Fleva Forever After

Hoofdstuk 28

Wolfs

Eva belt aan en de deur zwaait open. Romeo verschijnt in de deuropening met een glimlach van oor tot oor. 'Hey kersverse papa', glimlacht Eva, 'gefeliciteerd'. Ze omhelst hem stevig en drukt drie zoenen op zijn wang, dan glipt ze langs hem naar binnen. Daarna is het mijn beurt om hem te feliciteren, 'gefeliciteerd man', ik geef hem een stevige knuffel. 

'Nu gaat het echt beginnen, maak je borst maar nat', grap ik. 'Wolfs maak die arme jongen nou niet bang', klinkt er waarschuwend vanuit de gang. 'Sorry Eef', grijns ik. 'Danai is boven even aan het voeden', zegt Romeo, 'dus eerst beschuit met muisjes, loop maar door naar de woonkamer'. Ik laat mezelf zakken op de bank in de woonkamer naast Eva, en Marion die net iets eerder was dan Eva en ik. 

Romeo komt de keuken uit met een dienblad met koffie en beschuitjes met boter, 'geen muisjes', zegt Eva vragend. 'Geduld Eva, geduld', sust Marion en ze legt haar hand kalmerend op de knie van haar vriendin. 'Het moment van de waarheid', grinnikt Romeo. Vanachter zijn rug tovert hij een pakje met roze muisjes, 'tadaa, het is een meisje. Ik heb gewoon een dochter', jubelt hij. 

'Jaa ik wist het, zie je wel', zegt Eva triomfantelijk en ze slaat ruig op mijn schouder. 'Jaja', brom ik, vragend kijken Romeo en Marion ons aan. 'Weddenschapje', legt Eva uit. 'Oh waar hebben jullie om gewed', vraagt Marion nieuwsgierig. Ik zie hoe Eva verschiet van kleur, paniekerig kijkt ze me aan. 

We kunnen moeilijk zeggen dat we om het geslacht van baby Wolfs #2 hebben gewed. Daar weten ze het bestaan immers nog niet eens van. 'Een etentje in een restaurant', zeg ik snel met een stalen gezicht. Het lijkt erop dat de leugen geloofwaardig is, want ze lijken Eva's vreemde reactie niet te hebben opgemerkt. 

'Dat wordt dan een avondje met bami en chocomel, Wolfs. Succes', Romeo grijnst en klopt op mijn schouder. Ik knipoog naar Eva, die nog steeds gespannen naast me zit en knijp geruststellend in haar hand. Hij moest eens weten, waar de weddenschap écht over ging, denk ik bij mezelf. Romeo strooit de roze muisjes op de beschuit en schenkt koffie in. 'Tast toe', gebaart hij, 'dan kunnen we daarna naar boven'.

Eva

Als de beschuitjes op zijn mogen we eindelijk naar boven. Na een voorzichtig klopje op de deur, worden we door Romeo naar binnen geloodst. Nieuwsgierig loop ik naar binnen. Danai zit stralend rechtop in bed met in haar armen een klein bewegend bundeltje, haar wilde krullen zitten in een slordige knot gebonden.

'Hey, gefeliciteerd', fluister ik zachtjes. 'Kom maar verder hoor', wenkt ze. Een beetje verlegen ga ik naast haar staan. Ze slaat de deken een beetje terug en er komt een lief slapend baby'tje tevoorschijn met prachtige donkere krullen. 'Aww, wat lief', piep ik, 'wat een prachtig kindje, gefeliciteerd met je dochter'. Ze kijkt me met twinkelende ogen aan, 'mooi is ze hè'. 

Ik knik, 'ze is heel knap', en geef haar voorzichtig een knuffel. Dan zet ik een stapje opzij zodat ook Wolfs en Marion het kindje kunnen bewonderen, gebiologeerd staar ik naar het kleine meisje. Ik laat me zakken op het voeteneinde van het bed. 'Willen jullie weten hoe ze heet', vraagt Romeo glimmend. 

Hij heeft zijn handen op de schouders van zijn vriendin gelegd, we knikken. 'Zeg jij het maar Daan', zegt hij tegen zijn vriendin. 'Ze heet, Felice Inèz Sanders', zegt ze trots. 'Felice betekent gelukkig en Inèz betekent puur', zegt Romeo vertederd terwijl hij over het handje van zijn kindje strijkt. 'Wil je haar even vasthouden', vraagt Danai aan mij. 'Mag dat', zeg ik vragend. 

'Tuurlijk', knikt ze. Ik sta op en buig mijn armen, voorzichtig legt ze het slapende baby'tje in mijn armen. Ik ga langzaam weer zitten. 'Wat klein opeens vergeleken met Sepp', zeg ik tegen Wolfs. Hij kijkt me glimlachend aan, 'ja vergeleken met dit kleintje is Sepp bijna een reus'. Ik grinnik, dan richt ik me weer op het meisje in mijn armen.