Fleva Forever After

Hoofdstuk 75

Jaja het is weer flikken friday vandaag! Om nog even in de stemming van vanavond te blijven, een nieuw deeltje. Veel leesplezier!

Eva

Na een extreem relaxte ochtend, zit ik nog even aan de keukentafel over mijn laptop gebogen. Het zonnetje schijnt vrolijk naar binnen. Ik hoor hoe Wolfs buiten voetbalt met Sepp en Fleur, en hoe Rafael eindeloos en onvermoeibaar kiekeboe speelt met de tweeling. Ik voel een warme tinteling in mijn buik en er verschijnt een stiekeme glimlach op mijn gezicht. 

Ze vermaken zich prima zonder mij, mooi zo. Met hun fanatieke kreten op de achtergrond, buig ik me nog even over een dossier. Ik sta op en loop naar het whiteboard aan de muur naast de koelkast. Zorgvuldig veeg ik het bord schoon en pak een zwarte marker. Met mijn tanden trek ik de dop eraf, terwijl ik nauwkeurig nieuwe aantekeningen op het bord maak. 

Na een minuut of tien geconcentreerd te hebben geschreven, zet ik tevreden een stap achteruit. Op het board staan de relaties tussen de verdachten keurig aangegeven met rode lijntjes. Daarnaast prijkt een gedetailleerde tijdlijn inclusief reconstructie, motieven en alibi's. Bovenaan het board hangen foto's van de slachtoffers en op een kaartje daarnaast alle PD's en belangrijke locaties. 

Het koste wat moeite maar het hele dossier staat prachtig uitgewerkt op het board. Ik hoor hoe Rafael door de pui de keuken instapt, 'did you figure out who did it', vraagt hij. 'No not yet', brom ik, 'I do have some ideas though'. 'You are such a workaholic', lacht hij en hij trekt de koelkast open. 'Here, catch', hij gooit een pakje chocomel naar me toe. 'Thanks', antwoord ik. 

'Time for a break', vraagt Rafael, 'it's real nice weather out', knikt hij. Lachend stem ik in, 'you're right it's time for a break'. Ik gooi de dossiermap met een boogje op tafel en loop de tuin in. Richting het kleed waar Pip en Zus liggen te spartelen en ga op mijn rug naast ze liggen. Ik sluit mijn ogen en snuif de frisse lucht op, 'mmhh heerlijk', mompel ik hardop tegen mezelf. 

Ik hoor hoe Wolfs, Sepp, Fleur en Rafael aankomen lopen. Voor ik het weet, ploft Sepp met een bommetje op mijn maag. 'Oehh Sepp', kreun ik. 'Mama verhaaltje vertellen', vraagt hij. 'Als je niet meer als een kanonskogel op me ploft, wil ik wel een verhaaltje vertellen', zeg ik. 'Zullen we dat afspreken', ik kijk het jochie steng aan. 

'Afgesproken', knikt Sepp instemmend. 'Kom hier dan', ik trek hem dicht tegen me aan en begin aan het sprookje over klein duimpje. Terwijl hij op mijn borst ligt vertel ik. Ik voel zijn kleine handjes door mijn haar gaan en zie de vrolijke lichtjes in zijn helderblauwe ogen, als hij me aankijkt.

Wolfs

Ik luister naar Eva's zachte stem terwijl ze vertelt en streel zachtjes over de voetjes van de meiden. Ze zijn moe en beginnen wat onrustig te bewegen. Ik til Zus van het kleed en wieg haar zachtjes heen en weer. Met mijn vinger streel ik over haar neusje, langzaam zakken haar oogleden naar beneden, tot ze vertrokken is naar dromenland. 

Fleur heeft Pip inmiddels op haar arm en laat haar op haar pink sabbelen, tot ze rustig wordt. Trots kijk ik naar mijn gezin, dit is waar ik altijd van gedroomd heb. Eigenlijk is het veel meer dan ik ooit had durven dromen. Ik had vijf jaar geleden nooit durven hopen dat ik er nu zo bij zou zitten. Mijn hart is vol en warm en tevreden. Al hoewel, er ontbreekt nog één ding. Een huisdier. 

Ik wil dolgraag een hond of en kat toevoegen aan ons gezin, maar Eva ziet dat echt nog niet zitten. Ik ben er echter van overtuigt dat zodra we een huisdier hebben, ze er nooit meer van af wil. Stiekem ben ik zelfs al met Sepp en Fleur naar het asiel geweest, wat een groot succes was. Het allerleukste aan ons plannetje is, dat Sepp het geweldig vindt dat hij een geheimpje voor Eva heeft. 

Elke avond in bed vertelt hij me trots met twinkelende oogjes, dat hij het nog niet aan mama verklapt heeft. Fleur en ik kunnen samen ook heerlijk kwebbelen over ons geheime project. En het zorgt er ook voor dat we weer wat dichter naar elkaar zijn gegroeid, iets wat ik best wel heb gemist de laatste tijd. Ik kan gewoon niet wachten om ons plan uit te voeren en Eva's gezicht te zien.