Fleva Forever After

Hoofdstuk 6

*Het is donderdagavond, een paar weken later. Een bijzondere avond, want Romeo komt eten met zijn nieuwe vriendin. Eva is voor het eten nog snel even een rondje gaan rennen, terwijl Wolfs zich in de keuken heeft uitgeleefd. Eva is reuze nieuwsgierig naar Romeo's vriendin en heeft er lustig op los gefantaseerd.*

Eva

Als ik na een dikke tien kilometer door het heuvelland, mijn geliefde stad weer in ren, besluit ik mijn rondje af te sluiten via het paadje langs de Maas. Het flauwe licht van de lantaarnpalen, hult het pad in een oranje gloed. Elke keer als ik hier loop krijg ik weer kriebels in mijn buik, het is een van mijn lievelingsplekjes in de stad. 

Zomers bruist het van het leven op de boulevard en in het donker biedt het een prachtig uitzicht over de uitgelichte bruggen over de Maas. Ik ren langs een houten bankje. Het favoriete plekje van Wolfs en mij om na een lange dag even ons hoofd leeg te maken langs de rivier. 

Een gure windvlaag strijkt langs mijn bezwete wangen en prikt in mijn ogen. Ik ben klaar met deze ijzige winter, laat de lente maar beginnen. Ik sla links af en ren door de inmiddels uitgestorven winkelstraat, de kerstversiering die overal nog hangt geeft me een warm gevoel. Alsof het is afgesproken, wisselt de muziek in mijn oortjes van mijn work-out playlist naar, 'driving home for christmas'. 

Een tevreden glimlach trekt over mijn gezicht en ik zet de muziek wat harder. Mijn telefoon piept alarmerend ten teken dat de muziek op een geluidsniveau staat dat schadelijk kan zijn voor het gehoor, maar ik trek me er niets van aan. Sprintend ren de hoek om en zie het vertrouwde aanzicht van het uithangbord en de zware houten deur. Hier ben ik thuis. Hijgend kom ik tot stilstand. Ik rek mijn spieren nog even uit, voordat ik de deur open. 

In de donkere gang struikel ik bijna over de laarzen van Wolfs, die hij midden in de gang heeft laten slingeren. 'Sloddervos', mopper ik hardop. Ik stommel de trap af, naar de keuken, op de maat van de dreunende muziek in mijn oortjes. Wolfs staat tevreden achter zijn fornuis te kokkerellen. Aan het bewegen van zijn lippen zie ik dat hij wat zegt. 

'Hè wat', vraag ik, terwijl ik de muziek uit mijn oren trek. 'Je moet die muziek niet zo hard zetten', zegt hij afkeurend. 'Ja papa', brom ik terug. Ik trek de koelkast open en vis mijn flesje water uit de deur. 'Jij moet je schoenen niet in de gang laten slingeren, ik brak bijna mijn nek', zeg ik terwijl ik hem streng aankijk. 'Ja mevrouw agent', antwoord hij zeurend.

'Hoofdagent', verbeter ik hem smalend. Hij rolt met zijn ogen, 'ja mevrouw hóófdagent', zucht hij. Ik schenk hem een tevreden glimlach. 'Maar wat ik eigenlijk vroeg is, hoe het lopen ging', zegt hij dan. 'Lekker', antwoord ik kort maar bondig. Ik wring mijzelf tussen Wolfs en het fornuis in, en trek de deksel van één van de pannen. 'Hè', bromt hij verontwaardigd. 

Ik snuif de etensgeur op, 'mmm. Maak je geen zorgen, ik zal nergens aan komen', knipoog ik. 'Het ruikt heerlijk', ik draai me naar hem om en zie de glimlach op zijn gezicht. Snel druk ik een kus op zijn mond, 'tuurlijk, wat ik maak is altíjd lekker', zegt hij zelfverzekerd. 'Nou..', wil ik ertegenin brengen, maar hij duwt me richting de trap. 

'Hup naar boven jij. Je hebt nog een halfuur om te douchen en om te kleden, voordat Romeo en zijn lover voor de deur staan', hij geeft me een speelse tik op mijn billen. 'Hahaha lover', proest ik, 'ouwe romanticus', grinnikend loop ik de trap op, met mijn telefoon en flesje water onder mijn arm. Om in de donkere gang wéér over Wolfs' schoenen te struikelen. 

'Godver Wolfs, die laarzen van jou staan hier echt mega onhandig', roep ik door het trapgat naar beneden. Ik probeer boos te klinken maar dat lukt niet echt. 'Ik hou ook van jou', klinkt het terug vanuit de keuken. 'Jaja dat zal wel', blaas ik terug. Snel sprint ik de trap op naar boven, om te douchen.

