Fleva Forever After

Hoofdstuk 144

*Met het verstrijken van de weken worden de dagen steeds ietsje korter, ietsje kouder en ietsje natter. Waar Wolfs en Eva aan het begin van de zomer pal achter hun besluit stonden om niet op vakantie te gaan, lonkt de gedachte aan zon, zee en strand steeds meer nu het treurige herfstweer Maastricht in zijn greep heeft.

Wolfs heeft al een paar keer op het punt gestaan om een retourtje naar de zon te boeken, maar Eva stond erop dat ze niet zouden gaan vliegen. Ze vond het te slecht voor het milieu en veel te veel gedoe met Sepp en de meiden. Veel verder dan fantaseren over tropische vakantiebestemming kwam het dus niet, tot Wolfs' spijt.

Veel tijd om te treuren was er echter niet, het was afschuwelijk druk geweest op het bureau en ze waren bijna verdronken in de tsunami van zaken. Tot twee weken geleden. Eva was op een vrijdagavond met haar laptop op schoot naast Wolfs op de bank geklommen en had hem verschillende vakantiehuisjes laten zien.

Zij was toch ook tot de conclusie gekomen dat ze de zon miste en dat ze nog even moesten profiteren van het laatste jaar zonder schoolgaande kinderen en dus vakanties buiten het seizoen konden plannen. Na een uur scrollen waren ze eruit. Ondanks het feit dat het een hele hoop gedoe was, viel de keuze op een maand lang roadtrippen dwars door Italië richting Sicilië en weer terug.

Mechels had verbaasd opgekeken toen haar koningskoppel hun plotselinge vakantieplannen aankondigde, maar had zonder morren hun verzoek geaccepteerd. Marion had aangeboden om op de kleintjes te passen terwijl Eva en Wolfs thuis hun best deden om hun hele leven in vijf koffers te proppen.

Drie dagen later waren ze onderweg, de auto puilde uit met alle spullen die ze haastig hadden ingepakt. Fleur en Rafael waren in alle vroegte opgestaan om Wolfs en Eva, Sepp, Pip en Zus uit te komen zwaaien en om vervolgens zeer tevreden van hun ietwat ranzige studentenhuis naar de Ponti te verkassen. Ze hadden beloofd op het huis te passen tijdens de vakantie van de Wolfsjes.

De eerste dag was soepeler gelopen dan gedacht, de kleintjes waren goed gehumeurd en het was rustig geweest op de weg. Een kleine tegenslag was wel dat Eva nog voor ze de grens over waren al tien dingen had bedacht die ze waren vergeten in te pakken. Wolfs had zwijgend met zijn pinpas gezwaaid en iets gemompeld wat verdacht veel op 'shoppen' leek.

Na zes en een half uur parkeerde Wolfs de auto midden in Zurich voor het appartement waar ze twee nachtjes zouden verblijven. Het was merkbaar dat het zuidelijker ligt dan Maastricht, de herfst voelde minder treurig en er stond zelfs een waterig zonnetje aan de hemel. Opgewekt waren ze begonnen aan het uitpakken van de auto, die ze na een paar dagen weer opnieuw zouden inpakken.

Na Zurich, volgde Milaan waarna ze doorreden naar Florence. Ze volgden de zon naar het Zuiden en hoe verder ze van huis reden hoe meer ze genoten. Florence werd verruild voor Rome waar Wolfs zich ontpopte tot ware historicus en zijn gezin onvermoeibaar achter zich aansleepte naar alle bezienswaardigheden.

Na ruim 26 uur autorijden, een veerpont en 2369 kilometer aan snelwegen en bergweggetjes, arriveerden ze eindelijk op Sicilië. Voor het eerst dat er zon, zee en strand was op hun vakantie. Het voelde alsof er een vakantie in hun vakantie was aangebroken. In plaats van na drie dagen verder te trekken zoals ze tot nu toe steeds hadden gedaan, zouden ze een hele week op het eiland blijven om alles rustig te kunnen verkennen en lekker te luieren op het strand.*

Eva

Het huisje waar we verblijven deze week grenst pal aan het strand en bevind zich aan de zuidkust van het eiland. Ideaal voor de kleintjes, je kunt bij wijze van spreken rollen naar het strand vanuit de tuin. We hebben geluk met het weer, de temperatuur schommelt overdag rond de 25 graden, vrij warm voor eind oktober.