Fleva Forever After

Hoofdstuk 36

Wolfs

Het is een uur of zeven als we met zijn drieën aan de enorme tafel zitten. Ik heb een simpele spaghetti gemaakt, maar hij is wel erg goed gelukt. 'Hmm het is heerlijk Wolfs', murmelt Eva terwijl ze een sliert naar binnen slurpt. Sepp zit ondertussen ook smakelijk te eten. De tomatensaus zit tot in zijn oren, maar dat hindert niet. 

'Mooi zo', glimlach ik naar Eva, 'ik vind het zelf ook best wel goed gelukt'. Ze legt haar hand op mijn arm die op tafel rust, ik kijk haar aan en zie dat er tranen glinsteren in haar ogen. 'Wat is er', vraag ik bezorgd. 'Niks', zegt ze schor, 'ik ben gewoon heel gelukkig'. Ik glimlach naar haar, 'ik vind het fijn Eef. Met jou.., met ons', antwoord ik. 

'Weet je Wolfs', zegt ze voorzichtig, 'het voelt een beetje alsof we onze eigen familie aan het bouwen zijn'. 'Dat is toch ook zo', glimlach ik. 'Het is gewoon gek', mompelt ze, 'ik heb nooit echt een familie gehad.. ik weet helemaal niet hoe dit soort dingen moeten. Kerst en oud en nieuw, enzo'. Ze speelt met haar vork. 

'Dat geeft toch niet Eef', ik pak haar hand vast, ze kijkt me verslagen aan. 'Jawel, het geeft wel', mompelt ze en ze bijt op haar lip, 'het moet perfect zijn voor Sepp. Iedereen heeft allemaal tradities en wij hebben niets'. 'We kunnen toch onze eigen tradities maken', probeer ik. 'Wat dan', murmelt ze. 

'Nou', zeg ik geheimzinnig, 'we kunnen van die afschuwelijke kerstliedjes zingen om de kerstboom of kerstkoekjes bakken met Sepp'. Er verschijnt een voorzichtige glimlach op haar gezicht. 'Maar wat als dat niet goed genoeg is', zucht ze. 'Eef, je moet niet zo aan jezelf twijfelen, je bent een geweldige moeder en wij gaan de leukste familie ooit maken', zeg ik serieus. 

Ik sta plotseling op en trek haar van haar stoel, in mijn armen. 'We kunnen ook een danceparty houden op kerstavond', roep ik en ik dans met haar rond de eettafel. Er ontsnapt een giechel uit haar mond, Sepp wipt enthousiast op zijn stoel, 'dansen, dansen', roept hij. 'Volgens mij vindt hij het wel een goed idee', glimlacht ze. 

'Konijntje vind jij dit een leuke kersttraditie', vraagt ze aan hem. Het ventje kijkt haar even besluiteloos aan, maar knikt dan toch maar. 'Volgens mij begrijpt hij er niks van', mompelt ze en ze legt haar hoofd tegen mijn schouder. Mijn hand strijkt door haar haren en ik beweeg heupwiegend met haar op de zeurende muziek. 

'Eef hij is anderhalf. Het enige wat voor hem uitmaakt is dat jij hem vanavond naar bed brengt en dat we chocoladevla hebben als toetje', antwoord ik droog. 'Vlaaaa', schreeuwt Sepp wild, 'dat is lekker'. Eva schiet in de lach. 'Zie je wel' grijns ik. Ze kijkt me aan, de tranen in haar ogen hebben plaats gemaakt voor een vrolijke twinkeling. 

'Je weet toch wel dat ik ontzettend veel van je hou', glimlacht ze. 'Dat weet ik', grijns ik en ik druk een kus op haar voorhoofd, ze laat haar gezicht in mijn hals vallen. 'Ikke vla', kraait Sepp ongeduldig. 'Rustig konijn, we gaan zo vla eten', sus ik. Hij houdt zijn hoofdje schuin, 'ikke ook knuffel', vraagt hij. Ik knik, 'kom maar'. 

Het ventje laat zich van zijn stoel glijden en stapt op ons af, 'hoog papa', jengelt hij en hij waait met zijn armen in de lucht. Zonder Eva los te laten, hijs ik het ventje onhandig omhoog. 'Gezellig', kirt hij vrolijk als hij op mijn arm zit. Eva heft haar hoofd weer van mijn schouder, 'heel gezellig konijn' glimlacht ze en ze laat haar vinger over het gezichtje van haar zoon glijden. 

'Zullen wij maar eens chocoladevla gaan eten', oppert ze. Sepp knikt zo hard met zijn hoofd dat zijn hele bovenlichaam meebeweegt. Ik schiet in de lach en zet hem weer op de grond, 'snel zitten dan vent', zeg ik en ik help hem op zijn stoel. Braaf zit het jochie te wachten op zijn stoel, totdat Eva de keuken weer uitkomt met een pak chocoladevla, een bus slagroom en een potje sprinkles onder haar arm. 

Sepp likt verlekkerd over zijn lippen. Eva schenkt wat vla in een schaaltje en tekent er met de slagroom een smiley op, 'wil je ook sprinkles Sepp', vraagt ze. 'Ja regenboog', lacht het ventje enthousiast. Eva strooit wat sprinkles over het toetje en zet het dan voor Sepp neer. 'Kijk eens, voor mijn favoriete konijntje', lacht ze en ze drukt een kus op zijn haren. 

