasıl kalkacağını kafasında canlandırıp bilip bilmediğini kontrol etti. Eh, yere yapışmazdı en azından.

Aşağıda kiri her şeyi hazırlamış şekilde oturuyordu. "Ee, dün bahsettiğin haber neydi?" Önce haşı yuttu ardında nkahvesinden bir yudum aldı. "Mina Ashido orada çalışıyormuş." Yediği poğaça bozağına takılırken öksürmeye başladı. Daha az önce koyduğu kahveyi sıcak olsa dahi bir dikişte bitirdi. "NE! Bizim pembeli mi?" Kafasını salladı. "Evet. Anladığım kadarıyla maliyeyle ilgleniyor ama garsonları da denetliyor. Dün yanıma gelip selam verdiğinde tanıdım onu. Şok oldu."

"Ben daha çok şok oldum. Onun orada ne işi var? Ortadan kaybolmasının sebebi bu mu? Kaçırılma mı?" Kafasını iki yana salladı. "Denki'ye sorduğumda geçmişinden asla  bahsetmez dedi."

Aklına gelenle güldü. "Bu arada ona benimle ilgili ne söyledin?" Sorgular gibi baktı. "Hiçbir şey?" Bunu tahmin ettiği için yemeğine geri döndü ama diğer yandan konuşmaya devam ediyordu. "Ne duydu bilmiyorum ama her an bana karşı tetikte kaldı ve Katsuki'den beni uzat tutmak için her şeyi yapacağını söyledi." Kirishima telefonunu elinden düşürmüştü son cümleyle beraber. "Ya gerçekten çok cesur ya da sadece aptal." Omuz silkti. "Ben cesur derdim. Ciddi gözüküyordu."

"O halde bu akşam ben gideceğim değil mi?" Kahvaltı masasından kalktı ve üzerini değiştirmek için merdivenlere yöneldi. "Elbette. Ama şimdi Shoto'nun yanına gidelim. Ardından uğramamız gereken birkaç anlaşmalı yer var." Kiri de masadan kalktı ve gerindi. "Ve bende rahat bir gün geçebilir diyordum." Deku ona döndü. "Böyle bir şey bence mümkün değil Kiri."
...

Yeni yıl hediyesi olarak bir bölüm daha yayınladım :))

Yaş konusu muhtemelen karıştı şu şekilde özetleyim:
Midoriya: 27
Katsuki: 26
Kirishima: 27
Mina: 27
Denki:19