The Grim Reaper's Hourglass [COMPLETED]

Chapter 7. White Cat

@endie_campz

Chapter 7. White Cat

I STUFFED a few food into my mouth pagkatapos ay inusog ang tray sa banda nilang dalawa. "Kainin nyo na 'yang tira ko. Mukhang mas kailangan nyo 'yan eh."

Wala akong pakialam kung saan man nakatingin ang lahat ng estudyante sa cafeteria na ito. Obviously, nasa limang royal students ngayon ang mga mata nilang nagkikislapan na yata sa sobrang pagka-halina sa sikat na mukha ng akademya na nagpakita rito. But not me.

"Ah s-salamat? Saan ka pupunta?"

Tumayo ako't tumalikod na. "Aalis na ako. Kailangan ko lang maglibot ng kunti sa campus."

"Ah gano'n ba."

"Teka. Hati tayo."

"Ako na ang hahati."

"Teka lang mas marami yata sa 'yo."

"Pareho lang 'yan."

"Ako na kasi ang gagawa."

"Ako na!"

"Hindi, ako na!"

Narinig kong nagtalo pa silang dalawa habang iniwan sa bandang 'yon at nagpatuloy sa aking paglalakad. Sa mismong straight aisle lang naglalakad ng elegante ang limang royals na ito kaya't saktong ako naman ay sumalubong din sa kanila.

Both hands inside my pocket, normal akong naglakad palagpas sa limang kilalang estudyanteng ito na parang wala lang. I did not even looked directly into their eyes but I know how fast they turned it sideways masundan lang ang kilos ko na nilalagpasan sila.

Nakuha ko ang ilang atensyon ng mga estudyante pero wala akong pakialam do'n. Nakalagpas na ako sa kanila't wala namang nangyari so I guess that's okay.

"Hey."

Oh crap, looks like it wasn't.

Lumingon ako sa likuran at tiningnan sa mata 'yong pinakamatangkad sa kanilang lima. Sya ang tumawag sa 'kin. Nakatigil ang lahat pati ang mga kasama nitong royals, at 'yong mga kumakain sa malapit na mesa.

"Bakit?"

Lahat ay tila nagulat sa sinagot ko. Mukhang nataranta pa ang ilan habang ang iba'y na-intriga sa aking ginawa. With just a simple word expression like that, napakalaking kasalanan na 'yon sa mata ng nakararami, especially for royals like them.

"Do you know who we are, newbie?" isang green eyed guy ang nagsalita na kasama nila. He's much smaller and thinner than the first guy who called out for me.

Pinagmasdan ko sila saglit bago sumagot nang may kunting ngiti sa labi. "Ang mga royals ng akademya." aking maikling sagot.

The girl with pink hair scoffed. Isa rin sa mga royals na matalim akong tinitigan. "Watch with your way of speaking, commoner! Hindi mo man lang ba igagalang ang presensya namin?"

"You're the only guy here who didn't pay any attention with our entrance. And you even dared on walking past besides us with your head held up high? Alam mo bang isa sa rules ng royals 'yon na yumuko kapag may nakakasalubong kang importanteng tao? It's called an act of respect! Dumb-dumb." saad pa no'ng isang babaeng may ponytail hair na kulay itim.

Napuno ng bulungan ang paligid dahil do'n. Some of the commoners even looked worried to me right on some corners while those nobles are mostly happy about this.

But my smile is still not gone. Only did one of my eyebrows raised a little. Jerked my shoulders up. "Well. My bad then. My sincerest apology, Your Royaties." sabay bahagya kong yuko rito. Sana naman pwede na 'to.