'Jammie, mama', murmelt Sepp met volle mond. 'Eet smakelijk schatje', grijnst ze, 'maar niet met volle mond praten hè', corrigeert ze. 'Wil jij ook', vraagt ze terwijl ze het pak vragend in de lucht houdt. 'Nee getver', schud ik mijn hoofd. 'Je hoeft niet zo vies te kijken hoor, chef', grijnst ze. 'Die vla is echt niet te eten', zeg ik met lichte walging. 

Eva houdt het pak intussen schuin boven haar hoofd en giet wat vla in haar mond, 'dit is zo vies, dat het lekker is', grijnst ze met volle mond. 'Oh mama, niet met volle mond praten', roept Sepp. Ik schiet in de lach, 'heel goed Sepp', zeg ik, 'je hebt volkomen gelijk'. Eva werpt me een dodelijke blik toe. 

'Oppassen Floris Wolfs, niet onder één hoedje gaan spelen met mijn kind, anders..', dreigt ze gemaakt boos. 'Of anders wat', vraag ik ondeugend. Snel gris ik het pak vla uit haar handen en doop mijn vinger erin, met mijn vieze vinger veeg ik over Eva's gezicht. 'Wolfs', roept ze geschrokken, dan herpakt ze zich en probeert het pak vla uit mijn vingers te vissen. 

Ik spring van de tafel en ren joelend richting de woonkamer, 'kom dan', roep ik plagend. Vloekend rent Eva achter mij aan. Ik verschuil me achter de bank, maar Eva springt soepel over de leuning en ploft boven op mijn buik, 'hier dat pak', dreigt ze. 'Nooit', antwoord ik resoluut terug. Dan voel ik haar vingers kriebelen in mijn zij. 

Ik probeer de jeuk te negeren maar Eva weet dondersgoed dat ik niet tegen kietelen kan en gaat ongenadig door. Ik grom, kronkel en wring mezelf in de raarste bochten om de jeuk minder te maken, maar niets helpt. 'Stop Eef, stop', kerm ik, maar ik zie een gemene glinstering in haar ogen. 'Niet voordat ik de vla heb', glimt ze. 

Ik voel mijn greep om de vla verslappen en Eva trekt het pak uit mijn vingers. Ze kijkt me besluiteloos aan, haar ogen twinkelen vrolijk. Dan draait ze resoluut het pak vla om en giet de bruine pudding over mij heen. 'Neee genade', probeer ik nog, maar Eva is onverbiddelijk en giet de vla over mijn gezicht. 

Gelaten laat ik het over me heen komen, 'ik krijg jou nog wel van Dongen', mompel ik. 'Ik ben benieuwd' giechelt ze nerveus. Tevreden kijkt ze naar haar chocolade creatie. Dan bedelft ze mijn gezicht onder honderd kusjes en slurpt zachtjes de vla van mijn gezicht. 'Ikke ook, vla monster', klinkt het plotseling naast ons. Ik kijk opzij en schrik me een ongeluk. 

Naast ons staat Sepp van top tot teen bedenkt in chocoladevla triomfantelijk te grijnzen. 'Oh my, wat heb je gedaan Sepp', vraagt Eva als eerst. 'Ikke ook meedoen', zegt hij vrolijk. 'Oh jee', stamel ik alleen maar, dan schiet ik in de lach. 'Wolfs dit is niet goed hoor. We moeten echt het goede voorbeeld gaan geven', sist Eva, maar ik zie dat er een glimlach om haar lippen speelt. 

'Eef rustig', grijns ik, 'dit is een eenmalig dingetje'. Dan wend ik met tot Sepp, 'nergens aan komen, konijn', zeg ik streng. Ik moet er niet aandenken dat we straks dit hele huis moeten soppen omdat onze chocolade peuter rond gaat rennen. 'Ik denk dat jij maar even met hem moet gaan douchen', grinnikt Eva. 'Kom jij ook dan', vraag ik flirterig. 

'Dat zou jij wel willen hè', grijnst ze, 'maar helaas, ik moet nog een paar dingen regelen'. Ik kijk haar beteuterd aan, 'echt niet', vraag ik smekend. 'Sorry', zegt ze, 'maar samen met Sepp was het sowieso niet echt romantisch geworden'. Dan buigt ze zich voorover en geeft me een zoen, ik voel hoe ze zachtjes in mijn onderlip bijt. 

Ik open mijn mond een beetje en voel hoe haar tong naar binnen glijdt. Ze smaakt naar slagroom en chocoladevla, ik kreun zachtjes en sluit mijn ogen, voorzichtig zuig ik aan haar tong. Haar handen liggen in mijn hals en kriebelen door mijn haren. Ik leg mijn handen op haar heupen en trek haar wat dichter tegen mij aan. 

Tot mijn spijt voel ik hoe ze haar lippen langzaam weer losmaakt van die van mij, 'de rest hou je tegoed', fluistert ze. 'Nu douchen', spoort ze aan, 'dan kan ik de rest van de verrassingen regelen'. Ik krabbel overeind, zie hoe ze naar de tafel loopt en deze begint af te ruimen, 'zal ik even helpen', bied ik aan. 

Ze schudt haar hoofd, 'het lukt wel, ik zal niet te zwaar tillen', knipoogt ze, 'ga jij dat kleine choco monster nou maar schrobben'. Ik schenk haar een glimlach en klem dan de chocolade Sepp onder mijn arm. 'Kom choco konijn, wij gaan even douchen', zeg ik en ik kriebel in zijn buik. Met een giechelende Sepp loop ik de trap op richting de douche.