Fleva Forever After

Hoofdstuk 20

*Sepp is inmiddels ruim negen weken oud, wat betekent dat Eva nog steeds met verlof is. Hoewel ze het harstikke gezellig vindt met het ventje, kan ze niet meer wachten tot ze weer aan het werk mag. Ze vindt het heerlijk om met haar zoon in de kinderwagen hard te lopen door het centrum, en bedenkt honderd leuke uitjes. Samen naar de kinderboerderij, wandelen in het heuvelland, boodschapjes doen in de stad en op bezoek gaan bij papa onder werktijd.*

Eva

Mijn hardloophorloge piept, nog drie kilometer, denk ik. Ik versnel mijn pas iets, pak de stang van de kinderwagen wat steviger beet en adem diep in. 'We zijn er bijna Seppie', hijg ik en ik gluur in de kinderwagen. Sepp zit stevig vastgegespt in de maxi cosi en sabbelt tevreden op zijn speen. De wagen hobbelt over de onverharde weg. 

Ik voel mijn longen branden en de koude novemberlucht prikt in mijn ogen. In de verte zie ik de kasseienweg opdoemen, hijgend ren ik rechtdoor en draai de wagen in een soepele beweging de weg op. Het hobbelen over de stenen wordt Sepp te veel en hij begint te huilen. 'Sshht jochie, we zijn er bijna', pers ik over mijn lippen. 

We passeren de stadsmuur en de bakker, dan draaien we de Sint-Bernardusstraat in. 'Kijk konijntje', wijs ik al joggend, 'daar is de deur al', met betraande oogjes kijkt hij me aan. Hijgend kom ik tot stilstand voor de deur, ik zet de wagen op de rem en buig voorover. Ik leg mijn vingers in mijn nek, mijn hart gaat als een razende tekeer, 'veel te hoog', mompel ik. 

Die zwangerschap heeft er echt ingehakt, wat betreft mijn conditie. Best gek eigenlijk want bevallen is topsport. Ik adem een paar keer diep in en uit, in de hoop mijn hartslag wat onder controle te krijgen. Ik richt mijn hoofd op en kijk Sepp aan. 'Sorry schatje', mompel ik, 'mama moest echt even haar hoofd leeg maken. Straks gaan we naar papa, goed'. 

Met trillende vingers open ik de deur en trek de kinderwagen achter mij aan. Ik til Sepp uit het autostoeltje op de kinderwagen en stommel de trap af naar de keuken. Met het ventje op mijn arm, trek ik de koelkast open en pak een flesje water uit de koelkast. Daarna vis ik een banaan uit de fruitschaal en plof op de bank. 

Ik leg Sepp op mijn bovenbenen zodat hij schuin rechtop tegenover mij zit. Ik trek gekke bekken naar hem en hij schenkt me zijn breedste glimlach. Zijn blauwe ogen kijken me fonkelend aan, 'lekker ding', zeg ik grinnikend en ik kriebel onder zijn voetjes. Ik grabbel een voorleesboekje uit het rek naast de bank en begin een verhaaltje voor te lezen terwijl ik de banaan oppeuzel. 

Na een halfuurtje besluit ik dat het tijd wordt om te gaan douchen. Sepp brabbelt vrolijk terwijl ik hem in zijn wipstoeltje, op de badkamervloer zet. Ik glip even de slaapkamer in, om kleren te pakken en sluit mijn telefoon aan op een speaker. Bedachtzaam scrol ik door een aantal playlists op spotify en klik een willekeurige aan, dan stap ik onder de douche. 

Ik neurie mee met de muziek en veeg met mijn hand de condens van de douchewand. Door het glas hou ik Sepp in de gaten, die op een knuffel kauwt in zijn stoeltje op de grond. Snel was ik mijn haren en draai daarna de kraan uit. Ik sla een handdoek om mijn schouders en druk een kus in Sepps haren, 'dag konijntje, mama moet even omkleden, dan gaan we naar papa'. 

Ik droog me af en wrijf ruw met de handdoek door mijn haren, snel schiet ik mijn kleren aan en borstel mijn -nog natte- haren. Ik stroop een elastiekje om mijn pols en strijk mijn losse haarlokken achter mijn oren. Dan hijs ik Sepp op mijn heup en loop de babykamer in. 'Zo vent, gaan we even dikke sokken voor jou pakken', mompel ik en ik rommel door een la in de commode. 

Ik leg Sepp op het aankleedkussen en verruil zijn dunne sokjes voor een paar dikke, warme sokken. Ik controleer even of hij een droge luier heeft en gris dan nog een muts uit de la. Dan neem ik Sepp weer mee naar beneden de gang in, pak mijn jas van de kapstok en met Sepp nog op mijn arm, trek ik het jack onhandig aan. Daarna hijs ik Sepp in zijn jas. 

Ik gris de draagzak van de kapstok en gesp die om mijn schouders en middel. Ik hou Sepp tegen mijn buik en maak hem vast in de draagzak, zorgvuldig zet ik de muts op zijn hoofd en geef hem een aai op zijn bol. 'Zit je lekker konijn', vraag ik. Zijn hoofd rust op mijn borst en zijn beentjes trappelen wild in het rond. Ik wurm mijn voeten in mijn schoenen en sprint dan nog even de keuken in. 

