Fleva Forever After

Hoofdstuk 88

Fijne koningsdag allen! Ik moet eerlijk bekennen dat ik vandaag een beetje moest bijkomen van vannacht (een beetje te wild gefeest, dus vergeef me eventuele spelfouten). Maar dat mag de pret niet drukken en dus gaan we vandaag gewoon vrolijk verder. Morgenochtend maar met restjes confetti in mijn haar en uitgeveegde schmink op mijn wangen, kauwend op een paracetamolletje in de collegebanken... Veel leesplezier!

Eva

Als ik de deur open, gluren twee blauwe ogen van Zus nieuwsgierig over de rand van haar bed. 'Hey snuitje, goedemorgen', zeg ik met krakende stem, het meisje glimlacht breed terug. Ik til haar uit bed, ze trappelt vrolijk met haar beentjes in haar slaapzak. 'Wat ben je toch een lekker blij ei', grinnik ik. 

Met mijn jongste dochter op mijn arm, leg ik voorzichtig mijn hand tegen het voorhoofd van haar nog slapende zusje. Haar voorhoofd gloeit niet meer zoals vannacht, de koorts is gezakt, ik zucht opgelucht. 'Ik hoop dat Pip zich weer wat beter voelt vandaag', klets ik tegen Zus. 'Je arme zusje voelde zich hartstikke beroerd vannacht. Zal ik jou eens even een schone luier geven', glimlach ik naar mijn dochter, ze brabbelt vrolijk terug. 

Terwijl ik het kindje verschoon, hoor ik hoe achter mij ook Pip wakker begint te worden. Ik zet Zus omgekleed naast me op de grond neer en geef ook Pip een schone luier. Als ik haar voor de zekerheid nog even temperatuur, zie ik tot mijn opluchting dat ze inderdaad geen koorts meer heeft. Ze is ook weer haar vrolijke, enthousiaste zelf. 

Spartelend stribbelt ze tegen als ik haar omkleed. 'Doe je een beetje rustig frommel. Ik ben blij dat je weer beter bent, maar ik zou het waarderen als je even meewerkt', grijns ik. Het kindje op de commode trekt zich er niks van aan, ze blaast slijmbubbels en spartelt vrolijk verder. 

Als ze is omgekleed draai ik me om en zie dat Flip de kamer in is geslopen. Hij heeft zichzelf door de spijlen van het ledikant geperst en is in Zus' bed is gekropen. 'Nee Flip, niet in bed', zeg ik streng, de kat staart stoïcijns terug. Ik klik met mijn tong, zet Pip naast Zus op de grond en klap in mijn handen, 'hup, opschieten nu Flip. Dat bed uit'. Het beestje trekt zich niks aan van mijn gewapper en rolt zich rustig op aan het voeteneinde van het ledikant. 

Zuchtend buig ik me over het bedje en til de zandkleurige kater van het matras. Ik friemel door zijn vacht, de kat nestelt zich tevreden in mijn armen, 'ja, knuffelen wil je wel hè', mompel ik. De kat spint zachtjes en geeft kopjes tegen mijn bovenarm. 'Je kan kopjes geven wat je wil, maar jij bent en blijft een stouterik', brom ik tegen Flip. 

Pip en Zus krioelen ondertussen als kleine insectjes door hun kamer. Zus trekt woest aan de onderste la van de commode. 'Hé snuitje, laat dat. De vorige keer dat jij in de la hebt zitten woelen, ben ik een uur bezig geweest met het herinrichten van die kast', roep ik naar haar. Zus kijkt me aan, haar blauwe ogen twinkelen ondeugend. 'Oppassen dame', waarschuw ik streng. 

Ze fronst even maar laat haar armen dan slap langs haar lichaam hangen. 'Zus Lauren Juliëtte, je bent al net zo'n diva als Pip', mompel ik. Op mijn knieën ga ik in de deuropening zitten. Flip springt soepel vanuit mijn armen op de grond en loopt parmantig over de gang. 

'Kom meiden', wenk ik naar de baby's, 'dan gaan we eens even kijken of die luie jongens van hiernaast al wakker zijn'. Dat laten ze zich geen twee keer zeggen. Zus rolt razendsnel mijn kant op en Pip komt buikschuivend naar de deuropening. 'Jullie gaan helemaal nooit kruipen hè. Rollen en schuiven vinden jullie veel leuker', grinnik ik als ze mijn kant op komen. Ik til de meiden op en met in allebei mijn armen een baby, loop ik mijn slaapkamer in.

Sepp en Wolfs zijn inmiddels ook wakker en liggen met zijn tweeën te kletsen in het grote bed. 'Goedemorgen slaapkoppen', glimlach ik. 'Goeiemorgen', bromt Wolfs schor. Ik kruip, met mijn armen vol baby, bij mijn mannen het bed in. Met het hele gezin liggen we onder de dikke dekens. Wolfs slaat zijn armen om me heen en kijkt over mijn schouders naar de tweeling, 'hoe is het met al mijn meiden', vraagt hij schor.