Wolfs

Ik buig me weer over mijn pannen en pruts wat aan het gasfornuis, terwijl ik boven hoor hoe Eva de kraan van de douche aanzet. Even flitst de gedachte door mijn hoofd, dat ik haar nu kan verrassen en bij haar onder de douche kan gaan staan, maar ik schud het idee van me af. 

Romeo en zijn vriendin komen eten. Wat nou als alles hier aanbrandt omdat Eva en ik... Of erger nog, ze komen eerder en ze horen hoe wij... Nee, besluit ik met tegenzin, beter van niet. Alles voor een goede eerste indruk. Ik roer tevreden in de pan met soep, het ziet er heerlijk uit. 

Ik vis een lepel uit de bestek la en schep een beetje soep op. Met mijn hand onder de lepel breng ik hem voorzichtig naar mijn mond. Ik blaas zachtjes en steek dan de lepel in mijn mond. Aandachtig proef ik. Niet te zout, een licht zuurtje maar ik mis nog een beetje pit, denk ik bij mezelf. Ik draai me om en pak wat chilivlokken uit de kast. 

In een vloeiende beweging snij ik de vlokken fijn op de snijplank en als een volleerd chef strooi ik ze door de soep. Ik proef opnieuw. Perfect, besluit ik. Tevreden doe ik de deksel op de pan en draai het vuur zachtjes. Nog een paar minuutjes rustig doorkoken en dan kan hij geserveerd worden. Ik verwarm de oven voor, zodat de ovenschotel straks afgebakken kan worden. 

Dan loop ik richting de platenspeler en blader door mijn platencollectie. Bekende klassieker als Elvis, the Beatles en Michael Jackson passeren. Ik zoek tussen mijn collectie Jazz en Soul Lp's, dan valt mijn oog op Coldplay. Tevreden haal ik de plaat uit de hoes en leg hem vervolgens op de draaitafel. Mijn vinger trilt als ik de naald op de plaat laat zakken. 

De eerste noten van, 'clocks', klinken door de keuken en ik dein vrolijk mee op de beat. Ondertussen loop ik richting de koelkast om te kijken hoe het staat met de chocolademousse, die ik heb gemaakt als toetje. 'Nou ik ben er klaar voor, hoor', klinkt het door de keuken. Ik draai me om en ze hoe Eva de trap af komt. 

Haar natte haren hangen losjes over haar schouders. Ze heeft haar sportkleding ingeruild voor een hoge skinny jeans en een zwarte cropped hoodie. Ze ziet er beeldschoon uit, een verliefde kriebel verspreid zich door mijn buik. 'Wauw', stamel ik, 'je ziet er echt prachtig uit', ik zie hoe haar wangen roodkleuren, blozend slaat ze haar ogen neer. 

Ik loop naar haar toe en leg mijn arm om haar middel. Met mijn andere hand pak ik haar kin vast en dwing haar om me aan te kijken. 'Je bent de allermooiste, dat weet je toch wel'. Er wellen glinsterende tranen op in haar ogen, 'dat zijn gewoon de hormonen hoor', snift ze. Ik trek haar dicht tegen me aan en even blijft het stil. 

'Ik hou van je. Je bent zo lief voor me', zegt ze dan. Ze legt haar hoofd op mijn borst, 'je doet zoveel voor me en ik doe eigenlijk niks voor jou', fluistert ze bijna. 'Allerliefste Eef, nu moet je heel goed naar me luisteren', zeg ik streng. Ik kijk haar aan, 'je hoeft helemaal niets voor mij te doen. Je hoeft alleen maar hier te zijn, alleen maar bij mij te zijn. Jij bent alles voor mij, oké'. Ze knikt aarzelend, opnieuw blijft het stil. 

Zwijgend luisteren we naar de muziek, 'cause you're a sky full of stars, such a heavenly view'. 'Hoor je dat', mompel ik, 'zelfs Coldplay zegt het'. 'Floris Wolfs', fluistert ze, 'wat zou ik toch zonder jou moeten'. 'Zonder mij was je ook gewoon een hele sterke, knappe vrouw, die ook nog eens waanzinnig goed is in haar werk. Maar dan lag je 's avonds wel alleen in bed', grijns ik, terwijl ik haar met een schuin oog aankijk. 

Ze glimlacht, dan horen we de bel gaan. 'Kom, laat me los', zegt ze. 'Jou laat ik nooit meer los', fluister ik in haar oor. Dan ontsnapt ze uit mijn omhelzing en rent naar boven, om Romeo en zijn vriendin binnen te laten.