Ik pak een gekolfd flesje melk uit de koelkast en stop dat in de luiertas. Sepp jengelt op mijn buik, 'ik weet het jochie', sus ik, 'je bent moe, straks kan je lekker slapen'. Ik vis zijn speen van de bank en duw die in zijn mond, hij kreunt tevreden. De rugzak slinger ik over mijn schouder en dan loop ik de trap weer op. De deur uit, richting het bureau.

Wolfs

Ik zit geconcentreerd te typen aan een proces-verbaal achter mijn bureau. Plotseling voel ik twee koude handen op mijn schouders, 'boe', klinkt het zachtjes in mijn oor. Ik draai me om en kijk recht in het grijnzende gezicht van Eva. 'Verrassing', zegt ze stralend. 'Hey Eef', glimlach ik en ik trek haar op schoot. 'Wolfs voorzichtig, Sepp slaapt', sist ze waarschuwend. 

'Oopsie', grijns ik onhandig, 'laat me eens even kijken naar mijn zoon', met mijn wijsvinger trek ik de rand van de draagzak naar beneden. Het vredige gezichtje van het slapende kereltje komt tevoorschijn. Ik smelt, heel voorzichtig druk ik mijn lippen op het bolle wangetje. Ik voel Eva's hand in mijn nek kriebelen, 'hmm', ze duwt haar neus in mijn haar, 'ik heb je gemist'. 

'Ik heb jou ook gemist Eef', grinnik ik en ik klem mijn arm stevig om haar middel. Ze legt haar handen op mijn wang en drukt een kus op mijn lippen, ik zuig zachtjes op haar onderlip. Plotseling klinkt er een hard gekuch naast ons, 'Wolfs, van Dongen. Zo kan die wel weer', klinkt het dreigend. Geschrokken trek ik mijn lippen van die van Eva. 

Mechels staat pal naast ons, betrapt kijken we haar aan. Hoewel ze boos probeerde te klinken, zie ik haar ogen twinkelen. Vanachter Mechels' rug zie ik hoe Marion me een knipoog geeft, ik grijns vrolijk naar haar. 'Sorry', mompelt een blozende Eva verontschuldigend naar Mechels. 'Laat het niet nog een keer gebeuren', antwoord Mechels. 

'En laat me nu eerst dat mannetje eens zien', zegt ze beslist. Eva staat op en maakt de draagzak aan één kant open, zodat Mechels het gezichtje van Sepp kan zien. 'Tsjonge wat is hij gegroeid', zegt ze bewonderend. Ze laat haar vinger over Sepps neusje glijden, 'echt een lieverd'. 'Wilt u hem zijn flesje geven', vraag ik. 

'Nou Wolfs, ik dacht dat je het nooit zo vragen', zegt ze glimlachend. 'Natuurlijk wil ik dat, geef maar gauw hier', gebaart ze naar Eva. Ik sta op om het flesje te verwarmen en Eva hevelt de slapende Sepp over van de draagzak, naar de armen van Mechels. Als ik terugloop naar mijn bureau, zit Mechels tevreden op mijn bureaustoel met een inmiddels klaarwakkere Sepp in haar armen. 

Eva zit in kleermakerszit op mijn bureau en bladert ondertussen door een dossier. Ik test de temperatuur van de melk op mijn pols en hum goedkeurend. Ik overhandig het flesje plechtig aan Mechels, 'alstublieft', zeg ik. Als volleerd flesgever laat ze de speen op de onderlip van het mannetje rusten en hij opent meteen zijn mond. 

Triomfantelijk duwt ze de speen in zijn mond en kijkt toe hoe Sepp gulzig begint te drinken. Ik laat me zakken op mijn bureau en laat mijn hoofd tegen Eva's schouder leunen. Ik kijk genietend toe hoe Mechels Sepp te drinken geeft. Eva kaapt mijn aandacht en stoot tegen mijn schouder. 'Wolfs hoe zit dit', ze wijst vragend naar iets in het dossier. Ik wend mijn blik af van Sepp en richt me op Eva. Over haar schouder lees ik mee. 

'Kijk, dit kan toch niet', wijst ze, 'dit klopt niet met de verklaring en ook niet met de tijdlijn'. 'Hmm scherp', mompel ik in haar oor, 'dat was me nog helemaal niet opgevallen'. 'Zie je', mompelt ze triomfantelijk, 'het gaat helemaal mis als ik er niet ben'. 'Ik kan niet wachten tot je weer terug bent', glimlach ik. 'Nog een weekje', antwoord ze en ze drukt een kus op mijn lippen. 

'Ahem van Dongen, wat had ik nou gezegd', klinkt het verwijtend. Mechels kijkt haar streng aan, 'niet op de werkvloer', sist onze chef, 'je weet wat de consequenties zijn'. Ik por in Eva's zij, 'lekker bezig Eef', grinnik ik. 'Sukkel', blaast ze en ze geeft me een speels tikje tegen mijn hoofd. Ik trek haar tegen me aan, 'vanavond maak ik het goed', fluister ik. 'Daar hou ik je aan', zegt ze gemaakt streng terug.